Ο ιταλός πιανίστας, ραδιοφωνικός παραγωγός και ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ Λούκα Κιαμαρούγκι κυκλοφόρησε ένα βιβλίο για τους μεγάλους συνθέτες της κλασικής μουσικής οι οποίοι ήταν ομοφυλόφιλοι, θέλοντας να καταδείξει την προβληματική πρόσληψη του έργου τους από το κοινό εξαιτίας της απόκρυψης της σεξουαλικότητάς τους.
Η Repubblica του παραχώρησε χώρο να αναπτύξει τις απόψεις του με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του βιβλίου του «Ας μην αγγίξουμε αυτό το πλήκτρο: κλασική μουσική και queer κόσμος» («Non tocchiamo questo tasto: musica classica e mondo queer»). Ετσι ο συγγραφέας μίλησε για το πόνημά του που είναι «μία συναρπαστική γκαλερί χαρακτήρων», η οποία «προσφέρει στον μουσικόφιλο αναγνώστη νέα εργαλεία για μία περισσότερο συνειδητή εμπειρία ακρόασης».
Ο συγγραφές θεωρεί ότι η κλασική μουσικολογία είναι «ομοφοβική», αφού «ακύρωσε» ή «παρέλειψε» μεταξύ άλλων και «τα συναισθήματα των συνθετών για άτομα του αυτού φύλου». Είπε στο ιταλικό Μέσο: «Το να λαμβάνεις υπόψη τη σεξουαλικότητα ενός καλλιτέχνη σημαίνει ότι διερευνάς τις βαθύτερες επιθυμίες του, συχνά ανείπωτες, για να καταλάβεις πώς αλληλεπιδρούν με τη διαδικασία της καλλιτεχνικής δημιουργίας».
Αναφέρθηκε στον Τσαϊκόφσκι που λάτρευε τα νεαρά αγόρια, αλλά ντρεπόταν για αυτό και προσπάθησε να διορθωθεί με τον γάμο ωστόσο αυτοκτόνησε από αηδία προκληθείσα από το άγγιγμα του γυναικείου σώματος.
Οι επιστολές του Σοπέν
Επίσης έθιξε το ζήτημα της σχέσης της Γεωργίας Σάνδη με τον πολωνό συνθέτη Φρεντερίκ Σοπέν: υποτίθεται ότι αυτή η σχέση ήταν η εγγύηση του ανδρισμού του συνθέτη, ωστόσο υπήρξαν άλλα στοιχεία που τον συνδέουν ερωτικά με τον φίλο του Τίτους Βοϊτσεχόφσκι (επιστολές για την ακρίβεια, με τις οποίες καταπιάστηκε ο δημοσιογράφος Μόριτς Βέμπερ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πολωνός συνθέτης ήταν ομοφυλόφιλος).
Ωστόσο, ο έρωτας των ανδρών για τους άνδρες ή των γυναικών για τις γυναίκες δεν καλύπτεται πάντα από μυστικότητα και ντροπή, λέει το ιταλικό Μέσο, όπως στην περίπτωση της μοναδικής συνθέτριας που αναφέρεται στον τόμο, της Εθελ Σμιθ, φίλης της Βιρτζίνια Γουλφ.
Από τους κλασικούς μουσουργούς ο συγγραφέας περιλαμβάνει τους Χέντελ και Σούμπερτ στη λίστα των ομοφυλοφίλων, ενώ υπογραμμίζει ότι στον 20ό αιώνα η ομοφυλοφιλία ή αμφιφυλοφιλία των Αμερικανών Ααρών Κόπλαντ, Σάμιουελ Μπάρμπερ, Τζανκάρλο Μενότι, Λίοναρντ Μπέρνσταϊν και άλλων ήταν σεξουαλικές προτιμήσεις ελεύθερες να εκφραστούν. Ομως ο Βρετανός Μπέντζαμιν Μπρίτεν είχε απωθημένη ερωτική έλξη προς τους ανηλίκους.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News