Κάθομαι και πίνω τον καφέ μου μπροστά από το λάπτοπ και έξω γίνεται της τρελής. Αέρας, δυνατή βροχή και βροντές. Ελπίζω ο φίλος μου ο Λευτέρης που θα έρθει για να δουλέψουμε ένα σενάριο να φτάσει ασφαλής. Καθώς είμαι ανάμεσα σε σκέψεις επιστήμης και καιρού, μου ‘ρχεται στο μυαλό μια παλιά παράσταση στην οποία είχα υποδυθεί τον Δία. Η παράσταση λεγόταν "Η Επιστήμη της Ελληνικής Μυθολογίας" και με αφορμή διάφορους μύθους και θεούς μιλούσαμε για επιστημονικά και φυσικά φαινόμενα. Ωραία είχαμε περάσει και εμείς και το κοινό που μας είδε. (βίντεο απόσπασμα από τον θεϊκό μου ρόλο εδώ)

Είναι αλήθεια ότι ένα από τα πιο φαντασμαγορικά και τρομακτικά φαινόμενα της φύσης δεν είναι άλλο από τον κεραυνό. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι η δύναμη και η κατά βούληση δημιουργία του αποτελούσαν όπλο και σύμβολο όχι απλά κάποιου θεού αλλά του αρχηγού των θεών. Αυτό είναι κάτι που συναντά κανείς σε κάθε πολιτισμό και σε κάθε μυθολογία. Στη δική μας μυθολογία αυτός δεν είναι άλλος από τον πατέρα των θεών Δία τον οποίο έπαιξα ρεαλιστικά απ’ ό,τι μου είπαν κάποιοι θεατές κάνοντάς με να αναρωτιέμαι αν άρχισαν και οι αρχαίοι θεοί τις εμφανίσεις τους σε πιστούς και μη. Ο κεραυνός σαν σκήπτρο εξουσίας στα χέρια του και όπλο που χρησιμοποίησε για να εξουδετερώσει πολυάριθμους εχθρούς, είναι δώρο των Κυκλώπων. Οι Κύκλωπες χάρισαν αυτό το υπέρτατο όπλο στον Δία ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την απελευθέρωσή τους από τα Τάρταρα και για να μπορέσει εκείνος να πολεμήσει με επιτυχία τους Τιτάνες που τους είχαν φυλακίσει. Κεραυνοί, φυλακές, μάχες… της Βουλής, δηλαδή.

Ένας κεραυνός είναι η ταχύτατη κίνηση ηλεκτρικών φορτίων μεταξύ ενός σύννεφου και της γης ή ακόμα και μεταξύ δύο σύννεφων. Κατά τη διάρκειά του μεταφέρεται ρεύμα με μέση τιμή έως και 100 χιλιάδες Αμπέρ. Η τάση εξαρτάται από το μήκος του κεραυνού και για έναν κεραυνό 300 μέτρων η τιμή της είναι 1 δισεκατομμύριο βολτ. Συνολική ισχύς της τάξεως των 100 terawatts. Έτσι το μονοπάτι που ακολουθεί η ροή του ρεύματος ανεβάζει θερμοκρασία πολλών χιλιάδων βαθμών Κελσίου με πρώτο αποτέλεσμα τη φωτοβολία και τη δημιουργία ενός λαμπερού λευκού φωτός που αντιλαμβανόμαστε ως αστραπή και δεύτερο την υπερβολική θέρμανση του γύρω αέρα της ατμόσφαιρας σε μικρό χρονικό διάστημα που στη συνέχεια δημιουργεί μια έκρηξη της οποίας το ωστικό κύμα αντιλαμβανόμαστε ως βροντή.

Ο ήχος της βροντής βέβαια ταξιδεύει σε πολύ μικρότερη ταχύτητα από την ταχύτητα της εικόνας της αστραπής μιας και έχουμε να κάνουμε στη πρώτη περίπτωση με την ταχύτητα του ήχου (344 m/s) ενώ στη δεύτερη με αυτή του φωτός (3×108 m/s). Έτσι ένας τρόπος για να μπορεί κάποιος να υπολογίζει πόσο μακριά πέφτει ο κεραυνός από το σημείο που βρίσκεται είναι να μετρήσει τον αριθμό δευτερολέπτων που μεσολαβούν μεταξύ αστραπής και βροντής. Το νούμερο εάν διαιρεθεί με τον αριθμό 3 θα δώσει τον αριθμό των χιλιομέτρων της απόστασης. Μην ξεχνάτε σε περιπτώσεις κεραυνών να μένετε μακριά από σωληνώσεις, ανοιχτές περιοχές και δέντρα. Μείνετε σε αμάξι εάν δεν υπάρχει άλλος τόπος προστασίας και χρησιμοποιείτε ασύρματες τηλεφωνικές συσκευές αν χρειαστεί να έρθετε σε επικοινωνία (να σωθούν και μερικές ζωές με το άρθρο για να αισθανθώ όντως ότι είμαι ένας μικρός Δίας ή έστω στη ΔΙΑΣ). 

Η διαδικασία της δημιουργίας κεραυνού δεν είναι απολύτως κατανοητή και δεδομένη αλλα γενικά πιστεύεται πως μάζες υδρατμών καθώς κινούνται κάθετα προς αντίθετες κατευθύνσεις φορτίζονται λόγω συγκρούσεων και τα θετικά φορτισμένα σωματίδια καταλήγουν να βρίσκονται πάνω από τα αρνητικά. Αλλά και το έδαφος αποκτά μια πολικότητα με τα θετικά φορτία στην επιφάνεια και τα αρνητικά στο εσωτερικό. Στη συνέχεια το πεδίο που έχει δημιουργηθεί στον ουρανό προκαλεί σταδιακό ιονισμό του αέρα προς διάφορες κατευθύνσεις έως μια από αυτές τις γραμμές συναντήσει το κατάλληλο σημείο στη γη για να κλείσει τον κύκλο και να διοχετευθεί ολόκληρο το φορτίο. Λόγω των πολλών αυτών γραμμών αποκτά ο κεραυνός ή μάλλον η ορατή αστραπή το χαρακτηριστικό σχήμα της. Ακόμα δεν έχουμε δαμάσει αυτό το φαντασμαγορικό φαινόμενο όμως έχουμε την τεχνολογία να το δημιουργούμε. Είναι δηλαδή δυνατό με την εστίαση ενός υπεριώδους λέιζερ σε κάποιο σημείο κοντά σε σύννεφο να δημιουργηθεί ένας αρχικός ιονισμός της ατμόσφαιρας ξεκινώντας έτσι την αλυσίδα πράξεων που οδηγεί στον κεραυνό.

Η δύναμη φανταστικών θεών είναι φανταστικά μεγάλη αλλά και η δύναμη της πραγματικής τεχνολογίας του ανθρώπου είναι πραγματικά φανταστική. Ωπ, κουδούνι… έφτασε ο Λευτέρης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News