Κάποια βρετανικά κρατικά αρχεία αποχαρακτηρίστηκαν, και έτσι, λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος, μάθαμε ότι η κηδεία της αείμνηστης πριγκίπισσας Νταϊάνα, το 1997, είχε παρασκήνιο – όχι από εκείνο το πιπεράτο που ενδεχομένως θα περίμενε ο κάθε μικρόψυχος, ωστόσο είχε.

Τα πρώην μυστικά έγγραφα λένε ότι ο κληρικός του αβαείου του Γουέστμινστερ ήταν το πρόσωπο που ήθελε τον Ελτον Τζον να έλθει στην εκκλησία και να συνοδέψει τη νεκρώσιμη ακολουθία με τις νότες τού τραγουδιού «Candle in the wind», κάτι που αποδέχθηκε το παλάτι, αλλά και ότι ορισμένοι ξένοι πολιτικοί, όπως ο αείμνηστος Ζακ Σιράκ και η Χίλαρι Κλίντον, είχαν ζήτημα με τους παπαράτσι τους οποίους δεν είχε απομονώσει ο βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ και ήταν ενοχλητικοί.

Μία τρίτη αποκάλυψη αφορά το γεγονός ότι η Ντάουνινγκ Στριτ χάρηκε που η Χίλαρι δεν τα έβαλε δημοσίως με τις αγγλικές «λαϊκές» εφημερίδες, φημισμένες για την αδιακρισία και τη φτήνια τους. Επίσης, αξιοσημείωτες σε καλλιτεχνικό επίπεδο, ας πούμε, είναι οι πληροφορίες ότι το Μπάκιγχαμ απέρριψε τότε την πρόταση του τενόρου Πλάσιντο Ντομίνγκο να τραγουδήσει αυτός στην κηδεία, αλλά και ότι είχε καταστρώσει και «plan B» που προέβλεπε την εμφάνιση κάποιου σαξοφωνίστα.

Ο Ελτον Τζον επικράτησε προφανώς λόγω της δημοφιλίας του στο Νησί, αλλά και επειδή η Νταϊάνα ήταν κομμάτι του βρετανικού λαού, ένα κορίτσι από τα σπλάχνα του, και όχι γαλαζοαίματη – οπότε και οι νότες έπρεπε να είναι και αυτές «λαϊκές», τουτέστιν ποπ.

«Θα ήταν μία δημιουργική και γενναιόδωρη επιλογή για εκατομμύρια ανθρώπους που προσωπικά νιώθουν πένθος για τον θάνατο της Lady D» έγραψε ο κληρικός Γουέσλι Καρ στους συνεργάτες της βασίλισσας Ελισάβετ Β’, ελπίζοντας ότι κατά τη διάρκεια της κηδείας στο αβαείο ο τραγουδιστής Ελτον Τζον θα μπορούσε να ερμηνεύσει το «Candle in the wind».

Αυτό είναι ένα λυπητερό άσμα του 1973, με μουσική και στίχους του Ελτον Τζον και του Μπέρνι Τόπιν, που είχε γραφτεί προς τιμήν της Μέριλιν Μονρό. Βέβαια, στην κηδεία ο Τζον το τραγούδησε με προσαρμοσμένους στην περίσταση τους στίχους του και τον τίτλο του («England’s rose»). Αξιοσημείωτο είναι ότι ο δίσκος με τη νέα εκδοχή του τραγουδιού πούλησε τότε στη Βρετανία 33 εκατομμύρια αντίτυπα.

Η Νταϊάνα είχε σκοτωθεί σε αυτοκινητικό δυστύχημα, στο Παρίσι, επιβαίνουσα σε ένα αυτοκίνητο μαζί με τον φίλο της Ντόντι αλ-Φαγιέντ, γιο του αιγυπτίου ιδιοκτήτη των λονδρέζικων πολυκαταστημάτων Harrods. Το Μπάκιγχαμ τότε είχε επικριθεί διότι υποτίθεται πως δεν είχε εκφράσει με θέρμη τα συλλυπητήριά του. Ο Μπλερ είχε χρίσει την αδικοχαμένη πριγκίπισσα της Ουαλίας «πριγκίπισσα του λαού», ενώ οι δρόμοι είχαν γεμίσει από άνθη, σημειώματα και φωτογραφίες που άφηναν οι άνθρωποι εις μνήμην της Νταϊάνα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News