Το 1982, μια νεαρή αλλά ανατρεπτική τραγουδίστρια που συστηνόταν απλώς ως Μαντόνα κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της. Είχε προηγηθεί μια σύντομη θητεία πίσω από τα ντραμς για τους Breakfast Club, μίας ακόμα μπάντας από τη Νέα Υόρκη που προσπαθούσε να συντονιστεί στη new wave πραγματικότητα της εποχής. Σύντομα, όμως, η Μαντόνα Λουίζ Τσικόνε, όπως είναι το πλήρες όνομά της, θα άφηνε τις μπαγκέτες για να πιάσει το μικρόφωνο και, ούτε λίγο ούτε πολύ, θα άλλαζε τους κανόνες του ποπ παιχνιδιού. Για πάντα.

Η Μαντόνα δεν είχε ποτέ μια ωραία φωνή που σε έκανε να ανατριχιάζεις, όπως η Γουίτνεϊ Χιούστον, η Μαράια Κάρεϊ και η Σελίν Ντιόν. Οριακά αξιοπρεπής φωνητικά, διορθωμένη μηχανικά στα στούντιο σε τεράστιο βαθμό, όφειλε τα πάντα στη σκηνική της παρουσία, την κίνηση, τις θεαματικές ικανότητές της να χορεύει ακάματα για ώρες πάνω στη σκηνή και να προσφέρει στο κοινό τα πιο ευρηματικά από κάθε άποψη -σκηνική, σκηνοθετική, χορογραφική- σόου.

Κι όμως… Το κορίτσι από τη Νέα Υόρκη χωρίς την πιο εντυπωσιακή φωνή στον κόσμο, αλλά με το απίστευτο τσαγανό και μπρίο, το αστείρευτο ταλέντο στο performing και την τολμηρή, σκηνική παρουσία, κατάφερε να γίνει μία σούπερ σταρ με πωλήσεις άνω των 330 εκατομμυρίων δίσκων παγκοσμίως και η γυναίκα που έσπασε κάθε ρεκόρ. Η γυναίκα που οι συναυλίες της ήταν πάντα sold-out, η Μαντόνα που την ξέρουν ακόμα και οι πέτρες στο πιο απόμερο νησάκι του κόσμου, ο θρύλος που το «Rolling Stone» κατέταξε στη λίστα με τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών.

Διαγράφοντας μια τεράστια καριέρα, η Μαντόνα, που πάντα έπιανε τον παλμό της εποχής, κατάφερνε, όσα χρόνια κι αν περνούσαν, όχι μόνο να μη μένει πίσω στις τάσεις της εποχής στη μουσική βιομηχανία, αλλά να τις δημιουργεί η ίδια. Οφείλει πολλά στη συνεχή ανανέωση της εικόνας και της μουσικής της, στα πρωτοποριακά μουσικά της βίντεο, την εκκεντρική και αμφιλεγόμενη προσωπικότητά της, καθώς και την χρήση πολιτικών, θρησκευτικών και σεξουαλικών συμβόλων στη μουσική της και τα βίντεο-κλιπ της. Με συνεχή ανανέωση και ενημέρωση πάνω στα πράγματα, η Μαντόνα κατάφερνε τις περισσότερες φορές, οι κριτικοί να εγκωμιάζουν τις ποικίλες μουσικές παραγωγές της, πολλές εκ των οποίων θεωρήθηκαν καινοτόμες για την εποχή τους.

Ωστόσο, έχει δεχτεί δριμεία κριτική και ισχυρές αντιδράσεις από συντηρητικούς κύκλους και κυρίως από την Καθολική Εκκλησία, με την οποία έχει συγκρουστεί επανειλημμένα στο παρελθόν. Η μουσική και το στυλ της έχουν επηρεάσει πολλούς καλλιτέχνες ανά τον κόσμο και όλες τις νεότερες ποπ τραγουδίστριες. Πλέον, στα 64 της, θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά σύμβολα στην ιστορία και είναι γνωστή παγκοσμίως από τα 80’s, ως η «βασίλισσα της ποπ», λόγω της διαχρονικής επιτυχίας της στα μουσικά δρώμενα και της ικανότητάς της να προσαρμόζεται και να καθιερώνει νέες τάσεις στη mainstream μουσική πραγματικότητα, επί τέσσερις δεκαετίες.

Εχει κερδίσει επτά βραβεία Γκράμι, από συνολικά 28 υποψηφιότητες, δύο Χρυσές Σφαίρες, 31 βραβεία Billboard, τρία American Music Awards και 26 βραβεία MTV, από 113 υποψηφιότητες. Το 2008 εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame, ενώ το 1999 η Ενωση Αμερικανών Παραγωγών Ηχογραφήσεων την ανακήρυξε ως την πιο εμπορική τραγουδίστρια του 20ού αιώνα. Σύμφωνα με τα περιοδικά Time και Forbes, είναι μια από τις πιο ισχυρές γυναίκες του κόσμου και από το 2012 κατέχει πάνω από 20 ρεκόρ στο βιβλίο Γκίνες.

Από τα πρώτα αυτά βήματα της Νεοϋορκέζας με τα μεγάλα όνειρα έχουν περάσει αισίως τέσσερις δεκαετίες. Σε αυτές, μεταμορφώθηκε από το άτακτο κορίτσι της γειτονιάς που νιώθει «Like A Virgin» και είναι πάντα «Into The Groove» στο απόλυτο σύμβολο του σεξ της εποχής του «Erotica», στη Μαντόνα του «Ray of Light» που χαιρετίστηκε και από τους «εναλλακτικούς», στην καουμπόισσα του «Music», σε νοσταλγό των ABBA και «Madame X», αλλά και στην 60άρα του TikTok με τα ροζ μαλλιά και τα δεκάδες φίλτρα που την κάνουν αφύσικα αγνώριστη, δημιουργώντας ανάμεικτα συναισθήματα ακόμα και στους πιο πιστούς της φαν.

Παρά τις σαφείς ενδείξεις ότι η Μαντόνα, στην πραγματικότητα, δεν θέλει καθόλου να μεγαλώσει (και ποιος θέλει άραγε;) – πράγμα που καμιά φορά φαίνεται αστείο μέσα στην υπερβολή του- με την ανακοίνωση της ότι σκοπεύει να γιορτάσει τις τέσσερις δεκαετίες που κυριαρχεί στη μουσική βιομηχανία με μία παγκόσμια περιοδεία, ξαναγράφει ιστορία. Γιατί, ναι είναι η Μαντόνα. Και, ναι -είτε αρέσει, είτε όχι – είναι πάντα καίρια. Αλλά και ο τρόπος της ανακοίνωσης της περιοδείας της, που σχολιάζεται εκτενώς στο άρθρο της Βανέσσα Φρίντμαν για τους Times της Νέας Υόρκης δείχνει ότι… ναι, η Μαντόνα «το έχει» ακόμα. Και όχι μόνο αυτό , αλλά εάν το θελήσει είναι ακόμα σε θέση, να γράφει τους κανόνες.

Για να ανακοινώσει την περιοδεία της, η –λίγο περισσότερο από το κανονικό– μποτοξαρισμένη βασίλισσα της ποπ έπιασε τα μαλλιά της πλεξούδες ως άλλη Χάιντι, φόρεσε τον κορσέ και το καυτό σορτσάκι της και συγκέντρωσε σε ένα τραπέζι φίλους της, όπως ο Τζουντ Απατοου, ο Τζακ Μπλακ, ο Λιλ Γουέιν, o Diplo, ο Ερικ Αντρε και η Εϊμι Σούμερ, προκειμένου να παίξουν ένα αντισυμβατικό, αλλά ολίγον βαρετό και γεμάτο χαζά και βρώμικα, σεξουαλικά (υπό)νοούμενα «Θάρρος ή Αλήθεια». (Ok, όλο αυτό θα μπορούσε να λείπει, αλλά είτε μας αρέσει, είτε όχι Μαντόνα είναι αυτή!).

Στην τελευταία πρόκληση, λοιπόν, του παιχνιδιού, ήταν η παγκόσμια περιοδεία για τα 40α γενέθλια της καριέρας της. Και η Μαντόνα δεν έμεινε μόνο εκεί (πώς θα μπορούσε, άλλωστες). Λίγο μετά την ανακοίνωση για την παγκόσμια περιοδεία της με τίτλο “Celebrate”, η… αιώνια σούπερ σταρ δίνει συνέντευξη στην ιταλική έκδοση του Vanity Fair, και ποζάρει ως άλλος «Ιησούς» στον Μυστικό Δείπνο, προκαλώντας ξανά.

«Νιώθω τυχερή που κατάφερα να διατηρήσω τη λογική μου κατά τη διάρκεια τεσσάρων δεκαετιών στις οποίες πρωταγωνιστούν η λογοκρισία, ο σεξισμός και ο μισογυνισμός», είχε γράψει σε μία περσινή ανάρτησή της, προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για τη «λογοκρισία του Ινσταγκραμ», όπως την αποκαλεί, «που κατεβάζει τις γυμνές της φωτογραφίες χωρίς προειδοποίηση». «Μου φαίνεται πολύ περίεργο το ότι μέχρι και σήμερα ζούμε σε μία κοινωνία όπου επιτρέπεται να φαίνονται όλα τα μέρη του γυναικείου σώματος, εκτός από τις θηλές. Λες και η θηλή είναι το μόνο σημείο του γυναικείου σώματος που μπορεί να προκαλεί και να παραπέμπει σε ερωτικές στιγμές! Από τη θηλή τρώει το μωρό. Οι θηλές των ανδρών δεν μπορούν να είναι προκλητικές; Και τι ισχύει για τα οπίσθια μίας γυναίκας;», γράφει με αγανάκτηση.

Στη Μαντόνα πάντα άρεσε το γυμνό και πάντα ήξερε πώς να το χρησιμοποιεί, απομυθοποιώντας το. Γιατί όσο κι αν γύριζε και γυρίζει επί δεκαετίες τώρα γύρω από το γυμνό ως θέμα, για εκείνη, το γυμνό ποτέ δεν ήταν το θέμα. Και όσο κι αν οι ακόλουθοί της διχάζονται, με κάποιους να την κατηγορούν για «πορνογραφικό υλικό», άλλους να την προειδοποιούν ότι αυτά που κάνει ότι έχουν γίνει πλέον «ντροπιαστικά», ένα είναι σίγουρο : Οτι η Μαντόνα έχει πάντα timing. Και όσο και να προκαλεί, με υπερβολή που καμια φορά φαντάζει αστεία, στον χρόνο που κάνει τα statements της είναι σατανικά σωστή και ακριβής. Ακόμα και στο πώς προβάλει την τέλεια και πλαστικά σμιλευμένη σάρκα της : Ξέρει ότι συνάδει με την εποχή που κάποιος μπορεί να κάνει όσες πλαστικές επεμβάσεις θέλει, χωρίς να ντρέπεται. Ξέρει ότι συνάδει με την εποχή που η γυναικεία σάρκα είναι διάσπαρτη παντού: Στα social media, τις βιτρίνες, το δρόμο, το σινεμά, την τηλεόραση… Οχι προς τέρψιν των ανδρικών οφθαλμών, αλλά από άποψη : Επειδή η γυναίκα έτσι θέλει να επαναστατεί και έτσι θέλει να εξωτερικεύει την ανάγκη της να διαδηλώσει κατά του body shaming. Και έτσι, “το κάνει όπως η Μαντόνα”: Προβάλλει το θέμα του γυμνού, ναι, αλλά το γυμνό δεν είναι το θέμα.

Και η Μαντόνα χαμογελά με τις χρυσές θήκες και τα lip fillers της, στο φουσκωμένο από τις πλαστικές και το υαλουρονικό πρόσωπό της. Γιατί ξέρει. Και πάντα ήξερε. Γιατί πέτυχε και σε αυτό. Και το γνωρίζει. Και το γιορτάζει. Celebrate. Γιατί μετά από 40 χρόνια που δεν υπάρχει πάρτυ όπου να μην ακουστεί έστω και μία επιτυχία της, σίγουρα οι περισσότεροι θα έλεγαν «ναι» στο δικό της πάρτυ. Είτε η Μαντόνα τους αρέσει, είτε όχι, είναι η Μαντόνα. Και θα το γιορτάσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News