Στα χρόνια της παντοκρατορίας των Διεθνών Σαλονιών, της Γενεύης, της Φρανκφούρτης ή του Παρισιού, όταν ο κόσμος ξεχείλιζε για να δει από κοντά τις παγκόσμιες πρεμιέρες νέων μοντέλων και τα περίπτερα μόνο κατ’ ευφημισμόν είχαν σχέση με αυτό που υπονοεί ο όρος, με κάποιες δεκάδες εκατομμύρια να δαπανώνται σε ένα πληθωριστικό σύμπαν καταναλωτισμού, κανείς δεν πίστευε ότι οι φαραωνικές υπερπαραγωγές θα τελείωναν κάποτε. Κάθε χρόνο, το επόμενο Auto Show, από το Ντιτρόιτ μέχρι τα κυρίαρχα ευρωπαϊκά, ήταν το μέρος όπου έπρεπε να είσαι. Από κατασκευαστής, μέχρι πελάτης.

Η τροπή άλλαξε αρχικά με την ψηφιακή εισβολή. Γιατί να κουβαλιέσαι στην Ελβετία αφού μπορούσες όλο αυτό να το σκρολάρεις, εδώ και τώρα, στο κινητό σου; Και πόσο νόημα είχε να ξοδεύεσαι όταν όλα τα μεγάλα περιοδικά αυτοκινήτου είχαν άμεσα βιντεάκια μαζί με όλο το υπόλοιπο επεξηγηματικό μπλα-μπλα; Το τελικό χτύπημα στην κατηφοριά έμελλε να το δώσουν τα λοκντάουν και οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί. Πολλοί περίμεναν την οριστική κηδεία.

Μόνο που τώρα κάτι φαίνεται να αλλάζει. Για την ακρίβεια, να επαναπροσδιορίζεται. Οπως αναφέρει το Reuters, το Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου, που λαμβάνει χώρα αυτές τις ημέρες στο Μόναχο, είναι το πρώτο μεγάλο αντίστοιχο γεγονός, έπειτα από απουσία δύο ετών, στο οποίο μπορεί κανείς να χαζέψει όχι μόνο αυτοκίνητα, αλλά ποδήλατα, ηλεκτρικά σκούτερ, κλιματικά φιλικούς κινητήρες, τεχνολογίες αυτόνομης οδήγησης ή αυτόματου παρκαρίσματος και, γενικότερα, έναν αέρα ψηφιακών διασυνδέσεων.

Παρά τον εμπλουτισμό, κάποιες αυτοκινητοβιομηχανίες συνεχίζουν να απέχουν από το event. Οπως, για παράδειγμα, η Toyota, η Nissan, αλλά και σύσσωμος ο όμιλος της νεοσύζευκτης Stellantis, που, όπως γράφαμε, περιλαμβάνει ούτε λίγο ούτε πολύ δεκαέξι εταιρείες (από την Alfa Romeo και τη Citroën μέχρι την Opel, την κλινικά νεκρή Lancia αλλά και τη Μaserati).

Απέχουν, λοιπόν, αφενός επειδή το Ιντερνετ, οι προωθημένες δημοσιεύσεις και τα κοινωνικά δίκτυα προσφέρουν ένα ίσως πιο κερδοφόρο αντίκρυσμα στη σχέση cost / benefit απ’ ό,τι τα έξοδα συμμετοχής τους στο Σαλόνι και αφετέρου διότι είναι ακόμη επιφυλακτικές στο κατά πόσον αυτή η διεύρυνση χαρακτήρα περί «new mobility» (νέας κινητικότητας, όπως είναι ο όρος) μπορεί να καπελώσει την προβολή των φυσικών τους αυτοκινήτων στο χώρο.

Σαφώς και τα Διεθνή Σαλόνια πρέπει να εμπλουτιστούν. Η λογική τού ότι βλέπω ένα ωραίο αυτοκίνητο, στατικό και λουσμένο στους προβολείς, μαζί με μερικά ωραία κορίτσια σε ρόλο «γλάστρας», έχει αρχίσει να ξεπερνιέται. Το κοινό χρειάζεται συμμετοχή, διάδραση, διασκέδαση. Ίσως γι’ αυτό το επόμενο χρονικά Σαλόνι, αυτό του Ντιτρόιτ, στις ΗΠΑ, στα τέλη του μήνα, θα δίνει τη δυνατότητα στον κόσμο να πάει βόλτα για σχεδόν δύο χιλιόμετρα με ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, να δοκιμάσει SUV σε ανώμαλο τερέν ή να γευτεί την επιτάχυνση ενός πραγματικά σπορ αυτοκινήτου που κάνει τα 0-100 km/h σε μόλις 3 δευτερόλεπτα. Και όσοι ψάχνονται για το ποιο θα είναι το επόμενο αυτοκίνητό τους, θα έχουν την ευκαιρία να διαλέξουν ανάμεσα σε 400 νέα μοντέλα, pick-up ή νέα SUV. Ε, σε όλο αυτό βοηθά και μία αντίστοιχη έκταση 8.700 στρεμμάτων για να χωράει ο σχετικός τζερτζελές. Αυτός που πάντα θα δυσκολεύεται να τον προσφέρει μία ωραία, κλασική Γενεύη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News