Ο αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, αντιμετωπίζει από το ντιμπέιτ του περασμένου μήνα και μετά ασφυκτικές πιέσεις από πρωτοκλασάτα στελέχη των Δημοκρατικών προκειμένου να αποσυρθεί από την κούρσα για τη διεκδίκηση της προεδρίας στις εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου.

Οπως έχει ήδη αποκαλυφθεί από τα ρεπορτάζ των διεθνών Μέσων, κορυφαίοι Δημοκρατικοί έχουν συναντηθεί μαζί του τις τελευταίες ημέρες για να μεταφέρουν ένα μήνυμα: Η υποψηφιότητά του βλάπτει την πιθανότητα του Δημοκρατικού Κόμματος να ελέγξει την αμερικανική Βουλή ή το Κογκρέσο μετά τις εκλογές. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, είπε σε συνεργάτες του ότι «η πορεία του Μπάιντεν προς τη νίκη έχει συρρικνωθεί σημαντικά».

Ομως ο Μπάιντεν και οι σύμβουλοί του παραμένουν ακλόνητοι, επιμένοντας ότι δεν θα εγκαταλείψει την κούρσα. Ο Μπάιντεν βρέθηκε θετικός στον κορονοϊό, την Τετάρτη 17 Ιουλίου, και βρίσκεται σε καραντίνα στο εξοχικό του στο Ντέλαγουέρ.

Εάν ο Μπάιντεν έπαιρνε την απόφαση να αποσυρθεί από την κούρσα, οι επόμενες μέρες θα ήταν κομβικές καθώς οι Δημοκρατικοί ηγέτες θα προσπαθούσαν να ενώσουν τις πολλές φατρίες του κόμματος γύρω από έναν νέο υποψήφιο. Η Washington Post δίνει έναν «οδικό χάρτη» για το πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί η διαδικασία.

 Ποιος θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Μπάιντεν;

Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Κάμαλα Χάρις, θεωρείται ότι είναι η επικρατέστερη αντικαταστάτρια του Μπάιντεν στην κούρσα για την προεδρία και πολλοί στο κόμμα έχουν ήδη πει (ανοιχτά ή στο παρασκήνιο) ότι θα την αποδεχτούν ως υποψήφια. Στη συνέντευξη Τύπου της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, στις 11 Ιουλίου, ο Μπάιντεν είπε ότι δεν θα την είχε επιλέξει ως αντιπρόεδρό του «αν δεν πίστευε ότι είχε τα προσόντα για να γίνει πρόεδρος από την αρχή».

Πώς θα επιλεγόταν ένας νέος υποψήφιος;

Η υποψηφιότητα της Χάρις δεν είναι εγγυημένη μόνο και μόνο επειδή είναι αντιπρόεδρος. Σε αντίθεση με την παραίτηση ενός προέδρου, η οποία προωθεί αυτόματα τον αντιπρόεδρο στη θέση του, η αποχώρηση του Μπάιντεν από την κούρσα δεν σημαίνει ότι η Χάρις θα τον αντικαταστήσει. Οι περισσότεροι Δημοκρατικοί αναμένουν ότι αυτή είναι η πιο πιθανή αντικαταστάτρια, αλλά οι αντιπρόσωποι που επιλέγουν τον προεδρικό υποψήφιο στο Δημοκρατικό Εθνικό Συνέδριο είναι ελεύθεροι να ψηφίσουν όποιον θέλουν.

Εάν οι Δημοκρατικοί αποτύχουν να συσπειρωθούν γύρω από κάποιον, τότε υπάρχει ενδεχόμενο για ένα ανοιχτό συνέδριο, κάτι που δεν έχει συμβεί στο Δημοκρατικό κόμμα από το 1968.

Αυτή η εξέλιξη, θα δημιουργουσε τρομερές πολιτικές ζυμώσεις στα παρασκήνια, καθώς κάθε επίδοξος υποψήφιος θα αναζητούσε υποστήριξη από μεμονωμένους αντιπροσώπους. Ωστόσο, οι Δημοκρατικοί πιθανότατα θα προσπαθούσαν να αποφύγουν μια τέτοια κατάσταση, επιχειρώντας να συσπειρώσουν την υποστήριξη πίσω από ένα άτομο πριν από το συνέδριο και πολλοί αντιπρόσωποι, αν όχι οι περισσότεροι, είναι πιθανό να υποστηρίξουν τον προτεινόμενο από το κόμμα υποψήφιο.

Πόσο γρήγορα θα μπορούσε να επιλεγεί ένας υποψήφιος;

Ακόμα κι αν ο Μπάιντεν και το κόμμα εγκρίνουν έναν αντικαταστάτη, κανείς δεν γίνεται επίσημος υποψήφιος μέχρι να ψηφίσουν οι αντιπρόσωποι. Η Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών έχει υπονοήσει ότι υπάρχει σχέδιο για τη διεξαγωγή εικονικής κλήσης προς υποψηφίους, η οποία θα μπορούσε να ξεκινήσει την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου, ώστε να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το συνέδριο. Εάν δεν προχωρήσει αυτό το σχέδιο, τότε ο υποψήφιος θα επιλεγεί στο συνέδριο, το οποίο έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 19 Αυγούστου.

Πόσο καλά πάει στις δημοσκοπήσεις η Χάρις εναντίον του Τραμπ;

Παρόλο που η Χάρις θεωρείται ευρέως ως η πιθανή αντικαταστάτρια του Μπάιντεν, οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις βρίσκουν μικρή διαφορά μεταξύ των πιθανοτήτων που έχει εκείνη και ο Μπάιντεν να κερδίσουν τον Ντόναλντ Τραμπ.

Στο μέσο όρο 11 δημοσκοπήσεων που διενεργήθηκαν μετά το ντιμπέιτ, η Washington Post διαπίστωσε ότι ο Τραμπ περνάει τον Μπάιντεν κατά 1,9 ποσοστιαίες μονάδες, ποσοστό παρόμοιο με το πλεονέκτημα 1,5 μονάδων του Τραμπ έναντι της Χάρις, στις ίδιες δημοσκοπήσεις. Τέσσερις δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η Χάρις τα πήγαινε ελαφρώς καλύτερα από τον Μπάιντεν, τέσσερις ότι τα πήγαινε ελαφρώς χειρότερα και τρεις δεν έδειξαν καμία διαφορά.

Μια δημοσκόπηση των Washington Post-ABC News-Ipsos, αυτόν τον μήνα, έδειξε ότι το 44% των Αμερικανών δηλώνουν ότι θα ήταν «ικανοποιημένοι» εάν ο Μπάιντεν έφευγε και η Χάρις γινόταν υποψήφια των Δημοκρατικών. Το ποσοστό που θεωρεί το ίδιο, ανάμεσα στους ψηφοφόρους των Δημοκρατικών, ανεβαίνει στο 70%. Στην ίδια δημοσκόπηση, το 29% των Δημοκρατικών και των ανεξάρτητων με την τάση να ψηφίσουν τους Δημοκρατικούς, είπε ότι προτιμά την Χάρις ως υποψήφια του κόμματος εάν ο Μπάιντεν παραιτηθεί, ενώ το 7% προτιμά τον κυβερνήτη της Καλιφόρνια, Γκάβιν Νιούσομ, το 4% την πρώην πρώτη κυρία, Μισέλ Ομπάμα, και το 3% προτιμούν τον υπουργό Μεταφορών Πιτ Μπούντιτζετζ και την κυβερνήτη του Μίσιγκαν Γκρέτσεν Γουίτμερ. Οι μισοί Δημοκρατικοί δεν κατονόμασαν κανέναν.

Τι θα γινόταν με τα χρήματα που συγκέντρωσε ο Μπάιντεν;

Εάν ο Μπάιντεν αποσυρθεί από την κούρσα, τα χρήματα που βρίσκονται στο λογαριασμό της προεκλογικής εκστρατείας του θεωρούνται «πλεονάζοντα κεφάλαια προεκλογικής εκστρατείας» και μπορούν να προσφερθούν στην Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών ή σε μια ανεξάρτητη επιτροπή δαπανών. Αλλά αν αποσυρθεί πριν γίνει ο επίσημος υποψήφιος του κόμματος, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει περιορισμούς στις δωρεές προς άλλους υποψηφίους.

Μερικοί Δημοκρατικοί νομικοί, που μίλησαν στην Washington Post υπό τον όρο της ανωνυμίας, υποστηρίζουν ότι επειδή το όνομα της Κάμαλα Χάρις περιλαμβάνεται στα έγγραφα που κατατέθηκαν στην Ομοσπονδιακή Εκλογική Επιτροπή, ο Μπάιντεν θα μπορούσε να της παραδώσει τον έλεγχο των τραπεζικών λογαριασμών της προεκλογικής εκστρατείας. Ωστόσο, αρκετοί Ρεπουμπλικανοί δικηγόροι σημείωσαν ότι αυτή η νομική θεωρία δεν έχει δοκιμαστεί στην πράξη. Ο εξέχων Ρεπουμπλικανός δικηγόρος Τσάρλι Σπάις υποστήριξε πρόσφατα στη Wall Street Journal ότι τόσο ο Μπάιντεν όσο και η Χάρις θα έπρεπε να προταθούν επίσημα από το κόμμα τους προτού γίνει οποιαδήποτε παράδοση του λογαριασμού.

Εάν το Δημοκρατικό Κόμμα επιλέξει άλλον υποψήφιο και όχι την Χάρις, η εκστρατεία του Μπάιντεν θα μπορούσε να μεταφέρει τα κεφάλαιά του στην Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών, ή σε μια Επιτροπή Εθνικής Δράσης, έναν οργανισμό διαχείρησης προεκλογικών δωρεών, δηλαδή, ο οποίος θα εξαιρείται της φορολόγησης.

Τι θα σήμαιναν όλα αυτά για το Συνέδριο των Δημοκρατικών;

Η απάντηση, γράφει η Washington Post, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το εάν το κόμμα θα έχει συσπειρωθεί γύρω από έναν υποψήφιο και κανείς άλλος δεν θα έχει αποφασίσει να αμφισβητήσει αυτό το πρόσωπο για την υποψηφιότητα. Σε αυτήν την περίπτωση, οι αντιπρόσωποι είναι πιθανό να ψηφίσουν για τον επιλεγμένο υποψήφιο του κόμματος στο συνέδριο, όπως θα έκαναν για τον Μπάιντεν.

Εάν, ωστόσο, υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι που επιδιώκουν την υποψηφιότητα, τότε θα γίνει ανοιχτό συνέδριο. Οι αντιπρόσωποι θα είναι ελεύθεροι να ψηφίσουν τον υποψήφιο της επιλογής τους. Στον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας, μόνο οι εγγεγραμμένοι αντιπρόσωποι, που είναι περίπου 3.900, μπορούν να ψηφίσουν. Εάν κανένας υποψήφιος δεν συγκεντρώσει την πλειοψηφία, τότε οι επιπλέον αντιπρόσωποι, που είναι περίπου 700, μπορούν να ψηφίσουν στους επόμενους γύρους μέχρι να επιλεγεί ένας υποψήφιος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News