Αυτός που αποφασίζει να αδυνατίσει δεν πρέπει να πεινάει (μετρημένη ποσότητα τροφής), δεν πρέπει να υποφέρει από στέρηση γεύσης (ενοχή στις απαγορευμένες τροφές), δεν πρέπει να αντιμάχεται αυτή την ανεξέλεγκτη ανάγκη (σαν μανία) για γεύση και ποσότητα όταν δεν αντέχει τη στέρηση.

Και πώς αδυνατίζει κανείς; Καταρχάς χρειάζεται να αντιληφθούμε πως στη γεμάτη μέρα μας, λόγω διεκπεραίωσης δεκάδων υποχρεώσεων (και ψυχικών), την έλλειψη χρόνου και διαθεσιμότητας για χαλάρωση, διασκέδαση (ευχαρίστηση), εκτόνωση, ξεκούραση (ύπνος), τις αντικαθιστούμε πολύ συχνά με την τροφή. Το τσιμπολόγημα ή ένα μεγάλο γεύμα στο τέλος της ημέρας συμβολίζει το απόλυτο ηρεμιστικό-κατευναστικό-αναισθητικό μιας πολύ σκληρής μέρας. Ωστόσο αυτό το καταφύγιο γεύσης είναι πρόσκαιρο, είναι προσωρινή αυτή η μορφή ελευθερίας «γεμίσματος». Και την άλλη μέρα ολισθαίνουμε πάλι σε αυτόν τον φαύλο κύκλο άστατης πολυφαγίας, που μας τονίζει την ανεπάρκειά μας για αυτοέλεγχο, αυτοπειθαρχία, υγιεινή διατροφή ή σταθερότητα αυτοεκτίμησης.

Οργανικά ο φαύλος κύκλος είναι το μεταβολικό σύνδρομο (προδιαβητικό στάδιο). Νιώθουμε κουρασμένοι, χωρίς ενέργεια (αναζητούμε διαρκώς μακαρονάδες και γλυκά) και παχαίνουμε εύκολα. Όταν κάποιος τρέφεται ακατάλληλα, δημιουργείται η αντίσταση στην ινσουλίνη. Τι σημαίνει αυτό; Με τη διαρκή κατανάλωση επεγεργασμένων υδατανθράκων αυξάνεται το σάκχαρο στο αίμα, εκκρίνεται ινσουλίνη, αυτή σαν όχημα μεταφέρει το σάκχαρο στα κύτταρα για να έχουμε ενέργεια. Τα κύτταρα, αντικρίζοντας το μεγάλο αυτό φορτίο γλυκόζης, παίρνουν ένα μικρό μέρος του και κλείνουν τους υποδοχείς τους (τις πόρτες τους απλά). Αυτό ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη. Έτσι ο οργανισμός, επειδή δεν μπορεί να παραμείνει με τόσο υψηλό φορτίο γλυκόζης, από τη μια το μετατρέπει σε λίπος για να το ξεφορτωθεί, και από την άλλη εκκρίνει πάλι ινσουλίνη για να ξαναμεταφέρει το σάκχαρο στα κύτταρα. Μετά την υπερέκκριση ινσουλίνης πέφτει το επίπεδο σακχάρου στο αίμα κι εκεί είναι που αισθάνεσαι να «λιώνεις» και θέλεις να φας ψωμί, μακαρόνια, γλυκά.

Η λύση είναι οι ανεπεξέργαστοι σύνθετοι υδατάνθρακες, με σωστό συνδυασμό. Επειδή καίγονται αργά, ρυθμίζουν το πάγκρεας και την έκκριση ινσουλίνης και έτσι έχουμε ένα σάκχαρο πιο σταθερό, οπότε δεν πεινάς, κι αυτό είναι μεγάλη βοήθεια στο αδυνάτισμα. Οι σύνθετοι υδατάνθρακες, δηλαδή το καστανό ρύζι, το κινόα, ο φαγόπυρος, η βρώμη, το κεχρί, το κριθάρι, είναι τροφές που περιέχουν θρεπτικά συστατικά, αντιοξειδωτικά (ασπίδα προστασίας του οργανισμού στον καρκίνο), περιέχουν φυτικές ίνες για την καλή λειτουργία του εντέρου (το βασικό ανοσοποιητικό όργανο). Προτείνεται ένας  συνδυασμός μακροβιοτικής και μεσογειακής διατροφής. Αν αντικαταστήσεις το ρύζι Καρολίνα, μπορείς να κάνεις γεμιστά με κεχρί ή αντί για σπανακόρυζο σπανάκι με κινόα ή ντολμαδάκια γιαλαντζί με φαγόπυρο. Έχουν τον ίδιο χρόνο μαγειρέματος, εκτός από το καστανό ρύζι, που χρειάζεται 45 λεπτά.

Αυτά σε οργανικό επίπεδο. Όσον αφορά το ψυχικό επίπεδο του αδυνατίσματος (ας μην ξεχνάμε ότι η παχυσαρκία είναι μια ψυχοσωματική ασθένεια), που είναι και το σημαντικότερο, το πρώτο πράγμα που έχει να κάνει κανείς είναι να επιτρέψει τις βουλιμίες του.
Αντικρίζοντας και νομιμοποιώντας κανείς τις βουλιμίες του (τις ανάγκες του δηλαδή) και επιστρέφοντας σε μια σταθερή βάση υγιεινής-αλκαλικής διατροφής, ανακαλύπτει καινούριες συμπεριφορές χωρίς να πιέζεται, να στερείται, να πεινά ή να υποφέρει.
Βασική προϋπόθεση είναι να κρίνει και να επιλέξει, να οριοθετήσει και τις υποχρεώσεις που έχει απέναντι στον εαυτό του. Να δημιουργήσει δεδομένα, τα οποία δεν παραλείπει ποτέ, χαλάρωσης, ξεκούρασης, εκτόνωσης, διασκέδασης στη διάρκεια της ημέρας του και στην εβδομάδα του. Η προτεραιότητα να με φροντίζω για να είμαι καλά σχετίζεται με την αυτοεκτίμησή μου. Εν τέλει να βρει και να χρησιμοποιεί άλλα μέσα για να εκφράζεται και όχι μέσα από την τροφή.

Η Αλίκη Πανοπούλου είναι σύμβουλος διατροφής και συγγραφέας του βιβλίου «Εγώ και η ανάγκη μου για τροφή». Θα είναι ομιλήτρια στο TEDx Academy στις 26.09 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών www.tedxacademy.com

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News