«Το δεύτερο μισό αυτής της δεκαετίας θα είναι πολύ δύσκολο. Ο αμυντικός τομέας δεν μπορεί να είναι δευτερεύων». Οι κάλπες στη Θουριγγία και στη Σαξονία δεν είχαν ακόμη κλείσει την Κυριακή, όταν η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, προέβη στην παραπάνω διαπίστωση, κατά την παρέμβασή της στο GLOBSEC Forum 2024 που πραγματοποιήθηκε στην Πράγα τις προηγούμενες ημέρες (30 Αυγούστου – 1 Σεπτεμβρίου).

Ωστόσο η ουσία των λεγομένων της συνδέεται στενά με αυτό που συνέβη στα δύο γερμανικά κρατίδια, όπου η νεοναζιστική ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) σημείωσε πρωτοφανή επιτυχία. Συγχρόνως, ένα σημαντικό άλμα προς τα εμπρός πραγματοποίησε και η λαϊκιστική και επίσης φιλοπουτινική, τρόπον τινά, Αριστερά της Zάρα Βάγκενκνεχτ.

«Επομένως η Γηραιά Ηπειρος, ενώ κινείται στα πρόθυρα ενός πιθανού πολέμου και μιας καρδιακής προσβολής της δημοκρατίας, πρέπει ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει έναν εσωτερικό εχθρό που έχει διεισδύσει στα ευρωπαϊκά θεσμικά συστήματα – στην Ιταλία, στη Γαλλία και τώρα, ακόμη πιο εντυπωσιακά, στη Γερμανία», γράφει σε ανάλυσή του ο Κλάουντιο Τίτο, σχολιαστής της ιταλικής εφημερίδας La Repubblica. «Το μικρόβιο του πουτινισμού ενισχύεται και σε δομημένες χώρες με σταθερή δημοκρατική παράδοση. Αυτό που συνέβη στα δύο γερμανικά κρατίδια είναι η τελευταία απόδειξη», προσθέτει.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο επικεφαλής του Κρεμλίνου έχει πλέον τους εκπροσώπους του στην καρδιά της Ευρώπης. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν «πέτυχε μια εξαιρετική και ανησυχητική πολιτική νίκη», γράφει ο Κλάουντιο Τίτο, καθώς η νεοναζιστική Δεξιά του AfD και η «αριστεροδεξιά» της Βάγκενκνεχτ, μαζί με άλλα πολιτικά σχήματα, όπως η Εθνική Συσπείρωση στη Γαλλία και η Λέγκα στην Ιταλία, «αποτελούν τα προκεχωρημένα φυλάκια του Πούτιν στην Ευρωπαϊκή Ενωση».

Ειδικά όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία, «η αποποίηση ευθυνών καλύπτεται από μια ψευδή αναζήτηση ειρήνης», εξηγεί ο σχολιαστής της La Repubblica, κάνοντας, μάλιστα, λόγο, για «παράδοση της ευρωπαϊκής δημοκρατίας στην αυταρχική αλαζονεία της Μόσχας, με δικαιολογία την ειρήνευση στα εδάφη του Κιέβου», για «παράδοση στη βία μιας δικτατορίας». Ο Κλάουντιο Τίτο υποστηρίζει ότι ο επικεφαλής του Κρεμλίνου έχει πετύχει ένα «εξαιρετικό αποτέλεσμα, δίχως να πέσει μια σφαίρα στην προκειμένη περίπτωση, που τον φέρνει εντός των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Η πιο σοβαρή πτυχή, ωστόσο, αυτής της κατάστασης, είναι ακριβώς αυτή που έθιξε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Πράγα. Τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα. Ο κίνδυνος ενός πολέμου δεν ήταν ποτέ τόσο ορατός όσο σήμερα ενώ η ίδια η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν επιβεβαίωσε ότι σκοπεύει να διορίσει έναν Επίτροπο Αμυνας. «Η Ευρώπη προετοιμάζεται για αυτήν την πρόκληση, βρίσκοντας φίδια στον κόρφο της, παράγοντες που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του εχθρού», σημειώνει ο ιταλός δημοσιογράφος.

Η Ευρώπη είναι αδύναμη και, κατά συνέπεια, ευάλωτη ενώ κατά τους επόμενους μήνες η κατάσταση θα μπορούσε να επιδεινωθεί περαιτέρω. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως ο λεγόμενος «συνασπισμός-φανάρι» που κυβερνά (ακόμα) τη Γερμανία, βγαίνει λαβωμένος από την εκλογική αναμέτρηση στη Θουριγγία και στη Σαξονία ενώ ο καγκελάριος Σολτς βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο.

Αυτό σημαίνει πως η γερμανική λοκομοτίβα (της ΕΕ) θα κινείται μόλις και μετά βίας, τουλάχιστον για τους επόμενους δώδεκα μήνες, έως τον Σεπτέμβριο του 2025, στα τέλη του οπίου θα διεξαχθούν στη Γερμανία ομοσπονδιακές εκλογές. Αναπόφευκτα αυτή η κατάσταση θα έχει δυσμενή αντίκτυπο στην ΕΕ και στη νέα ομάδα της γερμανίδας προέδρου της Κομισιόν.

«Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα θα είναι ελλιπή χωρίς την ενεργό συμβολή της γερμανικής εκτελεστικής εξουσίας. Εάν προσθέσουμε σε αυτό την ευθραυστότητα της γαλλικής προεδρίας και τις αντιευρωπαϊκές ασυνέπειες -εμφανείς και κρυφές- της ιταλικής Κεντροδεξιάς, θα είναι δύσκολο για τη νέα Επιτροπή να ενεργήσει σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και, κυρίως, έχοντας κατά νου την προειδοποίηση (της προέδρου της Κομισιόν) σχετικά με τις προκλήσεις που μας περιμένουν τα επόμενα πέντε χρόνια. Η ΕΕ κινδυνεύει να σχεδιάσει τους ορίζοντές της με ένα σπασμένο μολύβι», συνοψίζει ο Κλάουντιο Τίτο.

Εξηγεί πως η νέα κοινοβουλευτική περίοδος θα έπρεπε να είναι εστιασμένη στις μεταρρυθμίσεις και στη θεσμική προσαρμογή στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Σε αυτό το πλαίσιο, όμως, φαίνεται πολύ πιο πιθανό, για τουλάχιστον ένα χρόνο, όλα να παραλύσουν. Μπορεί η ΕΕ να το αντέξει αυτό; Μάλλον όχι, ούτε οικονομικά ούτε από την άποψη της δημοκρατικής σταθερότητας.

«Οπότε, ενόψει ενός πολιτικού συστήματος που επίσης στη Γαλλία και τη Γερμανία υιοθετεί τις χειρότερες συνήθειες και τις διαιρέσεις της ιταλικής πολιτικής σκηνής, είναι σημαντικό στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αλλά και στις Βρυξέλλες να αρχίσει να γίνεται αντιληπτό ότι πρωταρχικός στόχος πρέπει να είναι η προάσπιση της δημοκρατίας», υποστηρίζει ο Κλάουντιο Τίτο, ολοκληρώνοντας την ανάλυσή του. «Η έννοια της “Μεγάλης Συμμαχίας” (κατά της Ακροδεξιάς) δεν είναι πλέον ένα αλεξίπτωτο που χρησιμοποιείται, εάν χρειαστεί, σε ένα μόνο κράτος-μέλος της ΕΕ. Αντίθετα, πρέπει να καταστεί σημείο αναφοράς στο πρόγραμμα ολόκληρης της Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Εάν σκοπεύουμε να διατηρήσουμε την ιστορία ελευθερίας της Ευρώπης», συμπληρώνει ο ιταλός αρθρογράφος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News