«Γιατί την Άμστελ;», ήταν η ερώτηση που έκανε στον σύζυγό της η Πόπη Χατζηβασιλείου όταν ο Γιώργος Χατζηβασιλείου, ένας εκ των συνιδρυτών της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, της ανακοίνωσε την πρόθεσή του να συμμετέχει στο εγχείρημα παραγωγής και εμπορίας της μπίρας Άμστελ στην Ελλάδα. «Γιατί Άμστελ είναι ένα όνομα που μπορούν να προφέρουν οι Έλληνες», ήταν η λακωνική απάντηση του.

(Δείτε το ντοκιμαντέρ για την ιστορία της στο τέλος του κειμένου)

Ομογενής από το Σουδάν και ήδη πετυχημένος επιχειρηματίας στον κλάδο της ζυθοποιίας, επίσης λαμπρός marketeer, ο Γιώργος Χατζηβασιλείου διέθετε ένα σεβαστό χρηματικό ποσόν που ήθελε να επενδύσει στην Ελλάδα. Aκόμη, είχε ισχυρές γνωριμίες στην Ολλανδία. Ήρθε, λοιπόν, σε επαφή με τους υπεύθυνους της ζυθοποιίας Amstel και έτσι ξεκίνησε η υλοποίηση της ιδέας για την ίδρυση της μεγαλύτερης ζυθοποιίας στην Ελλάδα.

Πρωτεργάτες του εγχειρήματος, εκτός από τον Γιώργο Χατζηβασιλείου ο οποίος συνεισέφερε με σημαντικά κεφάλαια, υπήρξαν ο Διογένης Χούρσογλου ο οποίος εξασφάλισε την άδεια από το υπουργείο, και ο Λεονάρδος Μερκάτης ο οποίος συμμετείχε στο μετοχικό σχήμα συνεισφέροντας το οικόπεδο στο οποίο εξακολουθεί να στεγάζεται η εταιρία στον Κηφισό.

Το 1963, λοιπόν, η ομάδα των Ελλήνων επιχειρηματιών, η οποία μεγάλωσε στην πορεία, ίδρυσε στην Αθήνα την Αθηναϊκή Ζυθοποιία που θα εξελισσόταν στη μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής και εμπορίας μπίρας στη χώρα μας.

Δύο χρόνια αργότερα μπήκε σε λειτουργία το πρώτο εργοστάσιο της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, το οποίο παρήγαγε τη μπίρα Αμστελ. Από την πρώτη, κιόλας, ημέρα, που κυκλοφόρησε η Αμστελ, την άνοιξη του 1965, η ανταπόκριση του ελληνικού καταναλωτικού κοινού ήταν τεράστια. Ηταν το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής, θυμάται ο Γιώργος Καπετσώνης, πρώτος εργαζόμενος της εταιρείας,  όταν έφυγαν για πρώτη φορά τέσσερα αυτοκίνητα από το εργοστάσιο και επέστρεψαν άδεια μετά τα μεσάνυχτα. Και το πρώτο κατοστάρικο των εισπράξεων μπήκε σε κορνίζα στην ταμειακή μηχανή. Από εκείνη την στιγμή το τηλεφωνικό κέντρο «πήρε κυριολεκτικά φωτιά».

Η Άμστελ έγινε ανάρπαστη, μπήκε δυναμικά στη ζωή του τόπου και εξελίχθηκε σε αναπόσπαστο μέρος της ελληνικής κουλτούρας.

Το 1975, η ζήτηση ήταν τόσο μεγάλη, που το εργοστάσιο των Αθηνών άρχισε να δυσκολεύεται να την καλύψει. Τότε, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία αποφάσισε να κατασκευάσει δεύτερο εργοστάσιο, στην  Θεσσαλονίκη, στο οποίο ιδρύθηκε και το πρώτο βυνοποιείο της εταιρείας. Δέκα χρόνια αργότερα, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, εξαγοράζοντας το παλιό εργοστάσιο της Löwenbräu στην Πάτρα και απορροφώντας όλους τους εργαζόμενους.

Η αρχή είχε στεφθεί με επιτυχία, και η συνέχεια ήταν δυναμική. Το 1981, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία λάνσαρε στην ελληνική αγορά την Heineken, το πιο αναγνωρισμένο σήμα μπίρας στο κόσμο, και ακολούθησαν παρά πολλά ακόμα αγαπημένα brands μέσα στην πορεία της όλα αυτά τα 57 χρόνια. Σήμερα, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία έχει να προτείνει ένα ευρύτατο χαρτοφυλάκιο προϊόντων που τυγχάνουν τέτοιας αποδοχής από το καταναλωτικό κοινό και την έχουν αναγάγει στη μεγαλύτερη ζυθοποιία της χώρας.  Με σιγουριά, μπορεί να πει κανείς ότι το όραμα των ιδρυτών για μια μεγάλη, ποιοτική ζυθοποιία στην Ελλάδα έχει πετύχει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News