Αν και φαντάζομαι ότι λόγω κρίσης πολλοί έχουν ξεχάσει τα μακρινά ταξίδια, παρ'όλα αυτά θέλω να θίξω ένα θέμα που έχει να κάνει με την ασφάλεια όσων θα ταξιδέψουν με αεροπλάνο τώρα που πλησιάζουν οι διακοπές τους.

Ας σκεφτούμε πρώτα την ακόλουθη σκηνή. Το αεροπλάνο προσεγγίζει το αεροδρόμιο χάνοντας ύψος και μειώνοντας ταχύτητα. Πλησιάζει το έδαφος και νιώθουμε μια ανακούφιση που το ταξίδι τελείωσε και φτάσαμε στην πόλη μας. Οι ρόδες ακουμπούν τον διάδρομο προσγείωσης και εμείς σκεφτόμαστε αν θα πάρουμε το μετρό ή το λεωφορείο για το σπίτι. Φυσικά, οποιοσδήποτε φόβος ή ανησυχία για την ασφάλει'α μας έχει εξαφανιστεί. Άλλωστε, βρισκόμαστε ήδη στο έδαφος και είναι θέμα μόνο λίγων εκατοντάδων μέτρων μέχρι να σταματήσει τελείως το αεροπλάνο. Η αεροσυνοδός μάς συμβουλεύει να παραμείνουμε στις θέσεις μας "δεμένοι" μέχρι να σταματήσει τελείως το αεροπλάνο όμως εμείς από τη στιγμή που το αεροσκάφος τροχοδρομεί με "μικρή" ταχύτητα, έχουμε ήδη σηκωθεί ψάχνοντας τα πράγματά μας και έχουμε ανοίξει τα κινητά μας τηλέφωνα.

Πόσες φορές έχετε ζήσει μια τέτοια σκηνή; Εγώ προσωπικά το έχω δει αυτό να συμβαίνει πάρα πολλές φορές και σχεδόν πάντα όταν οι συνεπιβάτες μου είναι Έλληνες. Σιγά μη σας εκπλήσσω όταν όλοι έχετε ζήσει την ανυπομονησία των Ελλήνων είτε βρίσκονται σε ένα φανάρι είτε σε μια υπηρεσία… άρνηση να περιμένουν πάνω από ένα νανοδευτερόλετο μόλις δουν πράσινο και δυσκολία στο να φτιάξουν και να σεβαστούν μια ουρά.

Ξεκινώ τα δυσάρεστα τώρα για να καταλάβετε γιατί γράφω περί ανυπομονησίας και αεροπλάνων. Στις 27 Μαρτίου του 1977, στην Τενερίφη των Κανάριων Νήσων, δύο γεμάτα αεριωθούμενα Μπόινγκ 747, συγκρούστηκαν στον ομιχλώδη διάδρομο, χάνοντας τη ζωή τους 583 άτομα (γλίτωσαν 61). Αυτό το δυστύχημα εξακολουθεί να είναι η πιο θανατηφόρα συντριβή στην αεροπορική ιστορία. Έχουν περάσει τριάντα έξι χρόνια και τα ατυχήματα στο έδαφος είναι ακόμη τα συχνότερα από όλα τα αεροπορικά ατυχήματα. Στην Αμερική μόνο, γίνονται 300 λάθη τον χρόνο από πιλότους οι όποιοι προσγειώνονται και τροχοδρομούν σε λάθος διαδρόμους.

Τα περισσότερα δυστυχήματα επί εδάφους τα οποία κοστίζουν ζωές έχουν να κάνουν με προσγειώσεις κατά τις οποίες το αεροσκάφος δεν μπόρεσε να σταματήσει στα όρια του διαδρόμου και αμέσως μετά είναι οι περιπτώσεις όπου κάποιο αεροσκάφος βρέθηκε σε λάθος σημείο και συγκρούστηκε με δεύτερο αεροσκάφος ή άλλο όχημα. Πρέπει λοιπόν να είμαστε δεμένοι σε όλη τη διάρκεια της πτήσης αλλά ακόμα και όταν προσγειωθεί το αεροπλάνο αξίζει να περιμένουμε δέκα λεπτά περισσότερο πριν λύσουμε τη ζώνη ασφαλείας. Στο κάτω-κάτω πόσες φόρες δεν περιμένατε πολύ παραπάνω έτοιμοι και όρθιοι πριν μπορέσετε να βγείτε τελικά από το αεροσκάφος;

Καλά και ασφαλή ταξίδια, ανεξαρτήτως μέσου!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News