Το νέο ημερολόγιο της Pirelli υπό το φως του #MeToo
Το θρυλικό ημερολόγιο της ιταλικής εταιρείας Pirelli, κυκλοφορεί από το 1964 και κάθε χρόνο τέτοια εποχή και αποτελούσε την επιτομή των σέξι φωτογραφίσεων, με καλλονές να ποζάρουν φιλήδονα, προσπαθώντας να ξεπεράσουν η μία την άλλη, όσο οι μήνες περνούσαν και οι κάτοχοί του, γύριζαν σελίδα. Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν από πέρυσι, καθώς το κόνσεπτ «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» και οι πιο σοφιστικέ-θεματικές ενότητες έκαναν πολλούς, όχι μόνο άνδρες, αλλά και γυναίκες, να αναρωτηθούν προς τι αυτή η στροφή στην ποιότητα και τη σεμνότητα.
Τώρα λοιπόν, ήρθε η ώρα όχι μόνο για πιο … ντυμένα, αλλά και για πιο σκεπτόμενα μοντέλα. Υστερα από όλες τις ανατριχιαστικές αποκαλύψεις σχετικά με τα κρούσματα σεξουαλικής κακοποίησης που ξεμπρόστιασαν ακόμη και παντοδύναμους ανθρώπους του Χόλιγουντ όπως ο Χάρβεϊ Γουάινσταϊν, ακόμη και το ημερολόγιο της Pirelli αναγκάστηκε να γυρίσει σελίδα και να αφουγκραστεί τα προστάγματα του #MeToo.
Και κάπως έτσι, το ημερολόγιο του 2019, εννοείται πως φιλοξενεί πανέμορφες διάσημες γυναίκες, αυτή τη φορά όμως, είναι φωτογραφημένες πολύ διαφορετικά. Με έμφαση στις προσωπικές ανησυχίες, στα ενδιαφέροντα και στην προσωπικότητά τους, και όχι αποκλειστικά στις καμπύλες τους, όπως αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Guardian.
Κάθε χρόνο, το ημερολόγιο είχε ένα συγκεκριμένο κόνσεπτ. Εφέτος, επιστρατεύτηκε ένας φωτογράφος με έδρα τη Σκοτία, ο Αλμπερτ Γουάτσον, διάσημος μεταξύ άλλων για το πορτραίτο του Στιβ Τζομπς που μπήκε στο εξώφυλλο της αυτοβιογραφίας του, όσο και για τη γυμνή φωτογράφιση της Κέιτ Μος στα 19α γενέθλιά της. Εχοντας δώσει ξανά και ξανά τις εξετάσεις του ως φωτογράφος μόδας και μάλιστα σε περιοδικά κολοσσούς όπως η Vogue, ο 76χρονος σήμερα καλλιτέχνης, μπορεί να υπερηφανεύεται για κάτι ακόμη: «δημιούργησα εικόνες που αφηγούνται τις ιστορίες τεσσάρων γυναικών, οι οποίες προσπαθούν να επιτύχουν τους στόχους τους».
Με γενικότερο τίτλο «Dreaming», οι γυναίκες μπροστά από τον φακό του Γουάτσον, δεν είναι γυμνές και ευάλωτες, αλλά δυναμικές και αποφασισμένες. Εχουμε για παράδειγμα το μοντέλο Τζίτζι Χαντίντ να ατενίζει το μέλλον της μέσα από ένα πολυτελές διαμέρισμα. Ζει μόνη, αλλά νιώθει αυτοπεποίθηση.
Η ηθοποιός Τζούλια Γκάρνερ ποζάρει ως ανερχόμενη φωτογράφος που αγαπά τόσο τη Φύση, όσο και τη μοναχικότητα (όχι μοναξιά) της. Η Μίστι Κόπλαντ, η πρώτη αφροαμερικανίδα χορεύτρια που αναδείχθηκε από το American Ballet Theater σε πρίμα μπαλαρίνα διώχνοντας μακριά όλες τις προκαταλήψεις και απαγορεύσεις, εντυπωσιάζει με τις εικόνες της που αποπνέουν ελευθερία.
Οσο για το μοντέλο των 90s και ηθοποιό Λετίσια Κάστα, για το συγκεκριμένο πρότζεκτ μένει σε ένα ντιζαϊνάτο στούντιο στη Νέα Υόρκη μαζί με το «κακό παιδί» του χορού, Σεργκέι Πολούνιν.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου που πραγματοποιήθηκε στο Μιλάνο, κάποιοι σχολίασαν ότι ίσως η συγκεκριμένη φιλοσοφία περί προσωπικών στόχων των γυναικών που φωτογραφήθηκαν, να μην είναι τόσο κατανοητές σε ένα ημερολόγιο που παραδοσιακά απευθύνεται στο ανδρικό κοινό.
Η απάντηση του φωτογράφου, ήταν αφοπλιστική: «Μου φάνηκε ότι ήταν πολύ λάθος στιγμή να πάρω μερικά τοπ μόντελ, να τα βάλω στην παραλία και να τους πω να ποζάρουν τόπλες. Προσπάθησα λοιπόν να αφαιρέσω τη λογική του πιν-απ και του PlayBoy από τη συγκεκριμένη φωτογράφιση. Το δικό μου σκεπτικό, είναι πως οι γυναίκες διαρκώς προσπαθούν να κάνουν κάτι με τη ζωή τους. Κι αυτό το προτιμώ από κάποιες που απλά αφαιρούν το πάνω μέρος από το μπικίνι τους».
Αυτή η στροφή άλλωστε στο πώς αντιλαμβάνεται πλέον η κοινή γνώμη το τι είναι και τι δεν είναι σέξι, φάνηκε και στην πρόσφατη τηλεοπτική μετάδοση του σόου της πασίγνωστης εταιρείας εσωρούχων Victoria’s Secret: η εφετινή τηλεθέαση έπεσε στο ένα τρίτο, σε σύγκριση με εκείνη που συγκέντρωνε τα προηγούμενα χρόνια, στην προ #MeToo εποχή.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
-
«Με την πλέμπα μέχρι τέλους». Στέφανος Κασσελάκης
8 Νοεμβρίου 2024, 20:15
