Λίγες μέρες μετά την επιστροφή μου στην Ελλάδα θα πάω στην κατά πάσα πιθανότητα καλύτερη εκδήλωση της χρονιάς για μένα, στο TEDxAcademy που θα πραγματοποιηθεί και φέτος στο Μέγαρο Μουσικής στις 27 Σεπτεμβρίου. Πέρυσι ήμουν και εγώ ένας από τους ομιλητές και πραγματικά μου έχει μείνει αξέχαστη εκείνη η μέρα. Παρακολούθησα εξαιρετικές ομιλίες, είχε πολύ κόσμο που προφανώς δεν μένει στα μικρά και μίζερα της καθημερινότητας αλλά ψάχνει διαρκώς την έμπνευση και φυσικά πάρα πολύ κέφι που έφτασε στο ζενίθ με το πάρτι και τη ζωντανή μουσική που ακολούθησε. Μίλησα με ανθρώπους που πρωταγωνιστούν στη χώρα και έκανα ένα σωρό νέες γνωριμίες μιλώντας με το κοινό στα διαλείμματα. Ολόκληρη η μέρα ήταν ένα αδιάκοπο κολύμπι σε ωραία νέα νερά και η ατμόσφαιρα ήταν πλημμυρισμένη από την μυρωδιά του ενθουσιασμού και του φρέσκου. Τις προάλλες είπα σε έναν από τους υπεύθυνους της εκδήλωσης ότι θα είμαι σίγουρα πάλι εκεί και ότι θα τα πούμε από κοντά τα νέα μας και μου στέλνει το εξής μήνυμα:

«Ένας από τους ομιλητές είναι ερευνητής στο CERN και δούλεψε με την ομάδα που έψαχνε στοιχεία για το μποζόνιο Χιγκς. Αυτός σίγουρα έχει τα κοντινότερα με τα δικά σου ενδιαφέροντα μιας και είναι των θετικών επιστημών. Τον λένε Μιχάλη Μπαχτή, είναι ένας νέος άνθρωπος και θα σας γνωρίσω. Ξέρεις Σπύρο πολλές φορές ο κόσμος αναρωτιέται γιατί ξοδεύονται χρήματα για βασική έρευνα όταν έχουμε τόσα άλλα προβλήματα να λύσουμε… ποιο είναι το πρακτικό όφελος της βασικής έρευνας και η σημασία της δουλειάς που κάνει για παράδειγμα ο Μιχάλης. Πώς θα το απαντούσες αυτό το ερώτημα;».  

Το έχω ήδη κάνει, του απαντώ, με παλαιότερο άρθρο στο οποίο μάλιστα αναφέρω και το CERN. Η βασική έρευνα, σαν αυτή που κάνει ο Μιχάλης εκεί, έχει πολλά οφέλη άμεσα και έμμεσα. Μερικές φορές παίρνει χρόνια για να δούμε τις πρακτικές εφαρμογές και πολύ συχνά το όφελος ούτε που μπορούσαμε να το φανταστούμε. Αλλά για να μην γράφω τα ίδια με άλλες λέξεις ας παραθέσω μέρος εκείνου του κειμένου που απαντούσε στο ερώτημα.

«Για παράδειγμα, από αστρονομικές παρατηρήσεις φτάσαμε σε σημαντικές θεωρίες που περιγράφουν τη βαρύτητα των σωμάτων και αιώνες αργότερα στη σχετικότητα και πάνω σε αυτές τις γνώσεις χτίστηκαν πολλές δεκαετίες αργότερα οι τεχνολογίες που μας έδωσαν δορυφόρους, το GPS και το να μπορούμε να στέλνουμε επιστημονικά όργανα σε άλλους κόσμους. Φαντάζομαι και τότε κάποιους να αναρωτιούνται γιατί τόσος ντόρος για τους νόμους του Νεύτωνα και αργότερα για τις δημοσιεύσεις του Αϊνστάιν. Επίσης από ατομικές παρατηρήσεις φτάσαμε στην κβαντική θεωρία και πολλές δεκαετίες αργότερα είχαμε λέιζερ και υπολογιστές. Πώς να ξέρει όμως ο μη ειδικός σύγχρονος του Πλανκ πόσο σημαντικά είναι όλα αυτά και πού θα οδηγήσουν… ούτε οι ειδικοί δεν μπορούν να προβλέψουν το μέγεθος των όσων ανακαλύπτουν συνήθως. Το μήνυμά μου είναι ότι δεν είναι ανάγκη το πρακτικό αποτέλεσμα να είναι άμεσο για να είναι σημαντική η ανακάλυψη. Οτιδήποτε μας αποκαλύπτει το πώς λειτουργεί ο κόσμος είναι σημαντικό και σε φιλοσοφικό και σε τεχνολογικό επίπεδο. Αλλά για να μην αφήσω τον μη ειδικό αναγνώστη παραπονεμένο θα του πω το εξής κλείνοντας. Αν δεν ψάχναμε το μποζόνιο Χιγκς ίσως να μη διάβαζες τα ωραία σου τα άρθρα στο Protagon ούτε να σέρφαρες στο διαδίκτυο για να βρεις και να κάνεις τόσα πολλά μέσα στον κυβερνοχώρο. Διότι για να βρούμε αν το μποζόνιο αυτό υπάρχει χτίσαμε τον μεγαλύτερο επιταχυντή σωματιδίων στο CERN… και εκεί αναπτύχθηκε το ίντερνετ».

Τα λέμε στις 27 Σεπτεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Εισιτήρια στο www.tedxacademy.com

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News