Στις 3 Οκτωβρίου του 1990 επανενώνεται η Γερμανία μετά από 41 ολόκληρα χρόνια και εκατομμύρια πολίτες της –ενιαίας πλέον- χώρας ξεχύνονται στους δρόμους, για να πανηγυρίσουν έξαλλα αυτό το συνταρακτικό γεγονός. Στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας ξεκινά η διαδικασία ολικής ανασυγκρότησης, στη διάρκεια της οποίας εμφανίζονται πολλά προβλήματα.

Eνα από αυτά δεν θα μπορούσε να το έχει προβλέψει ούτε ο πλέον ευφάνταστος νους. Στους δρόμους της Ανατολικής Γερμανίας εκτοξεύθηκε απότομα ο αριθμός των θυμάτων από τροχαία δυστυχήματα στα ύψη. Ιδιαίτερα ευάλωτοι αποδείχθηκαν οι πεζοί της χώρας, στην οποία κυκλοφορούσαν μέχρι τότε λίγα αυτοκίνητα, παρωχημένης τεχνολογίας, όπως τα θορυβώδη, δίχρονα Trabant και Wartburg. Μοντέλα, που είχαν μάθει να ακούν από μακριά οι Ανατολικογερμανοί πεζοί και ποδηλάτες, οπότε συμπεριφέρονταν ανάλογα. Αντίθετα, τα ανεκπαίδευτα αυτιά τους δεν ήταν σε θέση να επεξεργαστούν τον πρωτόγνωρο ήχο των Mercedes, BMW, Volvo, Audi και άλλων premium μοντέλων, που κινούνταν σχεδόν αθόρυβα στους δρόμους τους και έτσι έπεφταν εύκολα θύματά τους.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει όμως και στις ΗΠΑ, όπου τραυματίζονται περίπου 2.400 πεζοί κάθε χρόνο από ηλεκτρικά και υβριδικά οχήματα. Ένα τέτοιο αθόρυβο μοντέλο έχει μιάμιση φορά περισσότερες πιθανότητες να τραυματίσει έναν πεζό ή ποδηλάτη απ΄ ό,τι ένα όχημα συμβατικής τεχνολογίας με κινητήρα βενζίνης ή πετρελαίου. Γιαυτό και η Αμερικανική Υπηρεσία Ασφαλείας Μεταφορών και Αυτοκινητοδρόμων πέρασε μία νέα νομοθετική διάταξη για την προστασία των πεζών από την –επικίνδυνη, όπως αποδεικνύεται- αθόρυβη λειτουργία των ηλεκτροκίνητων και των υβριδικών αυτοκινήτων.

Πάντως η επικινδυνότητα, που προκαλείται για τους πεζούς εξαιτίας της αθόρυβης λειτουργίας των ηλεκτρικών οχημάτων, δεν απασχολεί για πρώτη φορά τους κατασκευαστές

Σύμφωνα με αυτήν, όλα τα οχήματα της συγκεκριμένης τεχνολογίας θα πρέπει να εφοδιάζονται υποχρεωτικά με συσκευές παραγωγής αναγνωριστικών ήχων σε ταχύτητες κάτω των 30 χλμ./ώρα, είτε κινούνται κανονικά είτε με όπισθεν. Πάνω από τα 30 χλμ./ώρα δεν χρειάζονται τέτοιες συσκευές, επειδή ο αυξημένος θόρυβος κύλισης των ελαστικών και οι αεροδυναμικοί θόρυβοι γίνονται αρκετά έντονοι και αντιληπτοί από τους πεζούς.

Τουλάχιστον τα μισά από τα μοντέλα μηδενικών ρύπων, που θα ταξινομούνται από τον Σεπτέμβριο του 2018 και μετά στις ΗΠΑ, θα πρέπει να είναι εξοπλισμένα με τέτοιες συσκευές, ενώ μετά από έναν χρόνο θα ισχύει αυτή η διάταξη πλέον για όλα τα ηλεκτροκίνητα οχήματα. Για τα υβριδικά μοντέλα προβλέπεται κάτι πιο σύνθετο, δηλαδή θα οφείλουν να ακούγονται μέσω ενός τέτοιου συστήματος μόνον στις φάσεις, όπου λειτουργούν ως αμιγώς ηλεκτροκίνητα, ενώ όταν μπαίνει στο παιχνίδι και ο θορυβώδης κινητήρας εσωτερικής καύσης, δεν απαιτείται συσκευή παραγωγής ήχων.

Η συγκεκριμένη μετατροπή εκτιμάται, ότι θα κοστίσει στους αυτοκινητοκατασκευαστές περίπου 39 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο, κυρίως για την τοποθέτηση αδιάβροχων, εξωτερικών ηχείων. Oμως το οικονομικό όφελος από τη μείωση των τραυματισμών υπολογίζεται, ότι θα κυμανθεί μεταξύ 250 και 350 εκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο.

Πάντως η επικινδυνότητα, που προκαλείται για τους πεζούς εξαιτίας της αθόρυβης λειτουργίας των ηλεκτρικών οχημάτων, δεν απασχολεί για πρώτη φορά τους κατασκευαστές, αλλά είχαν προσπαθήσει να το αντιμετωπίσουν ήδη από τη δεκαετία του ’90, όταν δηλαδή βρισκόταν η συγκεκριμένη τεχνολογία ακόμη στα σπάργανα.

Μάλιστα, ένα από τα μέτρα που είχαν λάβει τότε, ήταν να εφοδιάσουν τα ηλεκτροκίνητα μοντέλα τους με μία δευτερεύουσα κόρνα, την οποία ενεργοποιούσε ο οδηγός και έβγαζε έναν διακριτικό ήχο, ώστε να προειδοποιούνται οι πεζοί. Στην πορεία όμως εκτοπίστηκε αυτή η συσκευή από τον εξοπλισμό των αθόρυβων μοντέλων, με αποτέλεσμα να έχουμε τα τελευταία χρόνια χιλιάδες τραυματισμούς πεζών από τις συγκρούσεις με ηλεκτρικά οχήματα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News