Εξακολουθεί να χρησιμοποιεί αφειδώς τον τεράστιο πλούτο και όλα τα μέσα που διαθέτει, επιδιώκοντας να επηρεάσει την εξαιρετικά κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της 5ης Νοεμβρίου υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ: ο Ελον Μασκ, μέγας χορηγός της προεκλογικής εκστρατείας του πρώην και, πιθανώς, μελλοντικού προέδρου των ΗΠΑ. 

Από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο, δηλαδή μέσα σε μόλις τρεις μήνες, η ομάδα πολιτικής δράσης America PAC που ίδρυσε ο αμφιλεγόμενος δισεκατομμυριούχος υπέρ του Τραμπ δαπάνησε περίπου 72 εκατ. δολάρια. Και το περασμένο Σάββατο, ο Μασκ ανακοίνωσε ότι θα «κληρώνει» ένα εκατ. δολάρια, κάθε ημέρα έως την ημέρα των εκλογών, για όσους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους της Πενσιλβάνια υπογράψουν ψήφισμα της ομάδας του υπέρ της ελευθερίας του λόγου και του δικαιώματος στην οπλοκατοχή… Πώς, όμως, εξηγείται αυτή η αμέριστη υποστήριξη;

Τι επιδιώκει πραγματικά ο Μασκ, μπαίνοντας στην πρώτη γραμμή για την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ;  

«Ο μεγιστάνας της Tesla και του Χ ονειρεύεται εδώ και καιρό να αναμορφώσει τον κόσμο σύμφωνα με τη δική του ακραία αντίληψη για το τι σημαίνει αναμόρφωση. Και ο Τραμπ ενδέχεται να είναι ο Δούρειος Ιππος του», γράφει ο Φράνκλιν Φορ στο The Atlantic. Και συνεχίζει: «Στο όραμα του Ελον Μασκ για την ανθρώπινη ιστορία, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι η μοναδικότητα. Εάν ο Μασκ μπορέσει να σπρώξει τον Τραμπ πίσω στον Λευκό Οίκο, αυτό θα σηματοδοτήσει τη στιγμή που η δική του υπερευφυΐα θα συγχωνευτεί με τον πιο ισχυρό μηχανισμό στον πλανήτη, την αμερικανική κυβέρνηση – για να μην αναφερθούμε στην επιχειρηματική ευκαιρία του αιώνα».  

Στον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο πρόεδρο έχουν «προσκολληθεί» και άλλοι ισχυροί της Σίλικον Βάλεϊ. Αλλά ο Μασκ «είναι έτοιμος να ζήσει την απόλυτη τεχνοεξουσιαστική φαντασίωση», γράφει ο Φορ, υποστηρίζοντας πως απώτερος σκοπός του δεν είναι τόσο να πλουτίσει (είναι ήδη δισεκατομμυριούχος, από τους πλουσιότερους του πλανήτη) αλλά να «καταλάβει το κράτος […] ο Τραμπ έχει ρητά προσκαλέσει τον Μασκ στην κυβέρνηση, σε έναν ρόλο αρχιμηχανικού, ο οποίος θα επανασχεδιάσει το αμερικανικό κράτος -και επομένως την αμερικανική ζωή- καθ΄ εικόνα του».

Η επιδίωξη αυτού του ονείρου από τον Μασκ σίγουρα δεν αποτελεί απλά μια ευχάριστη απασχόληση, είναι σαφώς κάτι παραπάνω από απλά «ένας ωραίος τρόπος για να ξοδεύω χρήματα», όπως δήλωσε ο ίδιος.

Μπροστάρης στην εκστρατεία

Ο Μασκ υποστηρίζει τον Τραμπ, όχι μόνον οικονομικά, αλλά και συμμετέχοντας δυναμικά ο ίδιος στην προεκλογική του εκστρατεία. Οι New York Times έγραψαν πως μετακόμισε, μάλιστα, στην Πενσιλβάνια, μία από τις πιο κρίσιμες Πολιτείες, ώστε να επιβλέπει από κοντά τις όποιες προσπάθειες καταβάλλονται υπέρ του Τραμπ. Σε αυτό το πλαίσιο έχει επιστρατεύσει κορυφαία μυαλά από τις εταιρείες του και σύμφωνα με πληροφορίες σχεδιάζει να ξοδέψει 500 εκατομμύρια δολάρια. Επιπλέον το Χ έχει μετατραπεί εδώ και καιρό σε άτυπο όργανο προπαγάνδας του Τραμπ.

Αρχικά ο Μασκ ήταν επιφυλακτικός με τον Τραμπ, εμφανιζόταν, μάλιστα, ως υποστηρικτής (στο πλαίσιο της κούρσας για το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων) του Ρον Ντε Σάντις, κυβερνήτη της Φλόριντα. Η μεταμόρφωσή του σε φανατικό και ορκισμένο οπαδό του κινήματος MAGA ήταν σταδιακή. «Η στάση του απέναντι στον Τραμπ φαίνεται να είναι ανάλογη με την άποψή του για την Τεχνητή Νοημοσύνη», αναφέρει ο Φορ στη συνέχεια της ανάλυσής του στο Atlantic. «Από τη μία πλευρά η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή της ανθρωπότητας. Από την άλλη πλευρά, είναι αναπόφευκτη, και εάν τιθασευτεί από έναν λαμπρό μηχανικό, μπορεί έχει εξαιρετικές, ίσως και σωτήριες δυνατότητες».

Φυσικά η ξαφνική αγάπη του Μασκ για τον Τραμπ και η δημόσια υποστήριξη που του προσφέρει, σχετίζεται στενά και τα τεράστια οικονομικά του συμφέροντα. Οπως πολλοί άλλοι δισεκατομμυριούχοι εκφραστές του λιμπερταριανισμού, έχει μετατρέψει την κυβέρνηση των ΗΠΑ σε κέντρο παραγωγής κερδών. Ο δημοσιογράφος του The Atlantic σημειώνει σχετικά πως η SpaceX βασίζεται σε συμβόλαια με πολλές υπηρεσίες πληροφοριών και ασφαλείας των ΗΠΑ καθώς και με το Πεντάγωνο. Επιτελεί επίσης πολλές λειτουργίες που έως πρόσφατα αποτελούσαν αποκλειστικότητα της NASA.  Επιπλέον τα οικονομικά της Tesla ανθίζουν, χάρη στα φορολογικά κίνητρα που προσφέρει η αμερικανική κυβέρνηση για την αγορά ηλεκτρικών οχημάτων και στις επιδοτήσεις για την ανάπτυξη του δικτύου φόρτισης της εταιρείας. Σύμφωνα με το Politico οι δύο εταιρείες έχουν κερδίσει 15 δισεκατομμύρια δολάρια από ομοσπονδιακές συμβάσεις ενώ σύμφωνα με την The Wall Street Journal η SpaceX σχεδιάζει μια σειρά από νέα προϊόντα «έχοντας κατά νου τους πελάτες εθνικής ασφάλειας».

«Ο Μασκ μόλις άρχισε να αξιοποιεί τις χρηματικές δυνατότητες της κυβέρνησης και ο Τραμπ είναι το όνειρο», όπως συνοψίζει ο Φορ. «Επιβραβεύει τους πιστούς, είτε πρόκειται για ξένους ηγέτες που υποκλίνονται μπροστά του είτε για ικέτες που φιλοξενούν εκδηλώσεις στα θέρετρα του. Σε περιπτώσεις που άλλοι πρόεδροι μπορεί να περιοριστούν από κανόνες, ο Τραμπ σηκώνει τους ώμους. Κατά την πρώτη του θητεία, ανακάλυψε ότι το κόμμα του δεν επρόκειτο ποτέ να τον τιμωρήσει για τα αδικήματά του».

Μεταξύ των υποστηρικτών και των φίλων του Ντόναλντ Τραμπ, δεν υπάρχει κανένας η προσφορά του οποίου θα μπορούσε να συγκριθεί με την προσφορά του Μασκ (κυρίως από την άποψη της προβολής). Εάν, τελικά, επικρατήσει ο Τραμπ, αυτό θα συμβεί πιθανώς με μικρή διαφορά λόγω της μεγαλύτερης συμμετοχής, και σε αυτήν την περίπτωση ο Ελον Μασκ θα μπορεί να αυτοπροβληθεί ως ο κύριος παράγοντας επιτυχίας. 

Τι θα κερδίσει ο Μασκ

Οσον αφορά το πώς θα μπορούσε ο μεγιστάνας της τεχνολογίας να εκμεταλλευτεί αυτήν τη συμμαχία, «ο Τραμπ έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα τον τοποθετήσει επικεφαλής μιας επιτροπής αποτελεσματικότητας του κυβερνητικού έργου: ή, στη διάλεκτο του Τραμπ, ο Μασκ θα είναι ο “υπουργός περικοπής δαπανών” […] ο Μασκ θα υποστηρίξει την ιδιωτικοποίηση της κυβέρνησης, μέσω της ανάθεσης των κρατικών υποθέσεων σε εξωτερικούς συνεργάτες, σε επιδέξιους επιχειρηματίες και έμπειρους τεχνολόγους. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν ακόμη περισσότερες ευκαιρίες για τις εταιρείες του να συνάψουν γιγάντια συμβόλαια. Οπότε, όταν ο Τραμπ καυχιέται ότι ο Μασκ θα στείλει έναν πύραυλο στον Αρη, δεν φαντάζεται μια επανάληψη του προγράμματος Απόλλων. Οραματίζεται να κόψει για την SpaceX μια από τις μεγαλύτερες επιταγές που έχει εκδώσει ποτέ η κυβέρνηση των ΗΠΑ», γράφει ο Φορ στο Atlantic.

Το εν λόγω όραμα του Μασκ είναι σύμφωνο και με το πρόγραμμα της δεξιάς παράταξης για μια δεύτερη θητεία Τραμπ, ειδικά όσον αφορά τη διάλυση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, μέσω της κατάργησης τμημάτων της πολιτικά ουδέτερης δημόσιας διοίκησης καθώς και τμημάτων και υπηρεσιών του υπουργικού συμβουλίου. 

«Είναι ακριβώς το είδος της σαρωτικής αλλαγής που ταιριάζει στη μεγαλειώδη αντίληψη του Μασκ όσον αφορά τη θέση του στην ανθρώπινη ιστορία». γράφει ο αμερικανός δημοσιογράφος. «Αυτή δεν είναι μια τυπική περίπτωση ολιγαρχίας. Είναι μια αποθέωση του εγωτισμού και του κοινωνικού δαρβινισμού που εμπεριέχονται στην επιδίωξη του μονοπωλίου από τη Σίλικον Βάλεϊ – στην εντύπωση ότι η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια των μεγαλοφυϊών είναι η πιο επιθυμητή κοινωνική ρύθμιση». Οπως το έθεσε κάποτε ο Πίτερ Τιλ, “ο ανταγωνισμός είναι για τους ηττημένους”. (Παραδέχτηκε επίσης ευθαρσώς πως “Δεν πιστεύω πλέον ότι η ελευθερία και η δημοκρατία είναι συμβατές”) Σε αυτήν την κοσμοθεωρία, οι περιορισμοί στην εξουσία είναι επίσης για τους ηττημένους”», προσθέτει. 

Εάν επανεκλεγεί ο Τραμπ, χάρη στα κυβερνητικά συμβόλαιά του -και την εσωτερική του επιρροή- ο Μασκ θα συνδεθεί ακόμη περισσότερο με την κοινότητα εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ (έχει ήδη συνάψει ένα διαβαθμισμένο συμβόλαιο ύψους 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων, πιθανότατα με την NRO, τη διαστημική υπηρεσία πληροφοριών των ΗΠΑ, και, μέσω ενός παραρτήματος της SpaceX που ονομάζεται Starshield, προμηθεύει με δίκτυα επικοινωνιών τον στρατό). Και σε μια περίοδο που οι Ουάσιγκτον καλείται να λάβει σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της Τεχνητής Νοημοσύνης και την εμπορευματοποίηση του Διαστήματος, ο Μασκ θα μπορούσε να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.

«Στην Tesla, ο Μασκ έδωσε στον εαυτό του τον τίτλο του “Τεχνοβασιλιά” (technoking). Αυτό το παρατσούκλι, που βρίσκεται στα όρια μεταξύ αστεϊσμού και μονομανίας, αναδεικνύει τον κίνδυνο. Ακολουθώντας το παράδειγμα που έθεσε ο Τραμπ, δεν θα χρειαζόταν να αποδεσμευτεί από τις επιχειρήσεις του, ούτε καν από το μέσο κοινωνικής δικτύωσης που διαθέτει. Σε μια κυβέρνηση που ανοικτά  δεν σέβεται τους επικριτές της, δεν θα χρειάζεται να φοβάται την επίβλεψη του Κογκρέσου και θα μπορούσε να παραμερίσει οποιονδήποτε Αμερικανό τολμήσει να αμφισβητήσει τον ρόλο του. Από όλους τους κινδύνους που εγκυμονεί μια δεύτερη θητεία Τραμπ, αυτός μπορεί να είναι ένας από τους πιο τρομακτικούς», υποστηρίζει και προειδοποιεί ο Φράνκλιν Φορ.