Από τη μία έχεις τους Βαξεβάνηδες. Είναι πια όρος, δεν αφορά μόνο τον εκδότη, αλλά ένα ολόκληρο είδος δημοσιολόγων με μέθοδο η οποία ξεδιπλώθηκε και με την υπόθεση Λιγνάδη: πρώτα κάποιος εξ αυτών εκφράζει στα social media μια «απορία», όσο πιο εμετική και πιο φαιδρή τόσο το καλύτερο, αν την κάνει ο ίδιος ο εκδότης ακόμα πιο καλά, μετά βγαίνει ένας πολιτικός του είδους, ο οποίος ζητά να διερευνηθεί αν έχει βάση η «απορία», υιοθετώντας την πολιτικά και κολλώντας την στον αντίπαλο κ.ο.κ. (Μια τρομακτική και, από ένα σημείο και μετά, αυτοτροφοδοτούμενη ανακύκλωση υπονοουμένων: από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε φιλικά sites, μετά σε κομματικές εφημερίδες, μετά σε συνεντεύξεις στην τηλεόραση, έπειτα στη Βουλή και πάλι από την αρχή.)

Και από την άλλη έχεις τον Μακάριο Λαζαρίδη, βουλευτή Καβάλας της ΝΔ. Ο οποίος, είτε έπεσε στην παγίδα του διχαστικού κλίματος, όπως το έθεσε ευγενικά «Ο Προσωπάρχης» στο δευτεριάτικο φύλλο των «Νέων», είτε απλώς είπε να δείξει και αυτός ότι έχει έναν Βαξεβάνη που κλωτσάει μέσα του.

Πρώτα, σε μια προσπάθεια να ρεφάρει στη χυδαιότητα, έγραψε στο Twitter ότι ο Αρης Βελουχιώτης, ήρωας της Εθνικής Αντίστασης και της μάχης κατά των Ναζί, ήταν «κίναιδος και παιδεραστής» και τον έχουν κρεμασμένο στα γραφεία τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Και έπειτα, όταν η «Αυγή» είπε ότι με κάτι τέτοια ο κ. Λαζαρίδης «θυμίζει Χίτη και Ταγματασφαλίτη», ο βουλευτής της ΝΔ απάντησε ως εξής:

Δυστυχώς το κλίμα γίνεται όλο και πιο αποπνικτικό. Καλή ιδέα λοιπόν η συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για την ποιότητα του δημόσιου διαλόγου μετά τα όσα έγιναν. Θα είχε ενδιαφέρον να βγει να μιλήσει και ο κ. Λαζαρίδης πώς τον εννοεί.

Αυτό αν γίνει θα έχει πολύ ενδιαφέρον, αν όχι γέλιο. Οπως έγραψε η «Καθημερινή της Κυριακής», διακινείται μια πληροφορία ότι ο Σταύρος Κοντονής, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ενδέχεται να κληθεί ως μάρτυρας στην υπόθεση της καταγγελλόμενης ως «σκευωρίας της Novartis».

«Υπάρχει μία πληροφορία πως στην υπόθεση Νοvartis θα κληθεί ως μάρτυρας και ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Σταύρος Κοντονής. Η πληροφορία, εάν επιβεβαιωθεί, θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον», έγραψε στο «Θεωρείο» ο Σταύρος Γ. Παπαντωνίου.

Το ενδιαφέρον δεν είναι μόνο ότι ο κ. Κοντονής ήταν και αυτός έξω από το Μέγαρο Μαξίμου όταν τέτοια εποχή πριν από τρία χρόνια ο αναπληρωτής του, ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, έλεγε το περίφημο ότι η υπόθεση Novartis ήταν «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους».

Είναι και ότι πρόσφατα διεγράφη από τον ΣΥΡΙΖΑ με παρέμβαση Αλέξη Τσίπρα.

Για τον Δημήτρη Κουφοντίνα υπάρχει ένα μεγάλο εύρος «παρεμβάσεων». Από τους τύπους που τα κάνουν λαμπόγυαλο σε δημόσια κτίρια, έως τον Κώστα Γαβρά.

Ναι, και ο διακεκριμένος σκηνοθέτης παρενέβη στο θέμα του αρχιεκτελεστή της «17Ν», ο οποίος ως γνωστόν κάνει απεργία πείνας επειδή δεν θέλει να εκτίσει την ποινή του στις φυλακές του Δομοκού.

Ο κ. Γαβράς, που ξεκίνησε με το εμβληματικό «Ζ» και κατέληξε στο ασπόνδυλο «Ενήλικοι στην αίθουσα», απηύθυνε έκκληση προς τον Πρωθυπουργό, μέσω της «Εφημερίδας των Συντακτών».

«Απευθύνω έκκληση στον πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, με βάση τις αρχές του ανθρωπισμού, να τηρήσει την υποχρέωσή του στο πλαίσιο του κράτους δικαίου και των νόμων και να διατάξει την επιστροφή του καταδικασμένου κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα στη φυλακή όπου εξέτιε την ποινή του, δηλαδή στις Φυλακές Κορυδαλλού».

Βέβαια, μέχρι τώρα ο καταδικασθείς 11 φορές σε ισόβια εξέτιε την ποινή του στις αγροτικές φυλακές της Κασσαβέτειας, στο πλαίσιο μιας πολύ βολικής για αυτόν διάταξης που είχε φέρει η προηγούμενη κυβέρνηση και η οποία ακυρώθηκε πρόσφατα.

Κεντρικό ρόλο στη βαβούρα για την παραίτηση-μη παραίτηση-τελικά παραίτηση του Δημήτρη Λιγνάδη στις αρχές του μήνα έπαιξε ως γνωστόν η Ελενα Ακρίτα –για χάρη της εξάλλου, στις 2 Φεβρουαρίου, είχε βγάλει ολόκληρη ανακοίνωση το υπουργείο Πολιτισμού, επειδή η δημοσιογράφος και συγγραφέας υποστήριζε ότι είχε ζητηθεί η παραίτηση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου. Τελικά η κυρία Ακρίτα μπορούμε να πούμε ότι δικαιώθηκε. Τέσσερις ημέρες μετά ο κ. Λιγνάδης παραιτήθηκε.

Αλλά επειδή πολλή κουβέντα γίνεται για το ποιος έλεγε και τι για τον κ. Λιγνάδη, έχει ενδιαφέρον το πόσο συγκλονισμένη δήλωνε η ίδια η κυρία Ακρίτα για τον καλλιτέχνη μόλις τον περασμένο Ιούλιο.

Πολλά έχουν γραφτεί και για αυτό το εκκρεμές θαυμασμού και καταδίκης από τη δημοσιογράφο.

Αλλά τα περιγράφει καλύτερα στο σημείωμά του στο TheGreekCloud ο Μανόλης Σαββίδης. Τίτλος: «Φιλώντας τοτέμ και όχι κατουρημένες ποδιές». Εκατόν εξήντα (160) λέξεις που ανοίγουν και μια συζήτηση για «τη διαφορά μεταξύ καμποτίνου και σαλτιμπάγκου, και στην τέχνη και στην πολιτική και στη δημοσιογραφία»…