Η Telegraph δημοσιεύει μια λίστα με προτάσεις των αναγνωστών της για την καλύτερη και πιο κατάλληλη στιγμή να πιει κανείς ένα αλκοολούχο ποτό. Σαφώς, τα Χριστούγεννα οι περισσότεροι κανόνες παύουν να ισχύουν, ωστόσο η εθιμοτυπία της βρετανικής εφημερίδας μπορεί σε κάποιους να είναι χρήσιμη. Το κρασί δεν αναφέρεται, υποθέτουμε όμως πως θεωρείται δεδομένο κατά τη διάρκεια του γεύματος ή του δείπνου.

Προφανώς, γράφει η Βικτόρια Λάμπερτ στην Telegraph, η παρακάτω λίστα είναι περισσότερο μια κατευθυντήρια γραμμή, γιατί αν ακολουθούσαμε αυστηρά το πρόγραμμα, θα μπορούσε να μας γονατίσει πριν φτάσει το απόγευμα. Ωστόσο, είναι καλό να γνωρίζετε ότι όποια ώρα της ημέρας και αν επιλέξετε να ανοίξετε το ντουλάπι σας με τα ποτά, κάποιος αναγνώστης της βρετανικής εφημερίδας έχει να σας κάνει (με ενθουσιασμό) την κατάλληλη πρόταση, που οδηγεί μάλιστα και σε μακροζωία…

Ιδού λοιπόν:

8 π.μ.: Μπράντι για μπρέκφαστ

Δεν είμαστε και άγριοι για να πιούμε ξεροσφύρι πρωί-πρωί…  Απλά ετοιμάζουμε ένα εορταστικό βούτυρο για το πρωινό. (Σύμφωνα με τη συνταγή του BBC goodfood, χτυπάμε καλά 200γρ. αλατισμένο βούτυρο με 175 γρ. ζάχαρη άχνη και τους σπόρους ενός λοβού βανίλιας, προσθέτουμε 5-7 κ.τ.σ. μπράντι, μια-μια, και συνεχίζουμε το χτύπημα δοκιμάζοντας μέχρι να μας ικανοποιήσει η γεύση). Η πρόταση είναι του Ντέιβιντ Τσιν από το Μίντλσεξ, παράδοση της αείμνηστης μητέρας του: «Παρά τους ενδοιασμούς μου», λέει ο Τσιν, «βρήκα ότι ήταν περίεργα εθιστικό».

8.30 π.μ.: Ουίσκι

Μπορεί να εκπλαγείτε ακούγοντας ότι λίγο ουίσκι στο πόριτζ είναι απλώς αυτό που όλοι χρειαζόμαστε για ένα καλό ξεκίνημα της ημέρας. (Ιδού και η συνταγή  του αγαπημένου μου Epicurious: Σε κατσαρολάκι  ρίχνουμε 150 γρ. νιφάδες βρώμης, 3 κ.τ.σ. κρέμα γάλακτος, 250 ml  φρέσκο γάλα, 1 κ.τ.σ. μαλακή καστανή ζάχαρη και λίγο ουίσκι, και αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά για 6-7 λεπτά, ανακατεύοντας απαλά, μέχρι να πήξει το πόριτζ. Σερβίρουμε σε μπολ με λίγο μέλι και, προαιρετικά, λίγη κρέμα ακόμη).

Ο Αλαν Μπελκ από το Σάρεϊ σημειώνει ότι η ποσότητα του αλκοόλ ήταν «ανεπαρκής για να προκαλέσει μέθη, αλλά αρκετή για να αξίζει το πρωινό της μητέρας» του, που έζησε μέχρι τα 100. Αν, πάλι, δεν είστε «φίλος» του πόριτζ, μπορείτε να ακολουθήσετε τη συνταγή του Ρίτσαρντ Στιούαρτ από το Ιστ Γιορκσάιρ. Οσον καιρό θυμάται τη μακαρίτισσα μητέρα του, μια νοσοκόμα και μαία της περιοχής που έζησε μέχρι τα 99, έβαζε στο τσάι της κάθε πρωί λίγο ουίσκι, αλλά δεν έπινε αλκοόλ ποτέ άλλοτε.

10 π.μ.: Baileys Irish Cream

Οπως εξηγεί ο γιος της αείμνηστης κυρίας Τσιν (βλ. και 8 π.μ.), ο πρωινός καφές της γινόταν ως εξής: μισή κούπα καφέ, την οποία στη συνέχεια απογέμιζε με το πασίγνωστο ιρλανδικό λικέρ κρέμας: «Ελεγε ότι την έφτιαχνε για όλη την ημέρα, και δεν εκπλήσσομαι. Πρέπει να λειτούργησε, καθώς έζησε μέχρι τα 92 της», λέει ο Ντέιβιντ Τσιν.

11 π.μ.: Σέρι

Είναι η τέλεια στιγμή για ένα ποτηράκι Harveys Bristol Cream ή Croft Original, λέει η Σάρα Ελις από το Ντόρσετ: «Η αγαπημένη μου γιαγιά στα 85 της απολάμβανε καθημερινά ένα σέρι στις 11 το πρωί. Το σταμάτησε, όμως, όταν διάβασε κάπου ότι αν έπινες το πρωί ήσουν αλκοολικός. Ευτυχώς, η οικογένεια μπόρεσε να την πείσει ότι ένα ποτήρι στην ηλικία της μάλλον δεν ήταν μεγάλο αμάρτημα».

11.30 π.μ.: Είναι θέμα προσωπικής επιλογής

Μερικές φορές πρέπει απλώς να κάνετε μια πρόποση για την ίδια τη ζωή: «Εδώ στην Κορνουάλη», λέει ο Ρέι Ντράνσφιλντ, «απέναντι από τη ναυτική βάση του Ντέβονπορτ, ξεκινάμε την εβδομάδα λίγο νωρίτερα, όταν η σειρήνα πυρηνικής προειδοποίησης μας προτρέπει να σηκώνουμε ένα ποτήρι στις 11.30 π.μ. κάθε Δευτέρα».

12 το μεσημέρι: Αλλο ένα σέρι

Κάποιοι δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι το μεσημέρι. Οπως ο Ντέιβιντ Μπέιμπερ από το Μπάκιγχαμσαϊρ, που θυμάται ότι πήγε για μεσημεριανό φαγητό με έναν συνάδελφό του σε ξενοδοχείο της Ιρλανδίας, αλλά έφτασε νωρίτερα, στις 12 παρά τέταρτο, και ζήτησε ένα φίνο σέρι. Ο σερβιτόρος τού το έφερε, παρότι το μπαρ δεν είχε ανοίξει ακόμη.

4 μ.μ.: Σέρι (και πάλι)

«Οταν ο πατέρας μου συνταξιοδοτήθηκε», λέει η Σέιλα Σμιθ από το Σάρεϊ, «οι γονείς μου απολάμβαναν το “Tipple Time” τους (το αγαπημένο αλκοολούχο ποτό κάποιου) κάθε απόγευμα, οπότε η μητέρα μου έβαζε ένα μικρό ποτήρι σέρι. Χρόνια αργότερα, όταν η κινητικότητά της μειώθηκε και η άνοια του πατέρα μου επιδεινώθηκε, έγινε εκείνος υπεύθυνος για το σερβίρισμα του σέρι. Αλλά όταν της παρουσίαζε μεγάλα ποτήρια του κρασιού, η μητέρα μου έπρεπε να βάλει όρια». Από τα γράμματα των αναγνωστών της Telegraph φαίνεται πως η απογευματινή συνήθεια του ισπανικού νέκταρ είναι πολύ αγαπητή στους υπερήλικες της βρετανικής επικράτειας.

5 μ.μ.: Τζιν τόνικ

Ο Κρεγκ Χίλι από το Μπάντμιντον αναφέρει: «Εδώ, στη στέπα του Γκλούστερσαϊρ, οι κανόνες είναι ξεκάθαροι. Είναι ώρα G&T όταν το ρολόι χτυπήσει πέντε ή σκοτεινιάσει, όποιο από τα δύο έρθει πρώτο». Κάτι που, ωστόσο, αμφισβητεί ο Γκράχαμ Γουίστοου από το Δυτικό Γιορκσάιρ: «Ως επιβεβαιωμένος λάτρης του G&T, και μετά από μισή ζωή στη ναυτιλία», λέει, «όλοι οι ναυτικοί γνωρίζουν ότι οι πέντε χτύποι είναι 2.30, 6.30 ή 10.30 (π.μ. ή μ.μ.), όλα, κατά την άποψή μου, είτε πολύ αργά είτε πολύ νωρίς για G&T».

5.05 μ.μ.: Αλλο ένα σέρι

Στη Νήσο Γουάιτ έχουν, σε καθημερινή βάση, μια αφορμή για να πίνουν. Ο Τζορτζ Ανταμς εξηγεί: «Στο θέμα των ωρών για ποτό, εδώ έχουμε “Miserable Monday” (ανάρρωση από το Σαββατοκύριακο), “Tipples Tuesday”, “Wet Wednesday”, “Thirsty Thursday” (περιστασιακά γνωστή και ως “Friday Eve”) και μετά έρχεται πάλι  Σαββατοκύριακο. Οι ώρες δεν έχουν οριστεί, αλλά γενικά θεωρείται κακή ημέρα αν το σέρι σερβίρεται πριν από τις 5 το απόγευμα»

6 μ.μ.: Ενα δεύτερο τζιν τόνικ…

Πολλοί αναγνώστες σίγουρα θα συμφωνήσουν με τον Νάιτζελ Πίκοκ από το Καρνάρφορσαϊρ, ότι οι ειδήσεις της ημέρας απαιτούν θάρρος: «Σε αυτό το σπίτι είναι “ειδήσεις και ποτό” στις έξι η ώρα», λέει στην Telegraph ο Νάιτζελ, «Το ποτό (G&T) χρειάζεται για να αντιμετωπιστεί η επίδραση των ασταμάτητων κλαυθμών και οδυρμών του BBC»…

7 μ.μ.: Πορτ

Σε μια απροσδόκητη ανατροπή, οι αναγνώστες της Telegraph επιθυμούν να σημειώσουν ότι το πορτ μπορεί να σερβιριστεί νωρίτερα από ό,τι νομίζαμε. Ο λονδρέζος Ντόμινικ Σέλμερντιν αποκαλύπτει ότι «το υπέροχο, δυστυχώς κλειστό τώρα πια “Basil Street Hotel”, στο Νάιτσμπριτζ του Λονδίνου, σέρβιρε πάντα ένα ποτήρι πορτ πριν από το δείπνο». Στο Σρόπσαϊρ, πάλι, ο Στίβεν Τονγκ πιστεύει ότι το πορτ πρέπει να σερβίρεται ως συστατικό ενός κοκτέιλ: «Μετά από μια ιδιαίτερα δύσκολη ημέρα, το απεριτίφ μπορεί να αναβαθμιστεί σε πορτίνι βότκα, με τρία ίσα μέρη ξηρό London dry τζιν, βότκα και ξηρό λευκό πορτ, σερβιρισμένο με πάγο και γαρνιρισμένο με λάιμ».

7:30 μ.μ.: Ωρα για φυσαλίδες

Αν είστε αρκετά τυχεροί ώστε να σας προσκαλέσουν για δείπνο στο σπίτι του Μπεν Χόκινς, στο Νορθάμπτονσαϊρ, θα σας υποδεχτούν με σαμπάνια. Ο Μπεν, ωστόσο, βλέπει επίσης μια ευκαιρία για πορτ: «Οποτε σερβίρω πορτ στο σπίτι, αφού το μεταγγίσω σε κανάτα, προσφέρω ένα σφηνάκι στους καλεσμένους μου, οι οποίοι έχουν πιει αφρώδη οίνο κατά την άφιξή τους. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να δοκιμάσουν αυτό, το πιο γευστικό από όλα τα ποτά, ενώ είναι ακόμα σχετικά νηφάλιοι. Μετά το δείπνο ξαναπίνουν, ευτυχώς, πορτ, με το οποίο έχουν ήδη γίνει φίλοι».

8 μ.μ.: Ουίσκι

Αναφορικά με αυτό το ποτό, ανησυχούμε περισσότερο για την ποσότητα παρά για την κατάλληλη ώρα της ημέρας. Η Μάντι Λάβικ από το Ντέβον εκμυστηρεύεται: «Ο πατέρας μου αποφάσισε να παρακολουθεί την ποσότητα ουίσκι που έπιναν εκείνος και η μητέρα μου κάθε βράδυ, οπότε αγόρασε μια σωστή μεζούρα. Την πρώτη φορά που έβαλε στη μητέρα μου ένα single, εκείνη του έδωσε πίσω το ποτήρι λέγοντας ότι δεν ήταν ποτό, αλλά ένα βρώμικο ποτήρι. Οπότε, εκείνος δεν χρησιμοποίησε ποτέ ξανά μεζούρα».

9 μ.μ.: Σέρι

Σύμφωνα με τη Σούζαν Τρετζιάρι από την Οξφόρδη, το σέρι είναι το ποτό που απολαμβάνουν οι αναγνώστες της Telegraph ανά πάσα στιγμή: «Η μητέρα μου, η οποία είναι 106 ετών», λέει η Σούζαν, «συνήθως πίνει Amontillado πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το δείπνο, συνήθως και στο μεσημεριανό γεύμα». Τώρα, λοιπόν, γνωρίζουμε το μυστικό της μακροζωίας της…

Το επόμενο πρωινό: Ωρα για καφέ

Οι αναγνώστες της Telegraph δεν συμφωνούν απολύτως σχετικά με τον βέλτιστο χρόνο για ζεστά ροφήματα με καφεΐνη, με την Καμίλα Μπόραντέιλ από το Ντόρσετ να πετάει το γάντι: «Η μετεωρολόγος του BBC Λουίζ Λιρ με εξέπληξε όταν προειδοποίησε για δυνατή βροχή που θα έπιανε την ώρα του καφέ. Πότε ακριβώς είναι η ώρα του καφέ;». Μπορεί, λοιπόν, να είναι από τις 7 ή τις 8 το πρωί και κάθε μία ή δύο ώρες στη συνέχεια. Είναι θέμα γούστου και συνηθειών, υποστηρίζουν άλλοι Βρετανοί.

Το μόνο που μπορούμε να προσθέσουμε εμείς είναι ότι οι Βρετανοί ήταν ανέκαθεν γερά ποτήρια, ίσως τα πιο γερά της Ευρώπης. Δεν θα αλλάξουν τώρα, που οι ειδήσεις είναι ζοφερές.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News