Οι θαυμαστές του «Top Gun», που έγινε τεράστια επιτυχία το 1986, εκτός από τον Τομ Κρουζ, θα αναγνωρίσουν πολλά οικεία πρόσωπα στο «Top Gun: Maverick». Το σίκουελ, που φτάνει τελικά στους κινηματογράφους 36 χρόνια αργότερα, επαναφέρει τον Κρουζ στο πιλοτήριο, βρίσκει μια νέα ιστορία για τον Αϊσμαν (έχει πλέον προαχθεί σε ναύαρχο) του Βαλ Κίλμερ και κάνει ατελείωτες αναφορές στον εκλιπόντα Γκουζ του Αντονι Εντουαρντς, χάρη στον γιο του, που είναι επίσης πιλότος και τον υποδύεται ο Μάιλς Τέλερ.

Λείπει, ωστόσο, ένας σημαντικός χαρακτήρας, η Σάρλοτ «Τσάρλι» Μπλάκγουντ, αστροφυσικός και εκπαιδεύτρια πτήσεων που προκαλούσε το ερωτικό ενδιαφέρον του Μάβερικ – Τομ Κρουζ, την οποία είχε υποδυθεί η Κέλι ΜακΓκίλις. Η ίδια η ηθοποιός, όμως, δεν εκπλήσσεται, που δεν την κάλεσαν να παίξει στο σίκουελ: «Είμαι μεγάλη [σε ηλικία] και χοντρή, κατάλληλη για ό,τι αντιστοιχεί στην ηλικία μου. Δεν έχω σχέση με αυτό που απαιτεί η συγκεκριμένη σκηνή», εξήγησε η 64χρονη, σήμερα, ΜακΓκίλις, σε συνέντευξή της στο Entertainment Tonight το 2019, και πρόσθεσε «Προτιμώ να αισθάνομαι απόλυτα ασφαλής στο πετσί μου, με το ποια και τι είμαι στην ηλικία μου, αντί να δίνω αξία σε όλα τα άλλα πράγματα».

Η ΜακΓκίλις δεν είναι η μόνη ηθοποιός που δεν εμφανίζεται στο σίκουελ, επισημαίνει σε άρθρο της στην Telegraph η Ελεν Ο’ Χάρα. Η Μεγκ Ράιαν έγινε σταρ χάρη στο «Top Gun» παίζοντας την Κάρολ, τη χαρούμενη και ασυγκράτητη σύζυγο του Γκουζ. Σύντομα θα ακολουθούσαν οι επιτυχίες της χρυσής εποχής των ρομαντικών κομεντί (romcom) «Οταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι» (1989) και «Αγρυπνος στο Σιάτλ» (1993), προτού δεχτεί τις σκληρές αντιδράσεις κριτικών και κοινού ειδικά για το ερωτικό θρίλερ της Τζέιν Κάμπιον «Στη σκοτεινή πλευρά του πάθους» (2003).

Στη συνέχεια, η Ράιαν αποσύρθηκε από την υποκριτική, καθώς οι ευκαιρίες εξαφανίστηκαν, ενώ και η ίδια ένιωθε έντονη δυσανεξία στον σεξισμό του Χόλιγουντ και τα στερεότυπα για την ηλικία. Η επιστροφή της ξεκίνησε διακριτικά το 2015 με το δράμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου «Ithaca», που ήταν η πρώτη της σκηνοθετική δουλειά. Και τώρα, όπως αναφέρει το Variety, επιστρέφει στο romcom με το «What Happens Later», κομεντί την οποία πρόκειται να σκηνοθετήσει και να πρωταγωνιστήσει πλάι στον Ντέιβιντ Ντουκόβνι.

Η ΜακΓκίλις, αντιθέτως, είναι αποφασισμένη να παραμείνει μια από τις σπουδαιότερες ιστορίες του Χόλιγουντ με τίτλο «Τι συνέβη στην…;», γράφει η Ελεν Ο’Χάρα στην Telegraph. Η αντίδρασή της στο ότι έμεινε έξω από το σίκουελ είναι χαρακτηριστική μιας σταρ που είχε πάντα άβολη σχέση με τη φήμη, και την οποία, τα τελευταία χρόνια, απασχολεί η διδασκαλία της υποκριτικής και όχι η εμφάνισή της στην οθόνη. Εξαιρετικά όμορφη αλλά με έναν αντισυμβατικό τρόπο, η ΜακΓκίλις δεν ένιωσε ποτέ άνετα ως σταρ ή σύμβολο του σεξ και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της κινηματογραφικής καριέρας της νιώθοντας ανασφαλής, καθώς οι σκηνοθέτες –ο ένας μετά τον άλλο– την έκαναν να αμφισβητεί ακόμη και η ίδια το πόσο ελκυστική ήταν.

Υπάρχει μια άγρια ​​αντίθεση μεταξύ των χαρακτηριστικών ρόλων της: από τη μία ήταν η κουμπωμένη, προσεκτικά αποτραβηγμένη μητέρα στον «Μάρτυρα εγκλήματος» (1985) και από την άλλη η φλογερή διανοούμενη και εξαιρετικά σίγουρη για τον εαυτό της, Τσάρλι Μπλάκγουντ, στο «Top Gun» (1986). Θα μπορούσε να προβάλει το είδος της κλασικής χολιγουντιανής γοητείας αλλά –κυρίως λόγω του ύψους της, είναι σχεδόν 1,80– φαινόταν απολύτως ικανή να σταθεί ισότιμα απέναντι σε οποιονδήποτε σταρ βρισκόταν στον δρόμο της.

Ωστόσο, παρά την επιτυχία της, η ΜακΓκίλις αμφισβητούσε συνεχώς τον εαυτό της. Στην πρώτη της ταινία, «Reuben Reuben» (1983), βρέθηκε να παίζει στο πλευρό του Τομ Κόντι. Τα γυρίσματα γίνονταν στη βόρεια Καλιφόρνια, όπου πήγαινε κάθε Σαββατοκύριακο, γιατί κατά τη διάρκεια της εβδομάδας σπούδαζε στη σχολή Julliard, στη Νέα Υόρκη, εισπράττοντας «βλέμματα μίσους» από τους συμμαθητές της. Αλλά ήταν αποφασισμένη να το αντέξει και να τελειώσει τη σχολή της· έχοντας εγκαταλείψει το λύκειο στην Καλιφόρνια για να ακολουθήσει την υποκριτική, ένιωθε ήδη ότι «δεν μπορούσε να εκφραστεί» και ότι ήταν «ανόητη».

Αυτή η έλλειψη αυτοπεποίθησης έκρυβε ένα ακόμη μεγαλύτερο τραύμα. Το 1982, η ΜακΓκίλις είχε βιαστεί στο σπίτι της από δύο άνδρες και κατέθεσε εναντίον του ενός στο δικαστήριο (ο άλλος, όμως, δεν βρέθηκε ποτέ). Μίλησε πρώτη φορά δημόσια για αυτό το 1987, προωθώντας την ταινία «Οι κατηγορούμενοι» (1988), στην οποία υποδύεται την εισαγγελέα που αναλαμβάνει την υπεράσπιση ενός θύματος ομαδικού βιασμού (Τζόντι Φόστερ).

Κάποιοι κυνικοί την κατηγόρησαν ότι το αποκάλυψε για λόγους δημοσιότητας, αν και τα χρόνια δουλειάς που έκανε σε θεραπευτικές ομάδες διαψεύδουν αυτή την ιδέα. Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, η ΜακΓκίλις άκουσε άλλα θύματα να μιλούν για την εμπειρία τους και «σκέφτηκα ότι το να μη μιλούσα για τη δική μου εμπειρία θα ήταν η πιο δειλή πράξη της ζωής μου», είχε πει. Αλλά ακόμα και τότε, δεν τα αποκάλυψε όλα.

Πολύ αργότερα, παραδέχτηκε ότι εκείνη την εποχή συζούσε με μια κοπέλα και δέχτηκαν μαζί επίθεση στο σπίτι τους. «Δημιούργησα την ιστορία ότι με τιμώρησαν επειδή είμαι γκέι», είπε το 2010 για την εσωτερικευμένη αγωνία της, την οποία προσπάθησε να αντιμετωπίσει μετά την επίθεση πέφτοντας με τα μούτρα στο αλκοόλ και τη δουλειά.

Το ταλέντο που διέθετε της εξασφάλιζε σχεδόν πάντα δουλειά, αν και συχνά υπήρχαν χτυπήματα. Στις αρχές της καριέρας της, έχασε προγραμματισμένους ρόλους για ανεξήγητους λόγους, αλλά αυτό που την πόνεσε περισσότερο ήταν όταν οι παραγωγοί της κωμωδίας «Πάρτι για εργένηδες» (1984) την απέρριψαν επειδή, όπως είπαν, δεν ήταν αρκετά σέξι.

«Δεν νομίζω ότι είμαι όμορφη ή σέξι, παρά μόνο όταν είμαι στο κρεβάτι με έναν εραστή. Είμαι κάπως υπέρβαρη και έχω στραβισμό», είπε το 1987. Ανασφαλής για την εμφάνισή της ήταν από την εφηβεία της. Οπως αποκάλυψε, στο γυμνάσιο ζύγιζε 95 κιλά και δεν μπορούσε με τίποτα να βρει συνοδό για τον χορό του σχολείου.

Ωστόσο, το αστέρι της ανέτειλε όταν μετά το ντεμπούτο της με το «Reuben Reuben», ακολούθησε η πραγματικά εξαιρετική ερμηνεία της στον «Μάρτυρα εγκλήματος» του Πίτερ Γουίρ, για τις ανάγκες της οποίας έζησε για ένα διάστημα σε  μια κοινότητα των Αμις. «Υπάρχουν πολύ λίγες ευκαιρίες για ρόλους πραγματικά διαφορετικών γυναικών στις ταινίες σήμερα και η ευκαιρία να είσαι μια μη μοντέρνα γυναίκα σε μια σύγχρονη ταινία ήταν πολύ καλή για να τη χάσεις», είχε πει τότε η ηθοποιός.

Ωστόσο, η διάσημη σκηνή του μπάνιου, όπου ο ντετέκτιβ (Χάρισον Φορντ) βρίσκει τη χήρα Ρεμπέκα (ΜακΓκίλις) γυμνή μέχρι τη μέση να πλένεται με νερό από μια λεκάνη, ήταν δοκιμασία για εκείνη. Είχε ήδη υποστεί μια γυμνή σκηνή στην πρώτη της ταινία, την οποία έχει περιγράψει σαν «ένα είδος ταπείνωσης», ενώ για τον «Μάρτυρα εγκλήματος» έχει πει: «Δεν είναι εύκολο για μένα να βγάζω τα ρούχα μου μπροστά σε οποιονδήποτε, δεν έχω πολύ καλή εικόνα για τον εαυτό μου» αναφέροντας ακόμη ότι την έκανε να νιώσει «εντελώς ευάλωτη».

Αλλά τη δεκαετία του 1980, το γυμνό ήταν το τίμημα της επιτυχίας. Στο «Top Gun», την τρίτη ταινία της, η ΜακΓκίλις θα είχε άλλη μια ερωτική σκηνή, και παρά το γεγονός ότι την επέλεξαν για τον ρόλο της Τσάρλι Μπλάκγουντ, η ανασφαλής ηθοποιός εξακολουθούσε να πιστεύει ότι ήταν αποτυχημένη.

Ελπίζοντας ότι η δουλειά θα μπορούσε να κρατήσει τους δαίμονές της μακριά, η ΜακΓκίλις υπέγραφε μεν συμβόλαια για ταινίες που διαδέχονταν η μία την άλλη, αλλά δεν μπόρεσε να αποφύγει την εσωτερική σύγκρουση και τον φόβο, που της προκαλούσε το γεγονός ότι  ξαφνικά έγινε σταρ: «Ποτέ δεν είχα σκοπό να γίνω και με τρόμαξε» έχει πει.

Ο σκηνοθέτης Πίτερ Γέιτς, ο οποίος δούλεψε μαζί της στο θρίλερ «Το σπίτι στην Κάρολ Στριτ» (1988) την περιέγραψε ως «μόνιμα παρανοϊκή», εκείνη την εποχή. Πρόσθεσε, ωστόσο: «Εχει τεράστια γοητεία, προσπαθεί να βελτιώνει συνεχώς τον εαυτό της».

Η ρήξη της ΜακΓκίλις με το Χόλιγουντ ήρθε τελικά το 1989, μετά τους  «Συνένοχους» του Εϊμπελ Φεράρα, ταινία την οποία θεωρείται ότι εννοούσε όταν αναφέρθηκε κάποτε στην «πιο απεχθή εμπειρία της ζωής μου». Συγκρούστηκε με τον συμπρωταγωνιστή της Πίτερ Γουέλερ, ίσως λόγω της επιμονής του να μένει συνεχώς στον χαρακτήρα, αλλά και για την αίσθηση ότι ήταν η αληθινή σταρ της ταινίας γράφει η Ελεν Ο’ Χάρα στην Telegraph.

Κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος δύο εβδομάδων από τα γυρίσματα, πριν από μια γυμνή σκηνή, έκανε επέμβαση αυξητικής στήθους και προφανώς εξέπληξε τον σκηνοθέτη όταν αντέδρασε με τρόμο στην ιδέα του Φεράρα να την αντικαταστήσει κασκαντέρ σε μια σκηνή βιασμού, λαμβάνοντας το ως κριτική για τη σιλουέτα της, και επέμεινε να γυρίσει η ίδια τη σκηνή.

Δυστυχής και απογοητευμένη ύστερα από εκείνο το γύρισμα, η ΜακΓκίλις πήρε έξι μήνες άδεια, έκανε ένα μωρό και τελικά αποφάσισε ότι της «αρέσει η υποκριτική. Απλώς δεν θέλω να δουλέψω άλλο με τον κώλο…». Παντρεύτηκε τον Φρεντ Τίλμαν, πωλητή γιοτ, απέκτησε άλλο ένα παιδί και επέστρεψε στην υποκριτική. Αλλά η δεκαετία του 1990 ήταν γεμάτη αποτυχίες, με ταινίες που έγιναν κατευθείαν βίντεο και μικρές θεατρικές παραγωγές.

Στη συνέχεια, ο Τύπος άρχισε να την καταδιώκει. Το 1993, ο Τίλμαν συνελήφθη για παρενόχληση, όταν προσπάθησε να προσεγγίσει μια ιερόδουλη, η οποία όμως απεδείχθη ότι ήταν αστυνομικός. Οι Sunday Times ανέφεραν την είδηση ​​ως εξής: «Η πρόσφατη σύλληψη του συζύγου της υπέρβαρης ηθοποιού Κέλι ΜακΓκίλις, Φρεντ, επειδή φέρεται ότι προσπάθησε να πάει με μια πόρνη, απλώς δείχνει πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι το να θέλεις να δοκιμάσεις την άνευ όρων αγάπη ενός άντρα για σένα, φεύγοντας». Πέντε ημέρες πριν από τη σύλληψη του Τίλμαν, η ΜακΓκίλις είχε γεννήσει τη δεύτερη κόρη τους, τέτοιες επιθέσεις, όμως, ήταν συνηθισμένες.

Το βάρος της δεν έπαψε ποτέ να αντιμετωπίζεται με χυδαίο τρόπο και να χλευάζεται με ενθουσιασμό, επειδή είχε εκπέσει από τον θρόνο της θεάς του σεξ. Η ΜακΓκίλις και ο Τίλμαν τα ξαναβρήκαν όταν τέλειωσε η ιστορία της σύλληψής του. Το 1994 η ηθοποιός του αγόρασε ένα πολυτελές σκάφος και εκείνος παράγγειλε για την πλώρη του μια προτομή που της έμοιαζε. Αλλά δύο χρόνια αργότερα το σκάφος κάηκε και το 2002 διαλύθηκε και ο γάμος τους. Η ΜακΓκίλις έκανε σοβαρές προσπάθειες να κόψει οριστικά το αλκοόλ, σε ένα κέντρο αποτοξίνωσης στη Νέα Ολλανδία της Πενσιλβάνια, κοντά στο σημείο όπου έγιναν τα γυρίσματα του «Μάρτυρα», και τα κατάφερε με τη βοήθεια αγαπημένων της προσώπων.

Το 2010 παραδέχτηκε ότι είναι ομοφυλόφιλη και εμφανίστηκε δημόσια με τη Μέλανι Λέις, με την οποία είχαν γνωριστεί όσο ήταν ακόμη παντρεμένη. Παντρεύτηκαν, μάλιστα, αλλά χώρισαν ύστερα από δέκα χρόνια σχέσης και δύο χρόνια γάμου.

Η ιδέα να επιστρέψει σε ένα σίκουελ του «Top Gun» τής προκαλούσε σοκ, σε κάθε περίπτωση φαίνεται πιο ευτυχισμένη από την εποχή που πρωταγωνιστούσε σε εκείνη την ταινία. Εν τω μεταξύ στο «Top Gun: Maverick», τον χαρακτήρα που μπλέκεται συναισθηματικά με τον Μάβερικ –ιδιοκτήτρια μπαρ και μόνη μητέρα– ανέλαβε η Τζένιφερ Κόνελι, στα 51 της, οκτώ χρόνια νεότερη από τον Τομ Κρουζ.

«Δεν ήταν σημαντική η απόφαση που πήρα να φύγω» είπε η ΜακΓκίλις μιλώντας στο Entertainment Tonight για την απομάκρυνσή της από τον κινηματογράφο, «απλά άλλα πράγματα έγιναν πιο σημαντικά. Μου αρέσει αυτό που κάνω, μου αρέσει το θέατρο, αλλά οι σχέσεις μου με άλλους ανθρώπους έγιναν πιο σημαντικές από τη σχέση μου με τη φήμη», τόνισε.

Η Κέλι ΜακΓκίλις ζει τώρα στη Βόρεια Καρολίνα, διδάσκει υποκριτική και δεν νιώθει καμιά ανάγκη να απολογηθεί επειδή δεν κατάφερε να διατηρήσει την εικόνα της γυναίκας που ήταν πριν από 35 χρόνια. Η απομάκρυνση από το Χόλιγουντ, λέει, της επέτρεψε να βρει μια αίσθηση αυτοεκτίμησης πέρα ​​από τη δουλειά της. Και φαίνεται ικανοποιημένη που άφησε πίσω της τα δυστυχισμένα χρόνια της σταρ. Γιατί, τελικά, το να είσαι σταρ ίσως να μην είναι και το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News