Στη σύνοδο κορυφής της Ομάδας των Είκοσι (G20) στο Μπαλί, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν πήγε. Αλλά ο ρώσος πρόεδρος εκφράστηκε με τη μοναδική ξεκάθαρη και ηχηρή φωνή που του έχει απομείνει: ένα μπαράζ πυρών κατά της Ουκρανίας, με περίπου 100 πυραύλους να πλήττουν στόχους στην ουκρανική επικράτεια.

Σύμφωνα με τους Ουκρανούς, η μαζική πυραυλική επίθεση της Τρίτης ήταν η απάντηση του Κρεμλίνου στην παρέμβαση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στη σύνοδο της G20, κατά την οποία ο ουκρανός πρόεδρος απηύθυνε έκκληση στους ηγέτες να συμβάλουν στον τερματισμό του πολέμου με τους όρους του Κιέβου. Ομως, στην παρούσα φάση, ιδιαίτερη ανησυχία δεν προκαλεί ότι το Κίεβο αξιώνει την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από ολόκληρη την Ουκρανία, ακόμη και από τα εδάφη που καταλήφθηκαν το 2014.

Αυτό που φοβούνται όλοι, περισσότερο από κάθε άλλη φορά μετά την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, είναι το ενδεχόμενο να κλιμακωθεί και να εξαπλωθεί ο πόλεμος πέραν της Ουκρανίας και, αναπόφευκτα, να μετατραπεί σε ανοιχτή σύρραξη μεταξύ ΝΑΤΟ-Ρωσίας. Γιατί την Τρίτη, τουλάχιστον ένας ρωσικής κατασκευής πύραυλος προσγειώθηκε στην πολωνική επικράτεια, η οποία αποτελεί επίσης επικράτεια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Ο ίδιος ο Τζο Μπάιντεν δήλωσε αρχικά πως ο πύραυλος που έπληξε περιοχή της Πολωνίας, δίπλα στα σύνορα με την Ουκρανία, προκαλώντας τον θάνατο δύο ανθρώπων, κατά πάσα πιθανότητα δεν εκτοξεύθηκε από τη Ρωσία. Οι παγκόσμιοι ηγέτες έσπευσαν να  απευθύνουν έκκληση για εγκράτεια και ψυχραιμία, ενώ την Τετάρτη ο αμερικανός πρόεδρος ενημέρωσε προσωπικά  ΝΑΤΟ και G7 ότι επρόκειτο, όντως, για αντιαεροπορικό πύραυλο που εκτοξεύθηκε από την Ουκρανία. Το ότι μάλλον επρόκειτο για «ατυχές δυστύχημα» δήλωσε στη συνέχεια και ο πολωνός πρόεδρος Αντρέι Ντούντα

Η Μόσχα, ωστόσο, αντέδρασε οργισμένα, με το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών να χαρακτηρίζει, επίσης την Τετάρτη, τους αρχικούς ισχυρισμούς περί ρωσικής ευθύνης ως «εσκεμμένη πρόσκληση με στόχο την κλιμάκωση». Νωρίτερα, αναφερθείς στο περιστατικό και κάνοντας λόγο για υβριδικό πόλεμο κατά της Ρωσίας, ο σκληροπυρηνικός Ντμίτρι Μεντβέντεφ έγραψε στο Twitter πως «η Δύση φτάνει πιο κοντά σε έναν παγκόσμιο πόλεμο».

Και αυτός είναι, όντως, ο φόβος όλων, πλέον, στη Δύση, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Πρόκειται για έναν εξαιρετικά εύλογο φόβο, κυρίως γιατί ο ρώσος πρόεδρος είναι ολοένα πιο απομονωμένος σε διεθνές επίπεδο και ολοένα πιο στριμωγμένος στο πεδίο.

Την ώρα που ο Ζελένσκι απευθυνόταν στους ηγέτες των είκοσι πιο ισχυρών οικονομιών στον κόσμο, «ο στρατός του Πούτιν απαντούσε με ρουκέτες και επιδρομές σε πόλεις της Ουκρανίας, κατά αμάχων, κατά υποδομών της χώρας. Είναι η τυπική και επίφοβη αντίδραση ενός ηγέτη που συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται σε αδιέξοδο. Στην πραγματικότητα, δεν έχει στρατηγική εξόδου από πολιτική και διπλωματική σκοπιά», γράφει σε ανάλυσή του ο Ντανίλο Τάινο της Corriere della Sera.

Στο Μπαλί, μετά τη συνάντηση Μπάιντεν – Σι, κατέστη ξεκάθαρο πως το Πεκίνο αποστασιοποιείται από τον πόλεμο της Μόσχας, όχι μόνο χαρακτηρίζοντας ανεύθυνες τις πυρηνικές απειλές και αναγνωρίζοντας πως αιφνιδιάστηκε από τις κινήσεις του ρώσου προέδρου, αλλά και θέτοντας τις βάσεις, αν όχι για στενή συνεργασία με την Ουάσινγκτον, τουλάχιστον για μια σχέση λιγότερο τεταμένη με τις ΗΠΑ. «Αντιμέτωπος με αυτή την απομόνωση, ο Πούτιν, προφανώς, πιστεύει ότι έχει μόνο τη δυνατότητα να ακολουθήσει τον δρόμο των πυραυλικών επιθέσεων, δίχως να πολυνοιάζεται για το πού πέφτουν», γράφει ο ιταλός δημοσιογράφος. 

Ο Τάινο θεωρεί πως το πλήγμα στην Πολωνία αποτελεί αυτό καθαυτό, ανεξάρτητα από το ποιος φέρει την ευθύνη, ένα εξαιρετικά επικίνδυνο άλμα προς το χειρότερο. «Από την αρχή της ρωσικής εισβολής, την 24η Φεβρουαρίου, υπήρχαν φόβοι ότι ο σχεδόν ισοπεδωτικός βομβαρδισμός της Ουκρανίας θα μπορούσε να ξεφύγει από τα σύνορά της και να αναγκάσει το ΝΑΤΟ να πάρει μια θέση που θεωρητικά θα μπορούσε να το αναγκάσει να μη μείνει στα λόγια. Δεν είμαστε σε αυτό το σημείο, μάλλον. Ωστόσο, η συνεχιζόμενη, σχεδόν απελπισμένη επίθεση των ρωσικών δυνάμεων κατά του πληθυσμού και των υποδομών της Ουκρανίας, η οποία από μόνη της αποτελεί ασυγχώρητη πράξη, οδεύει προς διεύρυνση της σύγκρουσης», γράφει.

Κανείς δεν γνωρίζει αν αυτός είναι όντως ο στόχος του Πούτιν στην παρούσα φάση: μια μη πυρηνική αλλά εξαιρετικά επικίνδυνη κλιμάκωση της σύρραξης στην Ουκρανία, με στόχο να δοκιμάσει τα αντανακλαστικά της Δυτικής συμμαχίας.  Τελευταία φορά, τη δέσμευση των ΗΠΑ να υπερασπιστούν κάθε εκατοστό του ΝΑΤΟ, ο Τζο Μπάιντεν την επανέλαβε τον περασμένο Σεπτέμβριο. Και το γεγονός ότι το πλήγμα στην Ουκρανία δεν ήταν, όπως όλα δείχνουν, ρωσική ενέργεια, δεν καθιστά το συμβάν λιγότερο ανησυχητικό, λαμβάνοντας υπόψη «πόσοι πόλεμοι έχουν ξεσπάσει εξαιτίας ενός γεγονότος που δεν επιδίωξε καμία πλευρά. Για αυτό είναι σημαντικό η Δύση, με πρώτο το ΝΑΤΟ, να  κινηθεί έτσι ώστε να είναι σε θέση να απαντά στη Μόσχα και στους συνεχείς βομβαρδισμούς της και ταυτόχρονα να ενεργεί συνετά, ώστε να μην κλιμακωθεί περαιτέρω η κατάσταση», υπογραμμίζει στην ανάλυσή του ο ιταλός αρθρογράφος.

Ομως, το ότι η κατάσταση βρίσκεται σε οριακό σημείο είχε καταστεί ξεκάθαρο πριν πληγεί το μικρό πολωνικό χωριό δίπλα στα σύνορα με την Ουκρανία: με τους σχεδόν 100 πυραύλους που εξαπέλυσε η Μόσχα κατά της Ουκρανίας, πλήττοντας στόχους σε ολόκληρη την επικράτειά της, από τα πολωνικά σύνορα έως τον Δνείπερο.

Ο Τζιανλούκα ντι Φέο της La Repubblica κάνει λόγο για «επιχείρηση τρομοκρατικού χαρακτήρα», που αποσκοπεί «στο να πληγεί ο ουκρανικός ενθουσιασμός για την ανακατάληψη της Χερσώνας και να τονωθεί η υποστήριξη της ρωσικής κοινής γνώμης, η οποία διχάστηκε και συνταράχθηκε από την αποχώρηση του ρωσικού στρατού ανατολικά του Δνείπερου. Την ίδια ώρα, η επίθεση με 100 πυραύλους αποστέλλει ένα μήνυμα σε ολόκληρο τον κόσμο: ο στρατός της Μόσχας δεν έχει ηττηθεί», συνοψίζει ο Ντι Φέο, και αυτό σίγουρα μόνο ανησυχία προκαλεί, ειδικά αν συνυπολογιστεί ότι ο ρώσος πρόεδρος έχει πλέον στη διάθεσή του ελάχιστες επιλογές, την ώρα που τα γεράκια της Μόσχας ψάχνουν αφορμή για κλιμάκωση (ακόμη και πυρηνική) και εξάπλωση του πολέμου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News