Κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ διάβασαν το άρθρο του Θανάση Καρτερού στη (διαδικτυακή) «Αυγή» και «ενθουσιάστηκαν» από το ωμό – αγοραίο ύφος του αντιδεξιού αυτού ξεσπάσματος από τον πρώην επικεφαλής του Γραφείου Τύπου του Μαξίμου επί πρωθυπουργίας, Αλέξη Τσίπρα (διαδεχόμενος τον συγχωρεμένο Θοδωρή Μιχόπουλο). Ορισμένοι, άλλωστε, όπως ο «πάντα έτοιμος» σε τέτοιες περιπτώσεις, Παύλος Πολάκης, έσπευσαν να το… «μεταλαμπαδεύσουν», προσυπογράφοντας «λέξη προς λέξη» όσα έγραψε ο κ. Καρτερός –με λίγα λόγια υπάρχει πλέον βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που υιοθετεί δημοσίως και υπερήφανη τη γνωστή πια βρισιά προς τον Πρωθυπουργό της χώρας και ο πρόεδρός του τον κρατάει στη θέση του, επικαλούμενος τη γνωστή φαιδρή δικαιολογία ότι «όλα τα λουλούδια ανθίζουν» στην Κουμουνδούρου. Αυτά για την πολυδιαφημισμένη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς την Κεντροαριστερά…

Και εκεί δημιουργείται ένα νέο πολιτικό πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ, που συνεχίζει να ακροβατεί μεταξύ των δύο (;) όψεών του: αυτή που προβάλλεται «επισήμως» με διακηρύξεις περί υπεύθυνης τάχα αντιπολίτευσης και αυτή που υπάρχει κάτω από την επιφάνεια, αυτή των ύβρεων, του οχετού του Διαδικτύου, της τοξικότητας κλπ.

Και ως εκ τούτου, αυτό το υβρεολόγιο του κ. Καρτερού αντιμετωπίστηκε με απορία αν όχι προβληματισμό από μια μερίδα του κόμματος. Κάποιοι διάβασαν το ύφος της παρέμβασης του κ. Καρτερού ως βαρύ πλήγμα -αν όχι χαριστική βολή- στην «επίθεση γοητείας» που έχει εξαπολύσει τελευταία ο κ. Τσίπρας για να κερδίσει τους λεγόμενους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους.

Κάποιοι άλλοι το ανέγνωσαν ως απόπειρα υπονόμευσης εκ των έσω του κ. Τσίπρα από τη φράξια στο κόμμα που δεν βλέπει με καλό μάτι ούτε τις προτάσεις του προέδρου εν όψει Συνεδρίου (βλ. εκλογή αρχηγού από τη βάση), ούτε το επίμονο άνοιγμα προς το Κέντρο, πόσω μάλλον τη χείρα συνεργασίας που έτεινε (κατά την τελευταία του συνέντευξη στον ΣΚΑΪ) στον Νίκο Ανδρουλάκη και στο Κίνημα Αλλαγής.

Ακόμη όμως και αν επρόκειτο για μία επιθετική και συνάμα άτσαλη προσπάθεια του κ. Καρτερού και των συν αυτώ αντιδεξιών ή αυτοχαρακτηριζόμενων ως πιο «γνήσιων» αριστερών (όπως ο γνωστός και μη εξαιρετέος κ. Πολάκης), να καλύψει το ακάλυπτο «Η Αμυνα της χώρας δεν είναι αυτοσκοπός» του Γιώργου Τσίπρα στη Βουλή, η ουσία είναι ότι το επίπεδο και το ύφος της παρέμβασης γύρισε μπούμερανγκ στον ΣΥΡΙΖΑ.

Τα στελέχη, δημοσίως, ποιούν τη νήσσαν. Η Εφη Αχτσιόγλου, βουλευτής Επικρατείας και αναβαθμισμένη τομεάρχης Οικονομικών, ρωτήθηκε σχετικά το πρωί της Πέμπτης στην παρουσία της στο Open και είπε ότι δεν έχει… διαβάσει το άρθρο του κ. Καρτερού και ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση επιλέγει να αναδεικνύει το ύφος των «συντρόφων μας» αντί να απαντάει σε ζητήματα πολιτικής. Εκανε εξάλλου λόγο για «δηκτικό» τόνο. Ο δε Τρύφων Αλεξιάδης είπε ότι κάθε στέλεχος του κόμματος έχει δικαίωμα να εκφράζεται και προσέθεσε ότι άλλωστε «ο σύντροφος Θανάσης Καρτερός» το σημείωσε ότι γράφει «επί προσωπικού» αναλαμβάνοντας και την ευθύνη…

Αναλυτές εκτιμούν ότι αυτή η υπενθύμιση του συριζαϊκού πολιτικού ύφους και ήθους, τους μόνους που κέρδισε, ήταν όσους ήδη σκέφτονται, γράφουν (και άγονται) όπως ο «αψύς Σφακιανός», όσους μειδιούν ακούγοντας ένα υβριστικό σύνθημα κατά του Πρωθυπουργού στον «αέρα» μίας ζωντανής εκπομπής στην τηλεόραση. Αυτούς δηλαδή από τους οποίους προσπάθησε να πάρει (υποκριτικά ή μη θα αποδειχθεί)  αποστάσεις  ο κ. Τσίπρας, διαχωρίζοντας όπως είπε ο ίδιος στην πρόσφατη συνέντευξή του, τη θέση του από απόψεις που διατυπώνουν…

Eξού και τα ευρήματα της τελευταίας δημοσκόπησης της Opinion Poll όπου η αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ κρίνεται ικανοποιητική (πολύ ή αρκετά) από μόλις το 11,2% των ερωτηθέντων και το 26,1% μεταξύ των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News