Το στρες της πανδημίας φαίνεται να επέφερε οργανικές αλλαγές στον εγκέφαλο ορισμένων εφήβων, κάνοντας μερικά χαρακτηριστικά τους να φαίνονται πιο γερασμένα σε σχέση με τα αντίστοιχα συνομηλίκων τους προ Covid-19, σύμφωνα με νέα έρευνα αμερικανών επιστημόνων.

Προηγούμενες έρευνες έχουν καταδείξει ότι το άγχος και η κατάθλιψη αυξήθηκαν στη διάρκεια της πανδημίας στους ενήλικες σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι οι νευρολογικές και ψυχικές επιπτώσεις της πανδημίας στους εφήβους μπορεί να είναι ακόμη χειρότερες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ψυχολογίας Ιαν Γκότλιμπ του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνιας, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση βιολογικής ψυχιατρικής Biological Psychiatry: Global Open Science, μελέτησαν με μαγνητική απεικόνιση τον εγκέφαλο 163 παιδιών πριν (2016-19) και στη διάρκεια της πανδημίας (2020-22).

«Ξέραμε ήδη από άλλες μελέτες ότι η πανδημία έχει επηρεάσει αρνητικά την ψυχική υγεία των νέων, αλλά δεν γνωρίζαμε κατά πόσο έχει επηρεαστεί και οργανικά ο εγκέφαλός τους», ανέφερε ο Γκότλιμπ.

Αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου συμβαίνουν με φυσικό τρόπο καθώς γερνάμε. Κατά την εφηβεία, αναπτύσσονται ιδιαίτερα τόσο ο ιππόκαμπος όσο και η αμυγδαλή του εγκεφάλου τους, ενώ παράλληλα οι ιστοί στον εγκεφαλικό φλοιό τους γίνονται πιο λεπτοί.

Η νέα έρευνα βρήκε ότι επί πανδημίας, η παραπάνω αναπτυξιακή διαδικασία επιταχύνθηκε στους εφήβους, ιδίως κατά την περίοδο των lockdown, με αποτέλεσμα η βιολογική ηλικία του εγκεφάλου να εμφανίζει πιο γερασμένη εικόνα, όντας σχετικά αναντίστοιχη της πραγματικής ηλικίας των εφήβων.

Προ πανδημίας, κάτι τέτοιο είχε παρατηρηθεί μόνο σε παιδιά που είχαν βιώσει χρόνια προβλήματα βίας, παραμέλησης από γονείς, οικογενειακής δυσλειτουργίας ή άλλων τραυματικών παραγόντων.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι, σε σύγκριση με τους εφήβους προ πανδημίας, οι έφηβοι που εξετάστηκαν στη διάρκεια της Covid-19, όχι μόνο είχαν περισσότερα προβλήματα ψυχικής υγείας, αλλά επίσης μικρότερο πάχος του εγκεφαλικού φλοιού, μεγαλύτερο όγκο ιπποκάμπου και αμυγδαλής και γενικότερα μεγαλύτερη βιολογική ηλικία του εγκεφάλου, κατά περίπου τρία χρόνια σε σύγκριση με τη χρονολογική ηλικία τους.

Το ανησυχητικό, βέβαια, είναι ότι κανείς δεν ξέρει τι σημαίνουν αυτές οι αλλαγές για το μέλλον των συγκεκριμένων εφήβων και πώς θα τους επηρεάσουν.

«Δεν είναι ακόμη σαφές κατά πόσο αυτές οι αλλαγές στον εγκέφαλο είναι μόνιμες. Τελικά, η χρονολογική ηλικία τους θα ακολουθήσει την ηλικία του εγκεφάλου τους; Αν ο εγκέφαλός τους παραμείνει μόνιμα πιο γερασμένος σε σχέση με τη χρονολογική ηλικία τους, είναι ασαφές ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στο μέλλον. Για έναν 70χρονο ή 80χρονο, θα περίμενε κανείς να εμφανίζει ορισμένα γνωστικά και μνημονικά προβλήματα με βάση τις αλλαγές στον εγκέφαλό του, αλλά τι άραγε σημαίνει για έναν 16χρονο ο εγκέφαλός του να εμφανίζει πρόωρη γήρανση;», αναρωτήθηκε ο αμερικανός ψυχολόγος.

Ο Μάικλ Τόμας, καθηγητής Γνωστικής Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου Μπίρκμπεκ του Λονδίνου, δήλωσε στον Guardian ότι μέχρι στιγμής είναι δύσκολο να ξέρει κανείς αν οι διαφορές στη δομή του εγκεφάλου σημαίνουν κάτι για την τωρινή ή για τη μελλοντική συμπεριφορά των εφήβων. Επίσης χαρακτήρισε «πολύ υποθετικό ότι μπορεί να υπάρξουν κάποιες συνέπειες σε βάθος χρόνου και κατά πόσο αυτές οι εγκεφαλικές αλλαγές θα διαρκέσουν ή θα σβηστούν σταδιακά».

Ακόμη, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να υπάρξουν και θετικές συνέπειες, καθώς μερικές από τις μεταβολές που εντόπισε η αμερικανική μελέτη στον εγκέφαλο των εφήβων επί πανδημίας σχετίζονται επίσης με υψηλότερες επιδόσεις, π.χ. στα τεστ νοημοσύνης. Οπως είπε, «τέτοια δεδομένα (σ.σ. της αμερικανικής μελέτης) δεν μπορούν να μας απαντήσουν στο αν οι αρνητικές μακροχρόνιες επιπτώσεις είναι αναπόφευκτες ή αν η πλαστικότητα του εγκεφάλου θα επιτρέψει σε αυτή τη γενιά να ανακάμψει».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News