Νέα πλέον δεν είναι αλλά θα είναι πάντα κομψή και γοητευτική. Η Ζακλίν Μπισέ επιστρέφει στη Βενετία (στο ανεξάρτητο διαγωνιστικό τμήμα Giornate degli Autori του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γαληνοτάτης), συμπρωταγωνιστώντας στην ταινία «Madeleine Collins» του γάλλου κινηματογραφιστή Αντουάν Μπαρό.

Μία γυναίκα (Βιρζινί Εφιρά) ζει διπλή ζωή, έχει δύο συντρόφους, δύο γιους στη Γαλλία αλλά και μία μικρή κόρη στην Ελβετία. Κάποια στιγμή, ωστόσο, αρχίζει να χάνει την ισορροπία της μέσα σε έναν κυκεώνα μυστικών και ψεμάτων, βλέποντας τη ζωή της να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Η 77χρονη (την 13η Σεπτεμβρίου) Ζακλίν Μπισέ υποδύεται την μητέρα της.

«Υπάρχουν ανομολόγητα προβλήματα, σκοτεινά μυστικά σε αυτήν την οικογένεια. Εγώ δεν γνωρίζω τα ψέματα της κόρης μου και της συμπεριφέρομαι άσχημα. Εχω χάσει την πρωτότοκη κόρη μου και υφίσταμαι τις συνέπειες», σχολιάζει την πλοκή η βρετανίδα ηθοποιός, συνομιλώντας με τον Βαλέριο Καπέλι της Corriere della Sera.  

Κάποτε με τον Πολάνσκι…

Συνομιλώντας με τον ιταλό δημοσιογράφο η Μπισέ αναφέρθηκε στο κινηματογραφικό της ντεμπούτο, το οποίο το έκανε το 1966 με την ταινία «Cul-de-sac» («Η Νύχτα των Δολοφόνων» στα ελληνικά) του Ρομάν Πολάνσκι. «Ημουν συνεσταλμένη και αρχικά τον θαύμαζα. Είναι αλήθεια δεν ήταν εύκολος άνθρωπος. Αλλά είχε μεγάλο ταλέντο. Τον έχω πετύχει σε διάφορες φάσεις της ζωής του», είπε, μιλώντας για τον εμβληματικό σκηνοθέτη.

Αναφέροντας ο Βαλέριο Καπέλι πως οι απόψεις που επικρατούν στις ΗΠΑ (όπου ζει η ηθοποιός) όσον αφορά «το δικαστικό δράμα» του Ρομάν Πολάνσκι βρίσκονται στους αντίποδες των απόψεων που επικρατούν στην Ευρώπη (όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε), η Μπισέ υπογράμμισε καταρχάς πως «είμαι Ευρωπαία ως το κόκκαλο αλλά όσον αφορά αυτήν την πολύπλοκη υπόθεση δεν μπορώ να πω ότι είμαι Αγγλίδα ή Αμερικανίδα».

Θεωρεί πάντως ότι και «ο Ρομάν υπέφερε, έπεσε θύμα εκφοβισμού τρόπον τινά, δεν είναι κακός, είναι ένας άνθρωπος που έκανε λάθος και συγχωρέθηκε από τη γυναίκα που κακοποίησε όταν εκείνη ήταν ανήλικη. Υπάρχουν και πολύ νεαρές κοπέλες που είναι ώριμες σεξουαλικά. Εγώ δεν έχω παιδιά, δεν βρέθηκε μία κόρη μου σε εκείνη την κατάσταση, αγνοώ αυτό το είδος οργής. Υπάρχει και η υποκρισία. Ο Ρομάν δονεί ευαίσθητες χορδές μου», παραδέχτηκε η Μπισέ. Και μιλώντας για στη δολοφονία της Σάρον Τέιτ, συζύγου τότε του Πολάνσκι, από τη σέκτα του Τσαρλς Μάνσον τον Αύγουστο του 1969, αποκάλυψε πως «σε εκείνο το σπίτι με είχαν καλέσει σε ένα πάρτι που έγινε μία εβδομάδα πριν από τη σφαγή. Παρευρίσκονταν οι ίδιοι άνθρωποι που δολοφονήθηκαν. Και επρόκειτο να επιστρέψω για τη μάζωξη πριν από τη σφαγή αλλά δεν μπόρεσα να πάω».

 «Χυδαίοι καιροί…»

Επιστρέφοντας στο παρελθόν η Ζακλίν Μπισέ αναφέρθηκε στην ξέφρενη δεκαετία του 1960 κατά την οποία ενηλικιώθηκε και έκανε τα πρώτα βήματά της στον κινηματογράφο. «Ηταν μια απίστευτη περίοδος, άλλαζε η μουσική, άλλαζε η μόδα και μαζί και οι συμπεριφορές των ανθρώπων. Μεγάλωσα σε μία οικογένεια για την οποία η μόρφωση ήταν σημαντική και αυτό ταίριαζε με τον ενθουσιασμό της εποχής εκείνης. Δεν υπήρχε τίποτα το χυδαίο. Σήμερα περνούμε χυδαίους καιρούς. Μένω μακριά από την οργή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης», είπε.  

Σχετικά με τα γηρατειά, έχοντας υπάρξει η ίδια σύμβολο ομορφιάς και ερωτισμού, η Μπισέ θεωρεί πως οι όποιες αλλαγές υφίστανται μόνο στα μάτια των άλλων και ότι «μπορεί κανείς να συνεχίσει να είναι ελκυστικός εάν είναι ενεργητικός και εμπεριέχει ένα φως». 

Μιλώντας για την ομορφιά και ειδικά για την αισθητική χειρουργική, επανέλαβε την εναντίωσή της, κάνοντας λόγο για «ένα πρόβλημα ανασφάλειας. Πρέπει να αποδέχεσαι τον εαυτό σου, εγώ συνεργάζομαι με όποιον με βλέπει ως πραγματικό άνθρωπο και με όποιον πραγματικά με θέλει. Η όψη μου δεν μου αρέσει πια τόσο πολύ αλλά την αποδέχομαι», παραδέχτηκε δίχως περιστροφές.  

Η ομορφιά…

Οσον αφορά τη διάδοχό της, επισήμανε πως δεν είναι κάποια ηθοποιός αλλά «οι πολλές κοπέλες που, όπως έκανα και εγώ όταν ήμουν στην ηλικία τους, κυκλοφορούν με φυσικά χτενίσματα και ελαφρύ μακιγιάζ. Οταν εγκαταστάθηκα στις ΗΠΑ, οι κοπέλες μακιγιάρονταν υπερβολικά, ήταν πολύ φτιαχτές». 

Αναφορικά με τον κορονοϊό η γοητευτική ηθοποιός πληροφόρησε τον συνομιλητή της από την Ιταλία ότι «όταν ξέσπασε η πανδημία βρισκόμουν στη Βουδαπέστη για τα γυρίσματα μίας ταινίας. Πήγα στο Λονδίνο όπου παρέμεινα επί έξι εβδομάδες, που για μένα είναι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, πριν καταφέρω να επιστρέψω στο Λος Αντζελες. Εχω ένα σπίτι με κήπο και πολλούς φίλους. Κάποιους τους έχασα εξαιτίας του κορονοϊού. Ενας φίλος μου που νοσηλεύτηκε, αστειευόταν διαρκώς, δίχως να ανησυχεί. Πέθανε και έπαθα σοκ».