Το περιοδικό Ιστορία της Τέχνης και οι εκδόσεις futura σας προσκαλούν σε εκδήλωση-συζήτηση με θέμα "Τέχνη και Ψυχανάλυση", που πραγματοποιείται με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του τεύχους #2 (Καλοκαίρι 2014), την Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου και ώρα 19.30 στο Σπίτι της Κύπρου (νέο κτίριο της Κυπριακής Πρεσβείας, Ξενοφώντος 2Α, Πλατεία Συντάγματος, τηλ. 210 3734934).

Ομιλητές:

• Γεράσιμος Στεφανάτος, ψυχίατρος, ψυχαναλυτής, μέλος της γαλλικής ψυχαναλυτικής εταιρείας Quatrième Group
• Παναγιώτης Πούλος, επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής, ΑΣΚΤ

Τη συζήτηση συντονίζει ο διευθυντής Σύνταξης του περιοδικού, Νίκος Δασκαλοθανάσης.

Ως αφορμή για την επιλογή της συγκεκριμένης θεματικής λειτούργησε η δημοσίευση στο τεύχος #2 του περιοδικού της μετάφρασης της μελέτης του Meyer Schapiro, με τον τίτλο «Λεονάρντο και Φρόιντ: μια μελέτη ιστορίας της τέχνης» (που πρωτοδημοσιεύτηκε στο Journal of the History of Ideas τον Απρίλιο του 1956).

Ο Meyer Schapiro (1904-1996) είναι ίσως ο πιο γνωστός Αμερικανός ιστορικός τέχνης. Γιος Εβραιολιθουανών μεταναστών που φθάνουν στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ού αιώνα, δραστηριοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου στην αντισταλινική αμερικανική Αριστερά, σε ό,τι έχει αποκλιθεί «κύκλος των τροτσκιστών του Columbia». Στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης ο Schapiro θα πραγματοποιήσει μια μακρά και λαμπρή ακαδημαϊκή σταδιοδρομία (1928-1973) ως μελετητής όχι μόνο της μοντέρνας αλλά και της μεσαιωνικής (κυρίως ρομανικής) τέχνης, συνδυάζοντας την κοινωνική ιστορία, τη σημειολογία και την ψυχανάλυση.

Το ενδεικτικότερο κείμενο, που συμπυκνώνει το ενδιαφέρον του Schapiro για την ψυχαναλυτική θεωρία, είναι το συγκεκριμένο· αποτελεί την απάντηση, από την πλευρά της ιστορίας της τέχνης, σε μια από τις πλέον σημαίνουσες απόπειρες της ψυχανάλυσης να εφαρμόσει τα δικά της πορίσματα στον χώρο των εικαστικών τεχνών. Η υποδειγματική προσέγγιση του Schapiro -ο οποίος, παρά της αντιρρήσεις του, αντιμετωπίζει με ιδιαίτερο σεβασμό το κείμενο του Φρόιντ (πρωτοδημοσιεύθηκε το 1910) για την παιδική ανάμνηση του Λεονάρντο ντα Βίντσι- αναδεικνύει τη σημασία της ιστορίας, και ειδικότερα της ιστορίας της τέχνης, για την εξαγωγή ορθών συμπερασμάτων σε ό,τι αφορά τη μελέτη του πεδίου της καλλιτεχνικής παραγωγής, ή, όπως το θέτει ο ίδιος ο συγγραφέας, την ευρύτερη ανάγκη αναγωγής «στην ιστορία και τις κοινωνικές συνθήκες κατά τη μελέτη τόσο των υποκειμένων όσο και κατά τη μελέτη της προέλευσης ηθών, δοξασιών και θεσμών».

Το περιοδικό Ιστορία της Τέχνης είναι μια έντυπη έκδοση ακαδημαϊκού και ερευνητικού προσανατολισμού που κυκλοφορεί δύο φορές το χρόνο, Χειμώνα και Καλοκαίρι. Στο περιοδικό δημοσιεύονται κείμενα ιστορίας και θεωρίας της τέχνης, από την Αναγέννηση έως τις μέρες μας, με βάση τη διαδικασία κρίσης μέσω ανώνυμων κριτών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη μελέτη της νεοελληνικής τέχνης. Το περιοδικό δημοσιεύει επίσης πηγές και τεκμήρια, αρχειακές και βιβλιογραφικές πληροφορίες, βιβλιοκρισίες και τεχνοκριτικά κείμενα. Στόχος του περιοδικού είναι να προωθήσει την έρευνα και να συγκροτήσει έναν χώρο ανεξάρτητου και έγκυρου επιστημονικού διαλόγου.

Για περισσότερες πληροφορίες και για μια αναλυτική παρουσίαση του τεύχους μπορείτε να επισκεφθείτε το ιστολόγιο του περιοδικού καθώς και τη σελίδα του στο facebook.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News