Μια νέα έρευνα που διεξήχθη σε δείγμα μισού εκατομμυρίου ανθρώπων από τη Βρετανία, την Αμερική και την Ιαπωνία έδειξε ότι οι άνθρωποι που περπατούν πιο γρήγορα έχουν μικρότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με διαβήτη τύπου 2. Η ίδια έρευνα έδειξε ότι με επιτάχυνση του βαδίσματος κατά 900 μέτρα την ώρα ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη μειώνεται κατά 9%.

Στην έρευνα συμμετείχαν ερευνητές από το Imperial College του Λονδίνου, το Πανεπιστήμιο Ιατρικών Επιστημών της Σεμνάν στο Ιράν και το Oslo New University College στη Νορβηγία. Δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine και τα συμπεράσματά της αναδημοσιεύθηκαν στους Times.

Η έρευνα συγκέντρωσε δεδομένα από προηγούμενες μελέτες όπου παρακολουθούνταν η δραστηριότητα και η ταχύτητα του ανθρώπινου βαδίσματος και τα συνέκρινε με αρχεία διάγνωσης διαβήτη. Η έρευνα αφορούσε μελέτες που δημοσιεύθηκαν μεταξύ 1999 και 2022.

Η μέση ταχύτητα βαδίσματος 4-5 χλμ./ώρα συσχετίστηκε με 15% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με το περπάτημα με ταχύτητα μικρότερη, από 3 χλμ./ώρα, ανεξάρτητα από τον χρόνο που αφιερώθηκε στο περπάτημα.

Το αρκετά γρήγορο περπάτημα, με ταχύτητα 5-6 χλμ./ώρα, συνδέθηκε με 24% χαμηλότερο κίνδυνο και το βάδισμα πάνω από 6 χλμ./ώρα συνδέθηκε με 39% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου. Η μείωση του κινδύνου για την ταχύτερη κατηγορία ισούται με 2,24 λιγότερες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2 σε κάθε 100 άτομα.

Παγκοσμίως, 537 εκατ. ενήλικες πάσχουν από διαβήτη τύπου 2, αριθμός που αναμένεται να φτάσει τα 783 εκατ. έως το 2045.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι το περπάτημα ήταν «ένας απλός και φθηνός τύπος σωματικής δραστηριότητας και συνδέεται με πολλά κοινωνικά, ψυχικά και σωματικά οφέλη για την υγεία», επομένως θα μπορούσε να είναι ένας χρήσιμος τρόπος για να αποτρέψει κανείς και τον κίνδυνο να εμφανίσει διαβήτη. Προκειμένου να περπατήσει κάποιος με ταχύτητα 3,5 χλμ./ώρα, πρέπει να κάνει 87 βήματα το λεπτό για τους άνδρες και 100 βήματα το λεπτό για τις γυναίκες.

Οι ερευνητές προειδοποίησαν ότι η μελέτη δεν μπορούσε να αποκλείσει εντελώς την πιθανότητα αντίστροφης αιτιότητας: Οσο καλύτερη υγεία έχει κάποιος, τόσο πιο γρήγορα μπορεί να περπατά. Ωστόσο, είπαν ότι είναι πιθανό το πιο γρήγορο περπάτημα να έχει ως αποτέλεσμα καλύτερη φυσική κατάσταση, σημειώνοντας ότι το γρήγορο περπάτημα είναι καλό για την απώλεια βάρους, η οποία βοηθά στη βελτίωση της ανοχής στην ινσουλίνη.

«Ενώ οι τρέχουσες στρατηγικές για την αύξηση του συνολικού χρόνου βαδίσματος είναι ωφέλιμες, είναι λογικό να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να περπατούν με μεγαλύτερες ταχύτητες για να αυξήσουν περαιτέρω τα οφέλη του περπατήματος στην υγεία» ανέφεραν.

Ο Νιλ Γκίμπσον, σύμβουλος φυσικής δραστηριότητας στην οργάνωση Diabetes UK, είπε: «Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει αυτό που ήδη γνωρίζουμε: ότι η σωματική δραστηριότητα, που περιλαμβάνει και γρήγορο περπάτημα, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 σε ένα άτομο. Και ότι η αύξηση της έντασης της δραστηριότητας, όπως το γρηγορότερο περπάτημα, προσφέρει μεγαλύτερα συνολικά οφέλη για την υγεία.

»Το περπάτημα είναι δωρεάν, απλό και για τους περισσότερους ανθρώπους μπορεί να ενσωματωθεί σε τακτικές δραστηριότητες, όπως η μετάβαση στη δουλειά, τα ψώνια και η επίσκεψη σε φίλους. Ενώ το ταχύτερο βάδισμα συνήθως συνιστάται για μεγαλύτερα οφέλη, είναι σημαντικό οι άνθρωποι να περπατούν με ρυθμό που μπορούν να διαχειριστούν και είναι κατάλληλος για αυτούς».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News