Κάθε άνθρωπος, κάθε σκύλος, κάθε τρωκτικό, παρουσιάζει ένα αδιαμφισβήτητο σημάδι γήρανσης: την τριχόπτωση. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Οπως εξηγεί στους New York Times ο Ρου Γι, καθηγητής Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο Northwestern, υπάρχουν πολλές απαντήσεις.

Μία από τις πιο αποδεκτές υποθέσεις υποστηρίζει ότι τα βλαστικά κύτταρα αναπληρώνουν ιστούς και όργανα, μεταξύ των οποίων και τα μαλλιά. Οταν τα βλαστικά κύτταρα σταματήσουν να παράγονται και εξαντλούνται οι «αποθήκες», τότε αρχίζουν τα μαλλιά να πέφτουν. Αυτή η διαδικασία θεωρείται αναπόσπαστο μέρος της γήρανσης.

Ωστόσο, ο δρ Γι και οι συνεργάτες του έκαναν μία εκπληκτική ανακάλυψη σε ζώα. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τουλάχιστον στα τρωκτικά που γερνούν, τα βλαστοκύτταρα διαφεύγουν από τις δομές που τα φιλοξενούν.

«Είναι ένας νέος τρόπος σκέψης για να δοθούν περισσότερες απαντήσεις για τη διαδικασία της γήρανσης», λέει, σχολιάζοντας τα ευρήματα της μελέτης του Γι, ο δρ Τσενγκ-Μινγκ Τσουόνγκ, ειδικός ερευνητής δερματικών κυττάρων και καθηγητής Παθολογοανατομίας στο Πανεπιστήμιο στης Νότιας Καλιφορνίας.

Στην ίδια μελέτη, οι ειδικοί εντόπισαν δύο γονίδια τα οποία εμπλέκονται στη διαδικασία της γήρανσης των μαλλιών, ανοίγοντας νέους δρόμους για την αναζήτηση θεραπείας που θα εμποδίζει την απώλεια των βλαστοκυττάρων από το δέρμα του κεφαλιού.

Διαφορετική μέθοδος

Συνήθως, οι ερευνητές που μελετούν τους μοριακούς μηχανισμούς της γήρανσης λάμβαναν δείγματα δέρματος από διαφορετικά ζώα και εξέταζαν τις αλλαγές που γίνονται σε κάθε ηλικία. Ωστόσο, υπάρχει ένα βασικό μειονεκτήματα σε αυτή την προσέγγιση. Καθώς ο ιστός είναι ήδη νεκρός, δεν μπορεί να γίνει σαφές τι ακριβώς έχει οδηγήσει στις αλλαγές του δέρματος, δηλαδή δεν υπάρχουν σημαντικά συστατικά στα κύτταρα που να μπορούν να μελετήσουν οι επιστήμονες.

Ετσι, ο Γι αποφάσισε με την ομάδα του να χρησιμοποιήσουν μία διαφορετική μέθοδο. Ετσι, ξεκίνησαν να παρακολουθούν την ανάπτυξη μεμονωμένων τριχοθυλακίων στα αυτιά των ποντικών, χρησιμοποιώντας ένα λέιζερ μεγάλου μήκους κύματος, το οποίο έχει την ιδιότητα να διεισδύει βαθιά μέσα στον ιστό. Τα τρωκτικά ήταν ζωντανά, αλλά τα είχαν αναισθητοποιήσει, ώστε να μην κινούνται.

Αυτό που ανακάλυψαν τους προκάλεσε μεγάλη έκπληξη. Οταν οι τρίχες στα ζώα άρχιζαν να γερνούν, να γκριζάρουν και να ακολούθως να πέφτουν, τα βλαστικά κύτταρα άρχισαν να διαφεύγουν από τις δομές φιλοξενίας τους.

Αυτό συμβαίνει διότι, όπως ανακάλυψαν οι επιστήμονες, τα βλαστοκύτταρα αλλάζουν σχήμα και από στρογγυλά μετατρέπονται σε ωοειδή και έτσι μπορούν και ξεγλιστρούν έξω από το ωοθυλάκιο της τρίχας.

Φυσιολογικές… φθορές

«Αν ένα αυτοκίνητο το χρησιμοποιούμε συχνά και δεν κάνουμε τακτικά σέρβις, τότε φθείρεται. Ο οργανισμός μας λειτουργεί σαν μηχανικός, που παρέχει το σέρβις και τα ανταλλακτικά σε διάφορα όργανα και ιστούς. Ωστόσο, χωρίς να γνωρίζουμε τον ακριβή μηχανισμό, όταν μεγαλώνουμε ο οργανισμός σταματά να επισκευάζει και να παρέχει ανταλλακτικά στις τρίχες. Ετσι, γκριζάρουν και από μία ηλικία και μετά αρχίζουν πέφτουν», αναφέρει ο δρ Τσαν.

Σύμφωνα με αναλύσεις που έκαναν αργότερα οι επιστήμονες, αυτό πιθανότατα οφείλεται στη λειτουργία δύο γονιδίων, των FOXC1 και NFATC1. Ωστόσο, κανείς δεν γνωρίζει τι θα μπορούσε να φέρει η τροποποίηση αυτών των γονιδίων στον άνθρωπο, με στόχο να κρατήσει τα μαλλιά στο κεφάλι του σε προχωρημένη ηλικία. Γι’ αυτό και μια θεραπεία προς αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται έτη φωτός μακριά…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News