683
Ο Ζαν-Πολ Γκοτιέ μετέτρεψε τη ζωή του σε μιούζικαλ. Αν ήταν να το κάνει κάποιος θα έπρεπε να είναι αυτός | Facebook/Jean-Paul Gaultier

Ζαν-Πολ Γκοτιέ: «Ολα για τη γιαγιά μου»

Protagon Team Protagon Team 7 Ιουνίου 2019, 09:05
Ο Ζαν-Πολ Γκοτιέ μετέτρεψε τη ζωή του σε μιούζικαλ. Αν ήταν να το κάνει κάποιος θα έπρεπε να είναι αυτός
|Facebook/Jean-Paul Gaultier

Ζαν-Πολ Γκοτιέ: «Ολα για τη γιαγιά μου»

Protagon Team Protagon Team 7 Ιουνίου 2019, 09:05

Αν η ζωή του Ζαν-Πολ Γκοτιέ γινόταν θεατρική παράσταση, σίγουρα θα ήταν ένα λαμπερό μιούζικαλ, με πολύχρωμα σκηνικά, ηθοποιούς και χορευτές με ακροβατικές ικανότητες και γερές δόσεις χιούμορ. Αυτό ακριβώς συμβαίνει λοιπόν, με την αυτοβιογραφική μουσική παράσταση που υπογράφει ο ίδιος και κάνει πρεμιέρα στην πόλη Σπολέτο της κεντρικής Ιταλίας στις 5 Ιουλίου 2019.

Υπό τον τίτλο «The Fashion Freak Show» η παράσταση αποτελεί ένα ολοζώντανο καλειδοσκόπιο μέσα από το οποίο το κοινό θα πάρει καλή γεύση από τον συναρπαστικό αλλά και θεότρελο χώρο της μόδας. Σε συνέντευξη που έδωσε στην Corriere della Sera ο 67χρονος σούπερ σταρ της υψηλής ραπτικής, μίλησε για τη ζωή και την καριέρα του, αποκαλύπτοντας και γιατί προτίμησε να βιώσει τη μόδα, παρά να τη σπουδάσει.

Παγιέτες, όχι ποδόσφαιρο

«Φανταστείτε ένα μικρό αγόρι στα προάστια του Παρισιού, που δεν του άρεσε το ποδόσφαιρο και εντυπωσιαζόταν από τις παγιέτες που έβλεπε στα ρούχα της εκκεντρικής γιαγιάς του. Που δεν ήθελε να πάει στο πανεπιστήμιο και που μισούσε το σχολείο. Μία μέρα η δασκάλα με ρεζίλεψε μπροστά σε όλους, επειδή βρήκε στο θρανίο μου ένα σκίτσο ρούχων, που κατά τη γνώμη της δεν έπρεπε να είχα ζωγραφίσει. Με ανάγκασε να κάνω τον γύρο του σχολείου. Ηταν όμως και το μοναδικό ενδιαφέρον μάθημα που θα μπορούσα να πάρω από την ίδια. Με βοήθησε να ανακαλύψω ποιος στα αλήθεια ήμουν».

Ο Ζαν-Πολ Γκοτιέ με τον πολύχρωμα θίασο του αυτοβιογραφικού του μιούζικαλ (Facebook)
Ομορφιά σημαίνει διαφορετικότητα

«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να ντύνομαι με φτερά και έντονα χρώματα. Ηθελα επίσης να αφηγούμαι ιστορίες. Και ποια ιστορία ξέρω καλύτερα απ’ όλες; Τη δική μου! Για αυτό λοιπόν, η ιστορία του “The Fashion Freak Show” είναι η δική μου, μέσα από τραγούδια και χορευτικά. Θέλησα να μεταφέρω επί σκηνής την ευτυχία των καλών εποχών, χωρίς όμως να λείπουν και οι στιγμές της απώλειας, που με έκαναν να υποφέρω. Θέλησα να δείξω ότι η ομορφιά δεν είναι μόνο ένα πράγμα, ότι η ομορφιά είναι η διαφορετικότητα και ότι η διαφορετικότητα είναι η ομορφιά. Για αυτό λοιπόν σχεδίασα δεκάδες καινούργια κοστούμια που με έναν τρόπο αποτελούν κομμάτι της ίδιας της σκηνογραφίας, χωρίς όμως να ξεχνώ και τις πιο διάσημες και χαρακτηριστικές δημιουργίες μου».

Η γιαγιά μου ήταν η μούσα μου

«Τη μεγαλύτερη έμπνευσή μου την έπαιρνα από τον κόσμο. Μου άρεσε να παρατηρώ τους ανθρώπους στον δρόμο, που συχνά έχουν μεγαλύτερη φαντασία από τους ίδιους τους σχεδιαστές μόδας. Σημασία έχει να βλέπεις κάτι που ήδη υπάρχει εκεί έξω και να το εξελίσσεις και όχι να προσπαθείς να εφεύρεις κάτι από το μυαλό σου. Η σημαντικότερη μούσα μου πάντως ήταν η γιαγιά μου. Σε εκείνη χρωστάω όλα όσα είμαι σήμερα. Με πίστευε, με ενθάρρυνε, η γκαρνταρόμπα της ήταν συνώνυμη με τη “Χώρα των Θαυμάτων”, τον πρώτο κορσέ της ζωής μου τον είδα μέσα σε ένα από τα συρτάρια της».

Μοντέλα vs πραγματικές γυναίκες

«Ο κόσμος της μόδας πάσχει από σοβαροφάνεια. Δεν μπορώ να βλέπω συνεντεύξεις με στιλίστες να δηλώνουν με θράσσος ότι ‘ανακάλυψαν’ το ένα και το άλλο στιλ, λες και το βλέπουμε πρώτη φορά. Σε τελική ανάλυση, μόδα σημαίνει να ξεγυμνώνεις την προσωπικότητά σου μέσα από αυτά που επιλέγεις να φορέσεις. Προσωπικά, δεν μου άρεσαν ποτέ τα μοντέλα. Πάντα προτιμούσα τις ‘πραγματικές’ γυναίκες με κανονικές αναλογίες και δυνατή προσωπικότητα».

Η παγίδα των social media

«Ποτέ μου δεν έκανα κάτι για να προκαλέσω, ακόμη και αν πολλοί το πίστευαν αυτό κατά διαστήματα. Ηθελα πάντα να ακολουθώ τις ανάγκες της εποχής και να εκφράζω αυτό που βλέπω, όπως όταν επέλεξα να δημιουργήσω φούστες για άνδρες και κορσέδες για γυναίκες. Σήμερα με τα social media, έχει γίνει πολύ δύσκολο να διακρίνεις αν κάποιος κάνει κάτι από ειλικρινή ανάγκη για έκφραση, ή απλά για να ικανοποιήσει τους followers».

Στο μυαλό της Μαντόνα

«Η Μαντόνα είναι μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή και στην καριέρα μου. Στην παράσταση αποτίω φόρο τιμής τόσο σε εκείνη όσο και σε άλλους καλλιτέχνες που με επηρέασαν και με άφησαν να τους επηρεάσω και εγώ: Πέδρο Αλμοδόβαρ, Λυκ Μπεσόν, Κάιλι Μινόγκ… Η Μαντόνα είχε πάντα το ταλέντο να αμφισβητεί και ταυτόχρονα να εμπιστεύεται τυφλά τον ίδιο της τον εαυτό. Είναι ο μεγαλύτερος τσαμπουκάς που έχω γνωρίσει».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

3

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...