Η λέξη «συλλογή» είναι αυτή που χαρακτηρίζει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τις τάσεις στο παιχνίδι τα τελευταία χρόνια. Κάθε κουτί, κάθε πακέτο, από φθηνές φιγούρες μέχρι τις πιο ακριβές κατασκευές, προτρέπουν τα παιδιά να συμπληρώσουν ακόμη ένα κομμάτι του «παζλ». Πιο λακωνικά, «γονείς πάρτε κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο».

Η δικαιολογημένη «τρέλα» για εξαφάνιση του πλαστικού από τον πλανήτη, όμως, δημιούργησε και τη νέα τάση στα παιδικά παιχνίδια, τα οποία είναι κατά βάση από πλαστικό.

Η λέξη «βιωσιμότητα» κυριάρχησε στα… χείλη των εμπόρων παιχνιδιών στην «Toy Fair» του Λονδίνου, μία από τις μεγαλύτερες επιχειρηματικές εκθέσεις στον κόσμο.

Και αυτή τη φορά, όπως γράφει το BBC, οι έμποροι απευθύνονται σε μία γενιά παιδιών που απείχαν από το σχολείο τους για να συμμετέχουν σε διαδηλώσεις για τη σωτηρία του περιβάλλοντος και στράφηκαν κατά των γονιών τους επειδή δεν προστάτευσαν αρκετά τον πλανήτη, ακολουθώντας φυσικά το παράδειγμα ποιας άλλης; Της Γκρέτα Τούνμπεργκ.

Επίσης σημαντικό ως παρατήρηση είναι ότι στη φετινή έκθεση, οι μικροί κατασκευαστές παιχνιδιών ήταν αυτοί που έδωσαν το βήμα και όχι οι μεγάλες, πολυεθνικές εταιρείες.

Ο οικολογικός τομέας παιχνιδιών (Green House) της έκθεσης όχι απλώς νοικιάστηκε πιο γρήγορα από κάθε άλλη χρονιά, αλλά επεκτάθηκε και κατά 80 τετραγωνικά μέτρα, ώστε να φιλοξενήσει παιχνίδια φτιαγμένα από ανακυκλώσιμα υλικά.

Παιχνίδια από… πανεπιστήμιο!

Ο Νταν Ρόμπσον βρέθηκε στην έκθεση με την ιδέα ενός τρισδιάστατου παζλ, ενώ μελετά τον μελλοντικό του σχεδιασμό στο Πανεπιστήμιο της Νορθούμπρια στο Νιουκάσλ. Το πακέτο περιλαμβάνει ειδικό πεπιεσμένο χαρτί, το οποίο είναι υδατοστεγές. Διάφορα κομμάτια συναρμολογούνται και δημιουργούν ένα σπίτι με κήπο, στον οποίο ακολούθως τα παιδιά μπορούν να καλλιεργήσουν ρόκα, λάχανα, νεροκάρδαμο, μπιζέλια κ.ά. φυτεύοντάς τα μέσα σε ειδικά δοχεία που περιλαμβάνει η συσκευασία (κεντρική φωτογραφία).

«Στόχος μας είναι να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να καλλιεργήσουν τον δικό τους κήπο, να δημιουργήσουν τη δική τους ζωή από ένα μικρό σπόρο», λέει ο 32χρονος Νταν.

Το παιχνίδι δεν είναι απλώς εκπαιδευτικά οικολογικό. Αλλά με μία τιμή που διαμορφώνεται κοντά στα 18 ευρώ (χονδρική), περιλαμβάνει τη συσκευασία και όλα τα κομμάτια που έχουν κατασκευαστεί από ανακυκλώσιμα υλικά και χρώματα από φυτικό μελάνι. Ακόμη και οι πλαστικές θήκες που μπαίνει το χώμα και οι σπόροι είναι ανακυκλώσιμες.

Με την άνθηση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, γονείς και παιδιά δεν αναζητούν πλέον ένα αντικείμενο που απλώς θα τους χαροποιήσει, αλλά κάτι διαδραστικό που «ανταποκρίνεται».

Στην ίδια έκθεση τα ανακυκλώσιμα παιχνίδια έλαμψαν με κάθε τρόπο, καθώς κάποιες μικρές εταιρείες έδειξαν πώς το πλαστικό που χρησιμοποιείται ευρέως μπορεί να «εξαφανιστεί» και τη θέση του να πάρει το χαρτί ή άλλα υλικά. Ετσι, η εταιρεία Paper Engine δημιούργησε και παρουσίασε μικροσκόπια, τηλεσκόπια και εκτοξευτές πυραύλων από χαρτί.

Θολό μέλλον

Τα οικολογικά παιχνίδια δεν έχουν κυκλοφορήσει ευρέως στην αγορά και θα αργήσουν αρκετά… Υπάρχουν δύο σημαντικοί λόγοι γι’ αυτό.

Ο πρώτος είναι ότι αρκετοί κατασκευαστές αντιμετωπίζουν προβλήματα με το ρυθμιστικό πλαίσιο και τις αυστηρές οδηγίες που υπάρχουν σε σχέση με τα χημικά που μπορούν να περιλαμβάνονται στη κατασκευή ενός παιχνιδιού, ώστε να είναι σίγουροι ότι δεν θα βλάπτει κανένα παιδί.

Με πιο απλά λόγια, οι κατασκευαστές δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν κανένα παλιό πλαστικό προς ανακύκλωση, ακόμη και όταν οι προδιαγραφές του το επιτρέπουν.

Το 2017 η Ευρωπαϊκή Ενωση έκανε εισαγωγή παιχνιδιών αξίας 7,4 δισ. ευρώ, ενώ οι εξαγωγές ήταν μόλις 1,4 δισ. ευρώ. Το 86% από αυτά κατασκευάστηκαν στην Κίνα και όπως γράφει το Politico κάποια από αυτά μπορεί να περιέχουν μη ασφαλή επίπεδα απαγορευμένων στην ΕΕ χημικών ουσιών. Εφέτος, οι αρμόδιες αρχές μπλόκαραν 248 είδη εισαγόμενων παιχνιδιών, κάτι που μεταφράζεται σε εκατομμύρια παιχνίδια με παράνομα επίπεδα τοξικών χημικών. Και το 88% από αυτά είχε εισαχθεί από την Κίνα. Από αυτά, το 55% περιείχαν φθαλικές ενώσεις, έναν τύπο πλαστικού που προκαλεί ενδοκρινολογικές διαταραχές.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι δεν μπορούν να αποσυναρμολογηθούν, επειδή επίσης απαγορεύεται από τη νομοθεσία. Γιατί; Για να μη σπάνε σε μικρά κομμάτια και είναι επικίνδυνα να τα καταπιούν και να πνιγούν μικρά παιδιά.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Lego, μία από τις πιο γνωστές βιομηχανίες παιδικών παιχνιδιών, καθυστερεί τόσο πολύ την κατασκευή παιχνιδιών από ανακυκλώσιμα και οικολογικά υλικά. Η ανακοίνωση της εταιρείας προβλέπει ότι η αλλαγή αυτή θα γίνει σε δέκα χρόνια, δηλαδή το 2030, ενώ δεσμεύεται να γίνει περισσότερο φιλική προς το περιβάλλον στην παραγωγή πλαστικών τούβλων αρκετά αργότερα.

Προς το παρόν, οι μεγάλες εταιρείες δεν μπορούν να επενδύσουν σε ανακυκλώσιμα και οικολογικά παιχνίδια και ίσως το τελικό ματς το κερδίσουν μικροί κατασκευαστές, που μπορούν να είναι πιο ευέλικτοι και τους ενδιαφέρει να μοιράζονται τα οικονομικά τους κέρδη με τα οφέλη του πλανήτη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News