Το πρόγραμμα σπουδών στο Κολέγιο Νόρλαντ, το πιο γνωστό ίδρυμα εκπαίδευσης νταντάδων στον κόσμο, στο Μπαθ της ΝΔ Αγγλίας, περιλαμβάνει μαθήματα για τον ύπνο και τον απογαλακτισμό των παιδιών, αλλά και για το πώς η ιδανική νταντά θα μπορεί να επιδιορθώνει γρήγορα ένα στρίφωμα, πώς να αναγνωρίζει ένα πιρούνι για επιδόρπιο και άλλες λεπτομέρειες που καλύπτουν τις προτιμήσεις των πλούσιων ή αριστοκρατικών οικογενειών, σύμφωνα με ρεπορτάζ των Financial Times.

Οι απαιτήσεις του κολεγίου από τις φοιτήτριές του (και τους λίγους άνδρες φοιτητές) είναι πολύ αυστηρές: Οχι βραδινές επισκέψεις φίλων, όχι ποτό, όχι αυθόρμητες βραδινές έξοδοι. Μια «Νορλάντερ» που εκπαιδεύτηκε τη δεκαετία του 1930 είχε περιγράψει την εμπειρία των σπουδών ως «λίγο σαν να δίνεσαι στον Κύριο», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο σχεικό ρεπορτάζ της Λου Στόπαρντ.

Το Νόρλαντ ιδρύθηκε το 1892 ως το πρώτο εκπαιδευτικό κολέγιο παιδικής μέριμνας στο Ηνωμένο Βασίλειο, και ήταν το πνευματικό τέκνο της παιδαγωγού Εμιλι Γουόρντ, η οποία θαύμαζε τον Φρίντριχ Φρόμπελ, τον άνθρωπο που εφηύρε τον θεσμό του νηπιαγωγείου. Η Γουόρντ εντόπισε ένα κενό στην αγορά, με δεδομένη τη βικτοριανή δίψα της ανώτερης τάξης για φροντίδα των παιδιών. Δημιούργησε, λοιπόν, εκπαιδευμένες επαγγελματίες – και όχι τις νοικοκυρές της κατώτερης τάξης που έκαναν προηγουμένως αυτή τη δουλειά.

Τέτοιες γυναίκες, «κυρίες» όπως τις αποκαλούσε η Γουόρντ, θα έπρεπε να προέρχονται από οικογένειες της μεσαίας τάξης, θα μπορούσαν να χρεώνουν υψηλές αμοιβές και να καθησυχάζουν τους γονείς ότι παρέχουν το καλύτερο στους απογόνους τους.

Μεγαλώνοντας πρίγκιπες και δισεκατομμυριούχους

Βασικό στοιχείο αυτού του οράματος ήταν ότι τέτοιες γυναίκες θα μπορούσαν να μοιράζονται «τις συνήθειες και τους τρόπους του εργοδότη τους», σύμφωνα με μια επίσημη ιστορία του Νόρλαντ που συντάχθηκε από την Πενέλοπε Στόουκς το 1992. Μία από τις απόφοιτες, εικονίζεται στο φόντο των φωτογραφιών της βασιλικής οικογένειας, καθώς είναι η γυναίκα που προσέχει τον μελλοντικό βασιλιά, πρίγκιπα Γεώργιο και τα αδέλφια του, την πριγκίπισσα Σαρλότ και τον πρίγκιπα Λούι.

Το Νόρλαντ παραδοσιακά προμηθεύει νταντάδες στην αριστοκρατία. Οι απόφοιτοί του έχουν εργαστεί για τη βασίλισσα της Σερβίας, την Ινφάντα Μπεατρίς της Ισπανίας και τη Μεγάλη Δούκισσα του Mecklenburg-Schwerin. Το Νόρλαντ βρίσκει νταντάδες και για μερικές από τις πιο σημαίνουσες οικογένειες της Αγγλίας, τους Cadburys, τους Reckitts, τους Rowntrees και τους Rothschild, για δεκαετίες.

Τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, το Νόρλαντ δέχτηκε για τη νέα χρονιά 102 γυναίκες και δύο άνδρες. Οι απόφοιτοί του μπορούν να αναμένουν αρχικούς μισθούς 40.000 λιρών, οι οποίοι ενδέχεται να αυξηθούν γρήγορα, σε πάνω από 100.000 λίρες. Ολοκληρώνουν τις σπουδές τους σε δύο τοποθεσίες στο Μπαθ. Φορούν πάντα στολή, αλλά ορισμένες πτυχές των σπουδών τους αποκλίνουν ελαφρώς από την εκπαίδευση της δεκαετίας του 1980, αντικατοπτρίζοντας το γεγονός ότι τα γούστα των πλουσίων αλλάζουν διαρκώς.

Οι σημερινοί πελάτες δεν ανήκουν μόνο στον κόσμο των τίτλων ευγενείας και του κληρονομικού πλούτου. Ανάμεσά τους βρίσκονται πλέον δισεκατομμυριούχοι τεχνολογίας, τηλεοπτικοί αστέρες, μεγιστάνες μετανάστες δεύτερης γενιάς, γυναίκες CEO που έχουν ασπαστεί τη μοναχική μητρότητα… Τέτοιοι πελάτες είναι πιθανό να έχουν πιο περίπλοκες απαιτήσεις, όπως βασικές γνώσεις παγκόσμιων γεγονότων, πιθανώς γνώση των βασικών ημερομηνιών του Ισλάμ και εφευρετικές ιδέες για την οργάνωση παιδικών πάρτι.

Επίσης, πρέπει να ξέρουν πότε επιτρέπεται σε ένα παιδί να χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή να έχουν την ικανότητα να το καθοδηγούν μέσα από την πολυπλοκότητα της ταυτότητας φύλου. Οι απόφοιτοι του ιδρύματος προσπαθούν να προσαρμοστούν στις σύγχρονες απαιτήσεις και ταυτόχρονα να διατηρήσουν το ήθος του ιδρύματος που, όπως επιβεβαιώνει και η στολή, είναι αναμφισβήτητα ρετρό.

Αυτή είναι η πρόκληση που η σημερινή διευθύντρια του Νόρλαντ, Τζάνετ Ρόουζ, η οποία προσελήφθη στο κολέγιο το 2016, σκέφτεται σχεδόν καθημερινά από το γραφείο της, ψηλά στις εγκαταστάσεις του κολεγίου, μια βίλα που χτίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα για τον Δούκα της Υόρκης. «Είναι ένας παγκοσμιοποιημένος κόσμος ο σημερινός και χρειαζόμαστε πτυχιούχους που ταιριάζουν σε όλους τους διαφορετικούς τύπους οικογενειών», εξηγεί η ίδια στους Financial Times.

Οταν φορούν τη στολή του κολεγίου, οι σπουδάστριες (-ές) του Νόρλαντ δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν ακουστικά, να αγοράζουν αλκοόλ ή να μιλούν σε κινητά τηλέφωνα δημόσια, παρά μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Δεν επιτρέπεται να διασχίσουν τον δρόμο, εκτός αν ανάψει πράσινο φως.

Είναι τόσο αναγνωρίσιμες (-οι) γύρω από το Μπαθ και είναι τόσο υψηλές οι προσδοκίες για τη συμπεριφορά τους, που οι κάτοικοι τηλεφωνούν στο κολέγιο για να παραπονεθούν εάν κάποια ή κάποιος εντοπίστηκε να παρκάρει με προχειρότητα ή να μιλάει πολύ δυνατά δημοσίως.

Για να κερδίσουν μια θέση στο Νόρλαντ, οι υποψήφιοι περνούν από μια πολύ απαιτητική συνέντευξη. Τα δίδακτρα είναι 15.000 λίρες (περίπου 17.000 ευρώ) ετησίως ή 18.000 λίρες για ξένους φοιτητές. Συχνά οι φοιτήτριες και οι φοιτητές είναι παιδιά νταντάδων που επίσης φοίτησαν εκεί.

«Αρχιτέκτονες παιδικών εγκεφάλων»

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η παιδική μέριμνα είναι κατά μεγάλο βαθμό ένας ανεξέλεγκτος κλάδος, επισημαίνουν οι FT. Διάφοροι επαγγελματίες λειτουργούν παράλληλα, άλλοι με σχετική εκπαίδευση και άλλοι χωρίς. Κάποιοι, όπως οι απόφοιτοι του Νόρλαντ, βγάζουν καλά χρήματα, αλλά οι περισσότεροι όχι. Υπάρχουν μπέιμπι σίτερ, φύλαξη παιδιών, au pairs, νταντάδες…

Η ζήτηση είναι επίσης μεγάλη: μια έρευνα του υπουργείου Παιδείας του 2018 διαπίστωσε ότι στην Αγγλία η «επίσημη παιδική μέριμνα», που σημαίνει βρεφονηπιακοί σταθμοί ή νταντάδες, χρησιμοποιείται από το 62% των οικογενειών με παιδί μεταξύ 0 και 14 ετών. Το Νόρλαντ βασίζει την επιτυχία του σε ένα μείγμα εκπαιδευτικής αυστηρότητας και επωνυμίας: mέσα σε όλο το χάος, παρέχει μια προφανή επιλογή σε όσους διαθέτουν γεμάτο πορτοφόλι.

Η Ρόουζ λέει στους φοιτητές της πως «δεν είναι μπέιμπι σίτερ, αλλά αρχιτέκτονες εγκεφάλου». Πέρυσι, το κολέγιο έσπασε όλα τα ρεκόρ: υπήρχαν κατά μέσο όρο 14 πιθανές θέσεις εργασίας διαθέσιμες σε κάθε απόφοιτο.

Οι μαθητές του Νόρλαντ έχουν πλήρες πρόγραμμα και πρέπει να βρίσκονται στον χώρο, με στολή, μέχρι τις 9.30 μ.μ., σε καθημερινή βάση. Το πρόγραμμα σπουδών περιλαμβάνει μαγειρική, ασφάλεια στον κυβερνοχώρο (παρέχεται από αξιωματικούς στρατιωτικών πληροφοριών) και αυτοάμυνα. Μετά από τρία χρόνια σπουδών, αποφοιτούν με πανεπιστημιακό πτυχίο στη φροντίδα των παιδιών και γνώσεις για το πώς να μιλούν σε παιδιά για την κλιματική αλλαγή ή για τις επιπτώσεις της μουσικής στην ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Τα τελευταία χρόνια το κολέγιο προσφέρει υποτροφίες (81% των φοιτητών του προέρχονται από δημόσια σχολεία) και θέλει να δέχεται περισσότερους έγχρωμους μαθητές, καθώς και άνδρες. Μετά την αποφοίτησή τους, ορισμένοι θα παραμείνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, κυρίως στο Λονδίνο. Αλλοι ταξιδεύουν –Νέα Υόρκη, Ντουμπάι, Μονακό– προσέχοντας παιδιά σε όλες τις ηπείρους, από το δεύτερο σπίτι στο τρίτο, στο τέταρτο, στο πέμπτο…

Ενας πρώην φοιτητής βγάζει εξαψήφιο μισθό και εργάζεται μόνο δύο Σαββατοκύριακα τον μήνα βοηθώντας έναν πατέρα να φροντίζει τα παιδιά του, ως προϋπόθεση για τη διευθέτηση του διαζυγίου του.

Ο κόσμος των πλουσίων, όμως, είναι γεμάτος παγίδες. «Το φαγητό μπορεί να αποδειχτεί ναρκοπέδιο», λέει μια από τις καθηγήτριες. Οι τρόποι στο τραπέζι είναι σημαντικοί, αλλά η ιδιοσυγκρασία είναι το παν. Οι νταντάδες του Νόρλαντ πρέπει να εκπέμπουν ικανότητα και ανεξαρτησία, και ταυτόχρονα να προβάλλουν πλήρη συμμόρφωση. Πρέπει να προσφέρουν σοφία χωρίς την παραμικρή ένδειξη αυθάδειας. Οφείλουν να ακολουθούν τις οδηγίες των γονέων –εκτός αν είναι επικίνδυνες–, διότι ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Οι συζητήσεις πρέπει να διατηρούνται σε ουδέτερο έδαφος. Θέματα προς αποφυγή: «πολιτική, σεξουαλική ζωή, κουτσομπολιά, επικριτικά σχόλια, θρησκεία, χρήματα, κοινωνική τάξη».

Κάποιες νταντάδες θα πρέπει να μαγειρεύουν όλα τα γεύματα του παιδιού, άλλες θα αναλαμβάνουν να δίνουν οδηγίες σε έναν σεφ. Μερικές φορές οι βίγκαν πραγματικά παλεύουν με το φιλετάρισμα των ψαριών, αλλά είναι και αυτό κάτι που πρέπει να μάθουν.

Τελικά, όμως, αυτό που διαπιστώνουν όλοι οι απόφοιτοι του Νόρλαντ είναι ότι, ανεξάρτητα από την κατάσταση, τον πλούτο και την οικογένεια, τα παιδιά τείνουν να είναι όμοια. Το μόνο που θέλουν πραγματικά είναι στοργή, χρόνο, κάποιον που είναι πάντα εκεί. Πολλοί απόφοιτοι ομολογούν ότι δακρύζουν όταν ολοκληρώνουν τη δουλειά τους σε μια οικογένεια και ανησυχούν για το πώς θα τα καταφέρει το παιδί χωρίς αυτούς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News