Τα Θεοξένια ήταν γιορτή στους Δελφούς και αλλού, προς τιμήν του Απόλλωνα, που φιλοξενούσε τους υπόλοιπους θεούς, ενώ καλεσμένοι στο συμπόσιό του ήταν επιφανή πρόσωπα από άλλες πόλεις. H γιορτή της αρχαιότητας έδωσε το όνομά της, «Θεοξένια», και σε έναν κομψό ξενώνα στην πλατεία της Αλωνίσταινας στην ορεινή Αρκαδία. Ο γραφικός οικισμός χτισμένος σε υψόμετρο 1220μ σε μια κατάφυτη κοιλάδα από καρυδιές και έλατα στην καρδιά του δάσους του Μαινάλου, είναι το δεύτερο τόσο ψηλά κατοικημένο χωριό της Πελοποννήσου, με πρώτο το Ζυγοβίστι και το κοντινό Λιμποβίσι (πλέον ακατοίκητο), τόπος καταγωγής του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, που είναι σκαρφαλωμένο πάνω από τις χαράδρες, στα 1400μ.

Το «Θεοξένια» χτίστηκε το 1910 και ήταν το πρώτο νεοκλασικό κτίριο της Πελοποννήσου, μετά το Ναύπλιο. Ο ιδιοκτήτης του, ωστόσο, προτιμούσε να αποκαλεί το πανδοχείο του «Παχυντήριο». Ο Δημήτρης Γεωργίου πρόσφερε στους πελάτες του «και του πουλιού το γάλα», καθώς διέθετε και ένα παντοπωλείο ντελικατέσεν στην Αθήνα, Σκουφά και Λυκαβηττού, από όπου έρχονταν οι προμήθειες, ενώ θρυλικές έχουν μείνει στη μνήμη κάποιων οι δίπλες, που έφτιαχνε η γυναίκα του η Κατέρω.

Το πανδοχείο είχε μάλιστα απέξω ένα ξύλινο ομοίωμα μαγείρου, που έδειχνε την επιγραφή. Καθόλου τυχαίο. Σε μια εποχή, που η φυματίωση θέριζε, ο καθαρός αέρας, το οξυγόνο, η γαλήνη της φύσης και η εξαιρετική διατροφή του πανδοχέα υπόσχονταν αποκατάσταση σε ασθενείς και ευεξία σε κουρασμένους ταξιδιώτες, μεταξύ των οποίων και διάσημοι άλλων εποχών, ανάμεσά τους βασιλιάδες, καλλιτέχνες και πολιτικοί.

Το 1958 το πανδοχείο, έκλεισε, εγκαταλείφθηκε και κατέρρευσε. Ο δικηγόρος Βασίλης Αυγερινός, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλωνίσταινα πριν έρθει στην Αθήνα για σπουδές,  αγόρασε το ακίνητο και το 2000 του έδωσε και πάλι ζωή. Το παλιό πανδοχείο των εννέα δωματίων με κοινό λουτρό μετατράπηκε σε έναν ειδυλλιακό σύγχρονο ξενώνα μέσα σε έναν καταπράσινο κήπο με καταπληκτική θέα στο ελατόδασος του Μαινάλου, όπου το μόνο που ακούγεται είναι το θρόισμα των φύλλων, το κελάρυσμα του νερού και το κελάηδισμα των αηδονιών στις όχθες  του Ελισσώνα ποταμού, που βρίσκεται ακριβώς στο πλάι. Ο ξενώνας διαθέτει σήμερα 10 δωμάτια (δίκλινα, τρίκλινα και ένα δίχωρο τετράκλινο, όλα με το δικό τους λουτρό φυσικά) εκ των οποίων τα δύο έχουν και τζάκι.

Εξοπλισμένο με έπιπλα αντίκες και όλες τις σύγχρονες ανέσεις, το «Θεοξένια» προσφέρει στους πελάτες του ένα πλούσιο μπουφέ πρωινού με βιολογικές μαρμελάδες (ετοιμάζονται στην κουζίνα του ξενώνα με καρπούς αφροξυλιάς, μήλα, βερίκοκα, ροδάκινα και σύκα) για τις οποίες είναι υπερήφανη η κυρία Χριστίνα Αυγερινού, και άλλα τοπικά προϊόντα μεταξύ άλλων το μοναδικό Μέλι Ελάτης Βανίλια Μαινάλου (ΠΟΠ). Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το «Θεοξένια» διαθέτει μεγάλους χώρους υποδοχής, πράγμα ιδιαίτερα ευχάριστο τον χειμώνα. Τα τρία καθιστικά του, στο υπόγειο (με μπαρ, TV και play room), στο ισόγειο, που έχει διαμορφωθεί σε χώρο πρωινού και αναψυχής, και στο πατάρι, όπου υπάρχει ένα άνετο σαλόνι, μπορούν να φιλοξενηθούν χωριστές παρέες. Δείτε εδώ την εικονική περιήγηση σε όλους τους χώρους του «Θεοξένια».

Και, αν ο παλιός ιδιοκτήτης υποσχόταν «πάχυνση» στους φιλοξενούμενούς του, ο νέος υπόσχεται αναζωογόνηση, και γιατί όχι διαιτητική απόλαυση. Διατηρητέος ιστορικός οικισμός, η Αλωνίσταινα ενδείκνυται για περιπλανήσεις ανάμεσα στα πέτρινα σπίτια, που έχτισαν κάποτε οι περίφημοι λαγκαδιανοί μαστόροι, για περιπάτους και τρέξιμο σε χωματόδρομους γύρω από το χωριό, και πεζοπορίες σε ειδυλλιακά τοπία ανάμεσα σε έλατα, σε οροπέδια και φαράγγια, και πλάι σε ποτάµια, ακούγοντας μόνο μια πανάρχαια μουσική από κελαηδίσματα πουλιών, κελάρυσμα του νερού και κάπου μακριά κουδουνίσματα  κοπαδιών.

Στην πλατεία, απέναντι από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής (μονόκλιτη βασιλική), ξεχωρίζει το μαρμάρινο μνημείο της Ζαμπίας Κωτσάκη, μητέρας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, που καταγόταν από την Αλωνίσταινα, ενώ ο τάφος της βρίσκεται δίπλα στην είσοδο της εκκλησίας.

Η ιστορία λέει ότι η Αλωνίσταινα ήταν ένα από τα χωριά με πολύ μεγάλη δράση κατά τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821. Μάλιστα, οι Τούρκοι την πυρπόλησαν και την λεηλάτησαν δύο φορές. Προεπαναστατικά ήταν κρησφύγετο και ορμητήριο της κλεφτουριάς, ενώ κατά την Επανάσταση ήταν σημείο συγκέντρωσης και εξόρμησης των ελληνικών δυνάμεων υπό τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Πριν από την θρυλική μάχη στα Δερβενάκια, στις 26 Ιουλίου 1822, ημέρα μνήμης της Αγίας Παρασκευής, ο Κολοκοτρώνης, όπως το συνήθιζε, πήγε στο χωριό της μάνας του, που υπεραγαπούσε, προσκύνησε στο εκκλησάκι και έταξε στην αγία «να μεγαλώσει το σπίτι της στην Αλωνίσταινα». Και μετά την τρομερή υποδοχή που του επιφύλαξαν στην Τρίπολη, χωρίς καμία καθυστέρηση ανέβηκε στο χωριό και διέταξε να αρχίσει αμέσως η επέκταση του ναού.

Οι λάτρεις του σκι, μπορούν να απολαύσουν το αγαπημένο τους σπορ στο Χιονοδρομικό Κέντρο Μαινάλου, στη θέση Οστρακίνα, σε υψόμετρο 1600μ. Η ανάβαση για το χιονοδρομικό ξεκινάει οκτώ χιλιόμετρα μετά την Αλωνίσταινα, στον δρόμο προς τη Βυτίνα.

Ακόμη, με εφαλτήριο τον ξενώνα «Θεοξένια», οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν τις εκπληκτικές ομορφιές της περιοχής και να επισκεφτούν γραφικά χωριά με επίσης μεγάλη ιστορία όπως το Λεβίδι, η Βλαχέρνα, ο Καρδαράς, το Χρυσοβίτσι, η Στεμνίτσα, η Δημητσάνα, το Βαλτεσινίκο, τα Λαγκάδια, η Βυτίνα και το Λιμποβίτσι. Δείτε εδώ τις διαδρομές που προτείνουν οι υπεύθυνοι του «Θεοξένια», οι οποίοι, εξάλλου, είναι έτοιμοι να σας δώσουν κάθε πληροφορία.

Η πρόσβαση στην Αλωνίσταινα γίνεται με διάφορους τρόπους

• Φθάνετε στην Τρίπολη και από εκεί ακολουθείτε την επαρχιακή οδό προς Βυτίνα μέσα από το ελατοδάσος του Μαινάλου. Περνάτε το χωριό Συλίμνα και συνεχίζετε προς Δαβιά, Ροεινό και Πιάνα, το τελευταίο χωριό πριν από την Αλωνίσταινα.
• Στην Ε/Ο Κορίνθου -Τριπόλεως στρίβετε δεξιά στην έξοδο προς Βυτίνα/Αρχαία Ολυμπία. Μετά το Λεβίδι συνεχίζετε προς Βυτίνα και από εκεί στρίβετε για Αλωνίσταινα. Η Βυτίνα απέχει εννέα χιλιόμετρα από την Αλωνίσταινα.
• Στην Ε/Ο για Τρίπολη, στρίβετε δεξιά για Νεμέα και ακολουθείτε τη διαδρομή προς Λεβίδι, μέσω Σκοτεινής, Κανδήλας, Παλαιόπυργου. Από το Λεβίδι κατευθύνεστε προς τη Βυτίνα και από εκεί στρίβετε για Αλωνίσταινα.
• Για τους πιο «εκδρομικούς» τύπους υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης και από το Κιάτο μέσω λίμνης Στυμφαλίας προς Κανδήλα και από εκεί για Λεβίδι, Βυτίνα και Αλωνίσταινα.
• Ακόμη, από το Δερβένι Κορινθίας μπορείτε να κατευθυνθείτε προς τον Φενεό και από εκεί προς Αγορειανή, Κορώνεια, Βυτίνα, Αλωνίσταινα.
• Πρόσβαση υπάρχει και από την Ακράτα, μέσω Καλαβρύτων με κατεύθυνση προς Κλεισορία, Δάρα, Βλαχέρνα, Βυτίνα και Αλωνίσταινα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News