Στην αυτοκινητική αργκό υπάρχει ο όρος «μουλάρι». Ενα τέτοιο ήταν και το αυτοκίνητο που βλέπετε. «Μουλάρι» είναι το όχημα δοκιμών, αυτό που τραβάει όλο το Γολγοθά των ανελέητων τεστ και της κακομεταχείρισης όσο ένα αυτοκίνητο δοκιμάζεται, εξελίσσεται και περνάει την ταλαιπωρία μέχρι να δει το φως της παραγωγής. Δουλειά του είναι να αντέχει και να καταγράφει τις νέες τεχνολογίες που είναι επιμελώς κρυμμένες εντός, στα σωθικά του. Επίσης, το «μουλάρι» σχεδόν οφείλει να είναι κακάσχημο. Το σχήμα του είναι σκόπιμα αλλοιωμένο, παραμορφωμένο, ώστε όσοι το βλέπουν να κυκλοφορεί -είτε τυχαία απλός κόσμος είτε επαγγελματίες φωτογράφοι που ψάχνουν εκείνο το κατασκοπευτικό κλικ για να το πουλήσουν στη συνέχεια στον Τύπο- να μην μπορούν να καταλάβουν ακριβώς τι βρίσκεται από κάτω.

Ενα τέτοιο είναι αυτό εδώ, ένα από τα αυτοκίνητα δοκιμών που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι του Μαρανέλο όσο δοκίμαζαν το επόμενό τους υπεραυτοκίνητο, τη LaFerrari. Αυτή των 963 ίππων και 900 Nm ροπής, με τον υβριδικό V12 κινητήρα των 6,2 λίτρων. Πιο μέγκα δε γινόταν το 2013 που παρουσιάστηκε.

Ο εσωτερικός κωδικός του -μετά συχγωρήσεως- εκτρώματος ήταν «Μ6». Βασιζόταν σε μία κανονική Ferrari 458 που κουβαλούσε καλά κρυμμένη όλη την επαναστατική τεχνολογία που θα ‘φερνε μαζί της η κορωνίδα της εταιρείας, η LaFerrari, εκείνο το hypercar που, τελικά, κατασκευάστηκε σε μόλις 500 αντίτυπα. Λίγα χρόνια αργότερα, στις 3 Δεκεμβρίου του 2016, όταν βγήκε το τελευταίο κομμάτι της LaFerrari πουλήθηκε έναντι $7εκ. και χαρακτηρίστηκε ως «το πιο πολύτιμο αυτοκίνητο του 21ου αιώνα».

Αισθητικά; Καμία σχέση δεν είχε το «μουλάρι» με το τελικό προϊόν. Οπως βλέπετε, ό,τι παραπλανητικά κακάσχημο υπήρχε, το ‘χωσαν οι μηχανικοί της εταιρείας όσο αυτό έκοβε δοκιμές. Και ίσως είναι τόσο βάρβαρα παραμορφωμένο που τελικά να κέντριζε ακόμα περισσότερο την περιέργεια.

Για την ιστορία, τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα με το που ολοκλήρωσαν το ρόλο τους, πουλήθηκαν, όπως συνηθίζει η ιταλική εταιρεία, σε επιλεκτικούς της πελάτες. Οχι, φυσικά, για να κυκλοφορούν με δαύτα στο δρόμο  ή ακόμα και σε πίστα αφού ούτε κανονικές πινακίδες έχουν αλλά ούτε φέρουν την απαραίτητη ομολογκασιόν (κοινώς, πιστοποίηση). Ως τι, λοιπόν; Μα τι άλλο παρά ως επένδυση στο αυτοκινητικό χαρτοφυλάκιό τους. Τώρα, όμως, σε λίγες μέρες, γίνεται το «άνοιγμα» και σε μη πελάτες της εταιρείας καθώς ο οίκος Sotheby’s ανακοίνωσε ότι βγάζει το ασχημόπαπο στο σφυρί, στις 14 Μαΐου -πού αλλού;- στο Μονακό. Ζητούνται ρέστα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News