Χθες βράδυ μπήκα σε δύο ιστοχώρους για να διαβάσω νέα και στους δύο είδα το κεντρικό άρθρο να έχει να κάνει με την ομοφυλοφιλία. Αμάν πια, είπα αρχικά. Ας κάνει ο καθένας ότι θέλει στο κρεβάτι του, δεν είναι ανάγκη να ασχολούμαστε τόσο πολύ με τη σεξουαλικότητα των άλλων. Μετά όμως σκέφτηκα ότι με τόση καταπίεση που έχουν υποστεί οι ομοφυλόφιλοι θα έπρεπε να βομβαρδίζουν την κοινωνία όποτε βρίσκουν βήμα ώστε να πουν τον πόνο τους, να ενημερώσουν, να καταγγείλουν. Έγινε και επίκαιρο το θέμα με τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στη Ρωσία η οποία είναι από τις πλέον αφιλόξενες χώρες για τους ομοφυλόφιλους (όχι ότι πάνε πολύ πίσω άλλες, τάχα μου, πιο ανεκτικές κοινωνίες). Καλά κάνουν λοιπόν, κατέληξα. Άσε που την ομόφυλη σεξουαλική επαφή τη συναντούμε σε πολλά είδη, οπότε έχει και επιστημονικό ενδιαφέρον το θέμα.

Το θεμελιώδες ερώτημα νομίζω είναι το αν η ομοφυλοφιλία είναι θέμα φύσης ή περιβάλλοντος (nature or nurture που λένε και οι αγγλόφωνοι). Μελέτες με δίδυμα αδέρφια έχουν δείξει ότι υπάρχει μια τάση αλλά όχι βεβαιότητα. Άλλες μελέτες δείχνουν ότι ίσως είναι θέμα ορμονικών αλλαγών και ότι ίσως την ανάπτυξη ενός εμβρύου στη μήτρα να την επηρεάζει ένα άλλο έμβρυο σε πολλαπλή ή από προηγούμενη κύηση. Μερικές δημοσιεύσεις που έχω δει κάνουν λόγο για συνέπειες περιβαλλοντικής μόλυνσης (από υδράργυρο ή φαινόλες που χρησιμοποιούνται στην πλαστικοποίηση και μιμούνται ορμόνες). Κανένα σίγουρο συμπέρασμα ως τώρα όμως. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι έχει να κάνει με το οικογενειακό περιβάλλον όμως αν ήταν έτσι θα βλέπαμε ομοφυλοφιλικές τάσεις σχεδόν σε όλα τα παιδιά που μεγάλωσαν με ομόφυλα ζευγάρια ή που κακοποιήθηκαν και κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Καμία μελέτη δεν έχει φτάσει ακόμα σε ασφαλή αποτελέσματα και μάλλον το σοφότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολύπλοκο πολυπαραγοντικό θέμα που έχει μια βιολογική βάση.

Το δεύτερο θεμελιώδες ερώτημα είναι σε τι θα εξυπηρετούσε μια ομοφυλοφιλική προδιάθεση και πέρασε μέσα στις γενιές. Υπάρχουν και εδώ διάφορες υποθέσεις. Μία είναι αυτή του ''κρυφού εραστή'. Όταν τα κυρίαρχα αρσενικά έφευγαν για το κυνήγι άφηναν σε ομοφυλόφιλα αρσενικά την προστασία των γυναικόπαιδων οι οποίοι άρπαζαν την ευκαιρία για να γονιμοποιήσουν οι ίδιοι τις γυναίκες αφήνοντας το δικό τους γενετικό υλικό. Σε ένα τέτοιο σενάριο η ομοφυλοφιλία τους θα αποτελούσε εξελικτικό πλεονέκτημα. Ίσως ο ρόλος των ομοφυλόφιλων αρσενικών ήταν να βοηθήσουν στη διατήρηση και συνέχεια του οικογενειακού γενετικού υλικού προσφέροντας απλά πόρους και προστασία. Ίσως πάλι κάποιο γονίδιο να έχει πολλαπλούς ρόλους και να ενεργοποιείται ως τάση για ομοφυλοφιλία σε ειδικές συνθήκες. Παρέκκλιση χωρίς σκοπό; Διαφοροποίηση για κάποιο λόγο; Εν καιρώ θα μάθουν περισσότερα οι βιολόγοι.

Υπάρχουν βέβαια και κάποιες πτυχές του θέματος για τις οποίες έχω πιο σίγουρες απόψεις. Για παράδειγμα θεωρώ αστείο τον ισχυρισμό ότι οι ομοφυλόφιλοι επιλέγουν τη σεξουαλικότητα τους συνειδητά. Προσωπικά δεν θυμάμαι όταν ήμουν παιδάκι και αναστατωνόμουν με τα περιποιημένα πόδια της γειτόνισσας και μπούστα ωραίων γυναικών στον δρόμο να το σκεφτόμουν πολύ ή να το φιλοσοφούσα. Είναι η γνώμη μου ότι τα δυνατά μας ένστικτα, η αδάμαστη φύση μας και η ανελέητη κάψα που νιώθουμε δεν έχουν να κάνουν με συνειδητές επιλογές στο φύλο. Άσε που ακόμα και να μπορούσε, ποιος λογικός άνθρωπος θα επέλεγε την ομοφυλοφιλία γνωρίζοντας τον ρατσισμό και βία που θα υποστεί. Επίσης δεν καταλαβαίνω την αγωνία κάποιων ετεροφυλόφιλων μόλις δουν γύρω τους ομοφυλόφιλους. Τόσο μπερδεμένος αισθάνεσαι με τη δική σου σεξουαλικότητα και νιώθεις άβολα; Αν μη τι άλλο εγώ θεωρούσα πάντα ότι με συνέφερε μιας και είχα λιγότερο ανταγωνισμό για τις γυναίκες γύρω μου. Τελικά ας μας απασχολήσει επιτέλους αν μοιραζόμαστε με τους δίπλα μας τις ίδιες ανθρώπινες αξίες και όχι σεξουαλικές προτιμήσεις… και να αποφεύγουμε τους ανόητους οι οποίοι, πιστέψτε με, στο όνομα της επιστήμης, δεν έχουν σεξουαλική ταυτότητα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News