Ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων μετά τις αποκαλύψεις των παρακολουθήσεων παρουσιάζει οριακές διαφορές σε σχέση με τις αρχές του καλοκαιριού. Η εικόνα αποτυπώνεται σε τρεις δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες, ακριβώς μετά το τέλος των διακοπών (GPO, Marc και Metron Analysis) και δείχνει ότι η ΝΔ έχει μια μικρή φθορά αλλά διατηρεί καθαρό προβάδισμα – ελαφρώς μειωμένο σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες – ο ΣΥΡΙΖΑ αποκομίζει ελάχιστα κέρδη, όπως και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, με αποτέλεσμα η γενική εικόνα να παραμένει περίπου αυτή που ξέραμε.

Μπορεί να μην αλλάζει δραματικά ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων, αλλάζει όμως η πολιτική δυναμική.

Η υπόθεση των παρακολουθήσεων έπληξε την κυβερνητική παράταξη στον πυρήνα της, θέτοντας σε αμφισβήτηση τια θεσμικά, δημοκρατικά της αντανακλαστικά και προκαλώντας ένα κύμα αρνητικής δημοσιότητας στο εξωτερικό. Ταυτόχρονα προκάλεσε και εσωτερικά ρήγματα, σε παραταξιακό επίπεδο με την παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και, στο λεγόμενο «αντί- ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», με τις παρεμβάσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Από την άλλη, όμως, η υπόθεση των παρακολουθήσεων έδωσε και την αφορμή για να ξεκινήσει από την πλευρά της αντιπολίτευσης μια μετωπική σύγκρουση με την κυβέρνηση, που είναι φανερό ότι θα διαρκέσει μέχρι τις εκλογές. Αν και η πρωτοβουλία της σύγκρουσης ανήκει στον Νίκο Ανδρουλάκη, που υπήρξε το θύμα των παρακολουθήσεων, αυτός που αξιοποιεί πολιτικά το θέμα για να κηρύξει «ανένδοτο αγώνα» κατά της κυβέρνησης είναι ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί τις παρακολουθήσεις ως πρόσχημα για να εμφανιστεί ως ο βασικός εκφραστής ενός ευρύτερου αντιπολιτευτικού μετώπου, στο οποίο θέλει πάση θυσία να εγκλωβίσει το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, έτσι ώστε να ενισχύσει και το προεκλογικό του αφήγημα για την ανάγκη «προοδευτικής διακυβέρνησης». Το πρόβλημα, όμως για την Κουμουνδούρου είναι ότι ο «ανένδοτος» κινδυνεύει να εξελιχθεί στον δρόμο προς τις εκλογές σε μια μοναχική πορεία που αντί να οικοδομήσει την «προοδευτική διακυβέρνηση» κινδυνεύει τελικά να την υπονομεύσει πριν από την ώρα της.

Στη Χαριλάου Τρικούπη, όπως είναι λογικό, υπάρχει ένας προβληματισμός, μήπως αυτή η υπόθεση που ξεκίνησε ως το «υπερόπλο» του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, μετατραπεί τελικώς σε όπλο του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτον, γιατί τους εντάσσει εκ των πραγμάτων στο μέτωπο της αντιπολίτευσης, το οποίο ο Τσίπρας θα χρησιμοποιήσει για το δικό του «ανένδοτο», με στόχο την εκλογική λεηλασία του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Και, δεύτερον, γιατί τους εγκλωβίζει σε μια μονοθεματική ατζέντα που δεν φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα την κοινή γνώμη.

Στη Χαριλάου Τρικούπη πίστευαν ότι η αυτόνομη πορεία και ο στόχος της «σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης», για τον οποίο μιλούν μετά την εκλογή Ανδρουλάκη, θα οδηγούσε σταδιακά στην ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι ώστε να γίνει τελικά ο δεύτερος πόλος παίρνοντας τη θέση που είχε παλαιότερα στο πολιτικό σκηνικό. Με άλλα λόγια, ήθελαν να λεηλατήσουν αυτοί τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι να… λεηλατηθούν.

Ο Ανδρουλάκης προσπαθεί με κάθε τρόπο να πείσει για την αυτόνομη στρατηγική του κόμματός του, έχει μάλιστα προβάλει την άποψη ότι ο ίδιος δεν θα συναινέσει για να γίνει πρωθυπουργός ούτε ο Μητσοτάκης ούτε ο Τσίπρας. Η υπόθεση των παρακολουθήσεων τον βοήθησε να χαράξει πιο βαθιά τη διαχωριστική του γραμμή από τον Μητσοτάκη, του χάλασε όμως τη διαχωριστική γραμμή από τον Τσίπρα.

Είναι ενδεικτικές οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ από την παρέμβαση Καραμανλή. Ενώ αυτά που είπε ο πρώην πρωθυπουργός έρχονται να ενισχύσουν το αίτημα για διαλεύκανση της υπόθεσης, από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ αντιμετωπίστηκαν με… εχθρική διάθεση. Την ώρα που πολλοί Συριζαίοι πανηγύριζαν μεταφράζοντας «στα μέτρα τους» την παρέμβαση Καραμανλή, πολλοί Πασόκοι χρέωναν τον πρώην πρωθυπουργό και μακροβιότερο αρχηγό της ΝΔ στον ΣΥΡΙΖΑ!

Πιο χαρακτηριστική η περίπτωση του Ανδρέα Λοβέρδου που βρήκε την ευκαιρία, μέσω Καραμανλή, να επαναφέρει τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ – ΣΥΡΙΖΑ δηλώνοντας: «το μέτωπο Τσίπρα-Καραμανλικών το πλήρωσε ακριβά η χώρα. Πάρα πολλοί πολίτες μου τηλεφωνούν ανήσυχοι. Τους καθησυχάζω. Η ιστορία αυτή δεν πρόκειται να επαναληφθεί ούτε ως φάρσα».

Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, κανείς αν είναι δύσκολο για το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να ακούσει μια παρέμβαση Καραμανλή που θέτει την κυβέρνηση προ των ευθυνών της πόσο δύσκολο θα του είναι να μετάσχει στον «ανένδοτο» του Τσίπρα!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News