Κατέστη διάσημος κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Βιετνάμ ως ένας αντισυμβατικός όσο και ατρόμητος φωτορεπόρτερ που δεν δίσταζε να κινείται σχεδόν πάντα στην πρώτη γραμμή, εκεί που οι περισσότεροι συνάδελφοί του δεν τολμούσαν να πατήσουν το πόδι τους, απαθανατίζοντας με τις φωτογραφίες του αδιανόητες στιγμές μιας σύρραξης που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή. Για τον Τιμ Πέιτζ ο λόγος ο οποίος την Τετάρτη 24 Αυγούστου πέθανε στο σπίτι του στην Αυστραλία από καρκίνο σε ηλικία 78 ετών.  

Μεταξύ των πιο μετρημένων και συντηρητικών πολεμικών ανταποκριτών και φωτορεπόρτερ, ο Πέιτζ και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του ήταν γνωστοί ως «γκρούπι του πολέμου» (war groupies). Ωστόσο το τίμημα που κατέβαλαν, ήταν ιδιαίτερα βαρύ με σχεδόν όλους να τραυματίζονται πολλές φορές και κάποιους να χάνουν τη ζωή τους. «Ο Τιμ είχε χτυπηθεί πολλές φορές και κατέστη γνωστός για τις φορές που γλίτωσε παρά τρίχα», γράφει ο Μαρκ Ντοντ του Guardian στη νεκρολογία του θρυλικού φωτορεπόρτερ.

Η συγκλονιστική περιπέτειά του στο Βιετνάμ, όπου παράμεινε περίπου μία πενταετία, ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια μιας αποτυχημένης επιχείρησης διάσωσης το 1969, όταν το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε, άλλαξε πορεία για να παραλάβει τραυματισμένους αμερικανούς στρατιώτες από μια περιοχή βορειοδυτικά της Σαϊγκόν. Δευτερόλεπτα αφότου αποβιβάστηκαν από το ελικόπτερο για να συνδράμουν τους τραυματίες, ένας στρατιώτης που προπορευόταν πάτησε μια νάρκη των Βιετκόνγκ με αποτέλεσμα να χάσει ακαριαία τη ζωή του εκείνος και ο Πέιτζ να τραυματιστεί σοβαρά.

Μεταφέρθηκε αναίσθητος στο νοσοκομείο, φέροντας μια βαθιά πληγή στο κεφάλι και τραύματα από την έκρηξη στο σώμα του, και, τελικά, κηρύχθηκε νεκρός. Λίγο αργότερα, ωστόσο, διαπιστώθηκε κατά λάθος πως ήταν ακόμη μετά βίας μεν αλλά ζωντανός. «Δεν πέθανα ακόμη;», φέρεται να ρώτησε τον έντρομο υπάλληλο του νεκροτομείου, πριν υποβληθεί σε εγχείρηση κατά την οποία του αφαίρεσαν μέρος του εγκεφάλου του.

Στο «Αποκάλυψη Τώρα»

Κάποια στιγμή τα κατορθώματα του Πέιτζ τράβηξαν την προσοχή του Χόλιγουντ με τον Φράνσις Φορντ Κόπολα να τον χρησιμοποιεί ως πηγή έμπνευσης για τον χαρακτήρα του αντισυμβατικού και ατρόμητου φωτορεπόρτερ που υποδύθηκε ο Ντένις Χόπερ στην «Αποκάλυψη Τώρα» του 1979.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Tim Page (@timpagephoto)

Το έργο του Πέιτζ, φωτογραφικό και εκδοτικό, εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφορά για μια ολόκληρη γενιά νεότερων πολεμικών ανταποκριτών και φωτορεπόρτερ. Στην κληρονομιά περιλαμβάνονται περισσότερα από δέκα βιβλία, δύο εκδόσεις με τα απομνημονεύματά του και, φυσικά, δεκάδες χιλιάδες φωτογραφίες. Το 2020 το περιοδικό Professional Photographer τον χαρακτήρισε ως έναν από τους πιο επιδραστικούς φωτογράφους του κόσμου.

Ο Τιμ Πέιτζ γεννήθηκε σε μια κωμόπολη της κομητείας του Κεντ την 25η Μαΐου του 1944 και υιοθετήθηκε, όντας μωρό ακόμη, από τον Τζον και την Φέιν Πέιτζ. Δεν γνώρισε ποτέ τους βιολογικούς του γονείς αλλά ανακάλυψε στη συνέχεια ότι ο πατέρας του είχε χάσει τη ζωή του στην Αρκτική, υπηρετώντας στο πολεμικό ναυτικό της Βρετανίας κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.

Εγκατέλειψε το πατρικό του σε ηλικία 17 ετών και σχεδόν αμέσως άρχισε να ταξιδεύει στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή, στο Πακιστάν, στην Ινδία, στην Μιανμάρ (τότε Μπούρμα), στην Ταϊλάνδη και στο Λάος, όπου κατάφερε να καθιερωθεί ως (αυτοδίδακτος) φωτορεπόρτερ, καλύπτοντας για λογαριασμό του πρακτορείου United Press International μια απόπειρα πραξικοπήματος το 1965.  

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Tim Page (@timpagephoto)

Στο πλαίσιο του πολέμου στο Βιετνάμ ο Τιμ Πέιτζ κατέστη διάσημος ως μέλος μιας ομάδας σκληροπυρηνικών ταραχοποιών που κάπνιζαν χασίς και όπιο αλλά βρίσκονταν πάντα στην πρώτη γραμμή του πολέμου και ζούσαν όλοι μαζί στο «Frankie’s House», ένα κοινόβιο στη Σαϊγκόν. Δύο από τους πιο στενούς συντρόφους του Πέιτζ στο Βιετνάμ, ο Σον Φλιν, καλύτερός του φίλος και γιος του ηθοποιού Ερολ Φλιν, και ο Ντάνα Στόουν, επρόκειτο στη συνέχεια να εξαφανιστούν στην Καμπότζη, όπου εκτιμάται ότι δολοφονήθηκαν τελικά από τους Ερυθρούς Χμερ.

Σε κείμενο του στον Guardian το 2016 ο Τιμ Πέιτζ είχε περιγράψει την «ομάδα των αδελφών του» ως «έναν σκληρό πυρήνα φωτογράφων, συγγραφέων και ανθρώπων της τηλεόρασης που σύχναζαν στα πεδία των μαχών και κατανοούσαν τον φόβο και τη φρίκη, αλλά μπορούσαν ακόμη να περνάνε ωραία στο περιθώριο».

Από τη Μέση Ανατολή, στο πλευρό του Μόρισον

Ωστόσο δεν εστιάζονται όλες οι διάσημες φωτογραφίες του στον Πόλεμο του Βιετνάμ. Το καλοκαίρι του 1967 κατάφερε να μεταβεί στη Μέση Ανατολή και να καλύψει τον Πόλεμο των Εξι Ημερών μεταξύ του Ισραήλ και των γειτόνων του ενώ αργότερα, την ίδια χρονιά, βρέθηκε να καλύπτει μια συναυλία των Doors στο Νιου Χέιβεν του Κονέκτικατ, κατά τη διάρκεια της οποίας, αστυνομικοί εφόρμησαν στη σκηνή για να συλλάβουν τον Τζιμ Μόρισον για προσβολή της δημόσιας αιδούς. Τελικά στο κρατητήριο, πέρα από τον Μόρισον, κατέληξε και ο Πέιτζ, έχοντας, όμως, προλάβει να απαθανατίσει το συμβάν με μια σειρά από ασπρόμαυρες φωτογραφίες.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Tim Page (@timpagephoto)

Αλλά ήταν η ανείπωτη εμπειρία του Βιετνάμ αυτή που σημάδεψε τόσο την καριέρα όσο και τη ζωή του Τιμ Πέιτζ. Χρειάστηκε πάνω από μία δεκαετία για να αναρρώσει από τα τραύματα που υπέστη κατά τη διάρκεια του πολέμου ενώ μιλούσε ανοιχτά για το γεγονός ότι έπασχε από διαταραχή μετατραυματικού στρες. «Δεν νομίζω πως κάποιος που βιώνει οτιδήποτε που μοιάζει με πόλεμο, μπορεί να επιστρέψει σώος και αβλαβής», είχε αναφέρει σχετικά σε συνέντευξή του στους New York Times το 2010.