Ακουσαν τον εθνικό ύμνο της πατρίδας τους ακίνητοι, ενώ τα βλέμματά τους ήταν πέτρινα και τα στόματά τους κλειστά, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τις γυναίκες, τους νέους, τα μικρά παιδιά που εξακολουθούν να διώκονται, να κακοποιούνται, ακόμη και να δολοφονούνται, από το καθεστώς των αγιατολάδων.

Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου του Ιράν υπέστη μια συντριπτική, μαρτυρική από ποδοσφαιρική σκοπιά ήττα, με τους Αγγλους διεθνείς να βρίσκουν τον δρόμο προς τα δίχτυα έξι φορές συνολικά. Ωστόσο, πρωταγωνιστές της βραδιάς ήταν αναμφίβολα οι ιρανοί ποδοσφαιριστές.

Η εικόνα τους να στέκονται ακίνητοι, με τα χείλη σφραγισμένα, κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου τους χαρακτηρίζεται ήδη ως η πιο δυνατή του πιο ιδιότυπου, ενδεχομένως, Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου στην Ιστορία του θεσμού.

Στην ανταπόκρισή του από την Ντόχα, ο Ενρίκο Κουρό της La Repubbica γράφει πως οι παίκτες της εθνικής ομάδας του Ιράν θα ήθελαν να είναι οπουδήποτε αλλού εκτός από εκεί, καθώς καλούνται να φορέσουν τη φανέλα μιας χώρας διχασμένης. Τα μάτια κάποιων παικτών ήταν δακρυσμένα, καθώς, πέρα από τον εθνικό ύμνο του Ιράν, ακούγονταν επίσης τα σφυρίγματα και τα γιουχαΐσματα των ιρανών οπαδών, «σφυρίγματα και γιουχαΐσματα που στρέφονταν, άλλα κατά του ύμνου και άλλα κατά των παικτών, ακριβώς επειδή η χώρα είναι διχασμένη», γράφει ο ιταλός δημοσιογράφος.

Πριν από την έναρξη του Μουντιάλ, οι ιρανοί διεθνείς είχαν δεχτεί έντονες επικρίσεις επειδή δεν διαμαρτύρονταν κατά των απάνθρωπων πρακτικών του ιρανικού καθεστώτος, έως τη Δευτέρα, που πραγματοποίησαν μια εντυπωσιακή και άκρως τολμηρή στροφή 180 μοιρών, παραμένοντας απλώς σιωπηλοί για λίγα λεπτά.

«Δεν μπορείτε καν να φανταστείτε τι βιώνουν αυτά τα παιδιά παρασκηνιακά τις τελευταίες ημέρες, μόνο και μόνο επειδή θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο, απλώς επειδή θέλουν να εκφραστούν ως ποδοσφαιριστές. Ο,τι και αν κάνουν, ό,τι και αν πουν, θέλουν να τα σκοτώσουν. Μπορείτε να φανταστείτε, σε μια φάση της ζωής σας, με ό,τι και αν λέτε, κάνετε ή σκέφτεστε, να κινδυνεύετε να σας σκοτώσουν; Εχουν μόνο μία ελπίδα. Αφήστε τους να εκπροσωπήσουν τη χώρα, να παίξουν για τον λαό, όλοι αντιπροσωπεύουν τους λαούς τους εδώ», σημείωσε σε δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα ο πορτογάλος προπονητής της ομάδας Κάρλος Κεϊρόζ.

Πριν από τον αγώνα, ο αρχηγός της ομάδας του Ιράν, Εχσάν Χατζισαφί (της ΑΕΚ), εξέφρασε τα συλλυπητήριά του σε όλες τις οικογένειες των θυμάτων στο Ιράν, λέγοντας «να ξέρουν ότι είμαστε μαζί τους, τους υποστηρίζουμε και τους συμπονάμε», ενώ λίγα λεπτά αργότερα ο ίδιος και οι συμπαίκτες του εξέφρασαν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο την εναντίωσή τους στο ιρανικό καθεστώς.

Στις κερκίδες, κάποιοι από τους φιλάθλους του Ιράν φορούσαν μπλούζες με το σύνθημα «Γυναίκες – Ζωή – Ελευθερία», ενώ κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου ξετυλίχτηκε  μια τεράστια ιρανική σημαία με τις ίδιες τρεις λέξεις να δεσπόζουν επάνω της γραμμένες στα αγγλικά – στη μνήμη, πάντα, της Μάχσα Αμινί, της 22χρονης Ιρανής που άφησε την τελευταία της πνοή στα χέρια της αστυνομίας ηθών, αφότου συνελήφθη επειδή δεν φορούσε τη μαντίλα της «σωστά».

Το Ιράν δέχτηκε έξι γκολ, αλλά ο ιρανός επιθετικός Μεχντί Ταρέμι σκόραρε δύο φορές, επιλέγοντας, ωστόσο, να μην τα πανηγυρίσει –και όχι μόνο επειδή το αποτέλεσμα είχε ήδη κριθεί.

Την ώρα, όμως, που οι ιρανοί διεθνείς προέβαιναν σε μια αναπάντεχη κίνηση διαμαρτυρίας και οι ιρανοί οπαδοί εξέφραζαν την αλληλεγγύη τους στον μαχόμενο ιρανικό λαό, η εθνική ομάδας της Αγγλίας έδειξε ότι, πέρα από τον φόβο του θανάτου που διακατέχει όσους Ιρανούς εναντιώνονται στο καθεστώς, υπάρχει και ο φόβος του αποκλεισμού από ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. 

Την παραμονή του αγώνα, τα «Λιοντάρια» της Αγγλίας βρυχήθηκαν υπέρ των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ, κοινοποιώντας φωτογραφίες του αρχηγού της ομάδας Χάρι Κέιν με το περιβραχιόνιο «OneLove» στα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Με τον ίδιο τρόπο είχαν δεσμευτεί να εκφράσουν την εναντίωσή τους στην καταπίεση των ομοφυλόφιλων στο Κατάρ και άλλες ευρωπαϊκές ομάδες (Ουαλία, Δανία, Βέλγιο, Ελβετία, Γερμανία, Ολλανδία), έως ότου η FIFA (του Τζιάνι Ινφαντίνo, ο οποίος… αισθάνεται γκέι, αλλά αισθάνεται και Καταρινός) απείλησε με κίτρινη κάρτα τους αρχηγούς των ομάδων που θα επέλεγαν να φορέσουν το επίμαχο περιβραχιόνο.

Θέλοντας να περιορίσει τις αρνητικές αντιδράσεις, η Διεθνής Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ανακοίνωσε την επίσπευση της δικής εκστρατείας κατά των διακρίσεων, γενικά και αόριστα, παρέχοντας στους αρχηγούς των εθνικών ομάδων το δικαίωμα να φορούν περιβραχιόνιο με τη φράση «No Discrimination» (Οχι στις διακρίσεις).

«Στο Ιράν οι άνθρωποι πεθαίνουν για την ελευθερία, όπως και στην Ουκρανία, ενώ στη Ρωσία και στην Κίνα καταλήγουν στη φυλακή, αλλά οι άσοι του ποδοσφαίρου δεν ριψοκινδυνεύουν μια κίτρινη κάρτα», σχολίασε ο Τζάνι Ριότα, επίσης της La Repubblica, σε ανάλυσή του. «Αν ο Κέιν και η ομοσπονδία του είχαν τα κότσια να μην υπακούσουν, τι θα είχε συμβεί; Θα ήταν όντως τόσο δουλοπρεπής ο βραζιλιάνος διαιτητής Ραφαέλ Κλάους προς τα μεγάλα αφεντικά; Και αν και οι άλλες ομάδες ακολουθούσαν το παράδειγμά τους, η FIFA θα απέβαλλε τους κορυφαίους άσους μπροστά σε δισεκατομμύρια τηλεθεατές;», διερωτάται.

Επικαλούμενος τον Μπομπ Κένεντι, ο οποίος είχε πει πως το ηθικό θάρρος είναι η πιο σπάνια αρετή, ο Ριότα υποστηρίζει ότι τη Δευτέρα, «παρά τους σοβαρούς κινδύνους, οι Ιρανοί το απέδειξαν και μέσα και έξω από το γήπεδο, ενώ οι Αγγλοι όχι, και το ότι γονάτισαν κατά της ρατσιστικής βίας φάνηκε αυτή τη φορά θλιβερό».

Αντιθέτως, η σιωπή των ιρανών ποδοσφαιριστών υπήρξε εκκωφαντική, ενώ το περιβραχιόνιο «OneLove» στον αγώνα φόρεσε τελικά η Αλεξ Σκοτ, πρώην διεθνής ποδοσφαιρίστρια και νυν παρουσιάστρια του BBC (το οποίο επέλεξε να μη μεταδώσει την τελετή έναρξης του Παγκόσμιου Κυπέλλου, την προηγούμενη Κυριακή).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News