To «Σημείο Νέμο» είναι μια απομονωμένη θαλάσσια έκταση στο μέσον του Νοτίου Ειρηνικού Ωκεανού, μεταξύ Νέας Ζηλανδίας και Χιλής, απέχουσα 2.688 χιλιόμετρα από την πλησιέστερη ξηρά. Εκεί, έγραψε το BBC, ελάχιστοι άνθρωποι έχουν πάει. Στην πραγματικότητα, το «σημείο» αυτό είναι το νεκροταφείο των διαστημικών σκαφών και των διαφόρων αντικειμένων που κάποτε κινήθηκαν στην τροχιά της Γης.

Μεταξύ 1971 και 2018 οι διαστημικές δυνάμεις (Σοβιετική Ενωση/Ρωσία, ΗΠΑ, Ιαπωνία και Ευρωπαϊκή Ενωση) έριξαν εκεί περισσότερα από 263 διαστημικά αντικείμενα. Στον σχετικό κατάλογο περιλαμβάνεται ακόμη και ο σοβιετικός διαστημικός σταθμός «Μιρ» (κατέπεσε στις 23 Μαρτίου 2001). Επίσης, έξι σκάφη του προγράμματος «Salyut» και 140 ρωσικά οχήματα ανεφοδιασμού. Επιπροσθέτως, έξι ιαπωνικά οχήματα μεταφοράς φορτίου και πέντε της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας. Εκεί έπεσε, μάλλον, και ένας πύραυλος της κάψουλας SpaceX.

Οι Βρετανοί έγραψαν ότι, αν και διάφοροι επιτήδειοι προσπάθησαν κατά καιρούς να πωλήσουν «σουβενίρ» από διαστημικά κράτη του «σημείου», η αλήθεια είναι πως κανείς δεν έχει ανακτήσει ποτέ από αυτά τα νερά ούτε ένα τόσο δα συντρίμμι.

Σύμφωνα με ειδικούς, τα τμήματα των διαστημοπλοίων που παραμένουν σχετικώς άθικτα μετά την επανείσοδο στη Γη είναι συνήθως εκείνα που έχουν σχεδιαστεί για να αντέχουν σε ακραίες θερμοκρασίες ή πίεση. Δηλαδή οι δεξαμενές καυσίμων ή οι ενισχυτές πυραύλων. Οι ειδικοί, πάντως, δεν γνωρίζουν τι ακριβώς υπάρχει στον βυθό του «Σημείου Νέμο».

Το μόνο βέβαιο είναι ότι σε ένα αυστραλέζικο μουσείο ετερόκλητων αντικειμένων υπάρχουν μερικά υπολείμματα του αμερικανικού διαστημικού σταθμού Skylab, το οποίο συνετρίβη στην Αυστραλία στις 11 Ιουλίου 1979. Ηταν ντροπιαστικό συμβάν για τη NASA η συντριβή του Skylab στην ξηρά, όμως επέτρεψε την εξέταση των συντριμμιών.

Σε αντίθεση με αυτό, η περίπτωση των συντριμμάτων του «Μιρ» στο «σημείο» παραμένει ανεξιχνίαστη. Η NASA, πάντως, το 2031 θα φροντίσει να καταπέσει ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, βάρους 400 τόνων, στο «σημείο».

Το κείμενο του BBC έκλεισε με την εκτίμηση ότι όλα τα παραπάνω «σημαίνουν ότι το ‘‘Νέμο’’ είναι και μάλλον θα παραμείνει χρυσωρυχείο για τους μελλοντικούς αρχαιολόγους», διότι «η φυσική έλλειψη οξυγόνου στα βαθιά ωκεάνια νερά με τις χαμηλές θερμοκρασίες και το απόλυτο σκότος δημιουργούν ιδανικές συνθήκες διατήρησης των συντριμμιών, αφού μειώνουν την ταχύτητα της σκουριάς».

Οι ειδικοί, μάλιστα, λένε ότι τα υπολείμματα των διαστημικών σκαφών θα μπορούν να «μιλάνε» στον ερευνητή τους ακόμη και έπειτα από 1.000 χρόνια. Η επαφή με τον αέρα και με το φως μόλις βγουν στην επιφάνεια είναι άλλη ιστορία… «Υπολείμματα διαστημικών σκαφών που, προς το παρόν τουλάχιστον, έχουν ανταλλάξει το ζοφερό κενό του Διαστήματος με εκείνο του βυθού» ήταν η κατακλείδα του ρεπορτάζ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News