Αποτελεί εδώ και εβδομήντα χρόνια ένα από τα μυστήρια της αυτοκίνησης. Το Unimog ασκεί γοητεία ακόμη και σε ανθρώπους, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για τα αυτοκίνητα -ή ακόμη και τα αντιπαθούν-, αν και πρόκειται για ένα όχημα με καθαρόαιμα χρηστικό χαρακτήρα και χωρίς ιδιαίτερες σχεδιαστικές πινελιές. Αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί με τα μοντέλα πρώτης γενιάς, που ήταν μικρά με τις εξωτερικές διαστάσεις ενός VW Golf και με ένα απολύτως γεωμετρικό και καινοτόμο σχήμα για την εποχή τους.

Μετά από επτά δεκαετίες εξέλιξης έχει μεταλλαχθεί το Unimog σε ένα πολυεργαλείο με τις επιβλητικές διαστάσεις και τον όγκο ενός φορτηγού, παραμένει όμως ένα cult όχημα με απεριόριστες δυνατότητες εντός και –κυρίως- εκτός δρόμου. Είναι βέβαιο, ότι ένα μέρος της διαχρονικής και αταξικής αποδοχής του οφείλεται στη σύνδεση της εικόνας του με την εμφάνισή του στα πιο απίθανα μέρη προκειμένου να σώσει ζωές και να μας ξελασπώσει από δύσκολες καταστάσεις είτε μιλάμε για τον εκχιονισμό δρόμων είτε για την διάσωση παγιδευμένων ορειβατών.

Όλο αυτό το διάστημα έχουν παραχθεί από το εργοστάσιο περίπου 340.000 Unimog, κανένα από τα οποία δεν αποσύρθηκε από την κυκλοφορία, εκτός και αν καταστράφηκε ολοσχερώς λόγω κάποιου ατυχήματος ή έγινε ανταλλακτικά για τη διαιώνιση του είδους. Τα υπόλοιπα παραμένουν στην ενεργό δράση, επισκευάζονται, συντηρούνται και…λατρεύονται μάλιστα ορισμένες φορές στις λέσχες φίλων του Unimog σε όλον τον πλανήτη. Η μεγαλύτερη στον κόσμο αριθμεί πάνω από 6.000 μέλη και βρίσκεται στο Γκάγκεναου της Γερμανίας, όπου κατασκευαζόταν το μοντέλο επί πάνω από μισό αιώνα, πριν μεταφερθεί η παραγωγή του το 2002 στο εργοστάσιο της Mercedes-Benz στην πόλη Βερτ.

Σήμα κατατεθέν του γερμανικού μοντέλου, που σχεδιάστηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως αγροτικό όχημα, αποτελεί χωρίς αμφιβολία ο πολυδιάστατος χαρακτήρας του. Μέχρι σήμερα παραμένει το Unimog ο βασιλιάς της…έλξης, τραβά τρέιλερ και ρυμούλκες καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο όχημα, αλλά μπορεί να λειτουργήσει και ως καθαρόαιμο τζιπ υψηλών ταχυτήτων σε αυτοκινητόδρομους.

Αυτό που δεν άλλαξε καθόλου όλα αυτά τα εβδομήντα χρόνια, ήταν η ιδιοφυής συνταγή του, δηλαδή η μόνιμη τετρακίνηση, τα μπλοκέ διαφορικά εμπρός και πίσω, οι κοντοί πρόβολοι του αμαξώματος, οι μεγάλες διαδρομές των αναρτήσεων και η εντυπωσιακή απόσταση του αμαξώματος από το έδαφος. Κανένα άλλο τροχοφόρο όχημα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το Unimog εκτός ασφάλτου, αν και θα πρέπει να επισημάνουμε ότι το cult μοντέλο κυκλοφορεί και με ερπύστριες.

Το Unimog τραβά βαγόνια τρένων, μεταφέρει εφόδια σε πλημμυρισμένες και σεισμόπληκτες περιοχές, λειτουργεί σαν πυροσβεστικό ή ασθενοφόρο, καθαρίζει δρόμους από τον πάγο, στρώνει τις πίστες σε χιονοδρομικά κέντρα, ρυμουλκεί τρέιλερ, γενικά μπορεί να κάνει σχεδόν τα πάντα. Για να τα καταφέρει, εφοδιάζεται –όπως κάθε ειδικό όχημα- με ακριβές τεχνολογίες, όμως αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια μία ανεξάντλητη πηγή κερδοφορίας για τη μητρική Mercedes – Benz χάρη στη μοναδικότητά του.

Στο Γκάγκεναου βρίσκεται το μουσείο των Unimog με μία σπάνια συλλογή μοντέλων και εκδόσεων των προηγούμενων επτά δεκαετιών, αλλά και με μία ατραξιόν, που προκαλεί ταχυπαλμίες. Πρόκειται για μία ειδική πίστα εκτός δρόμου με κλίσεις έως 100%, απότομες πλαγιές, μεγάλες λακκούβες, χαντάκια με νερά, βράχια, ανώμαλες επιφάνειες και γενικότερα οτιδήποτε θα έβαζε στοπ σε κάθε άλλο τζιπ.

Όχι όμως και στο Unimog, το οποίο έχει προσαρμοστεί πλέον στα νέα δεδομένα, εφοδιάζεται με κινητήρες αντιρρυπαντικών προδιαγραφών Euro 6 και με υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα υποστήριξης του οδηγού. Διατηρεί όμως στον πυρήνα του τον αξιολάτρευτο χαρακτήρα ενός εβδομηντάχρονου με τη φρεσκάδα ενός εφήβου, την αντοχή ενός μαραθωνοδρόμου και την προσαρμοστικότητα ενός χαμαιλέοντα στις διαφορετικότερες συνθήκες.

Ό,τι πρέπει δηλαδή για να τα εκατοστίσει, εκτός και αν τα μελλοντικά όρια εκπομπής ρύπων βάλουν φρένο σε ένα μοντέλο, που δεν κατάφερε να το σταματήσει μέχρι σήμερα κανένα φυσικό εμπόδιο!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News