«Το ευρύ κοινό με γνωρίζει για τον “Ρόκι Μπαλμπόα”, τον “Τζον Ράμπο”, το πολύ για τον “Demolition Man”. Σκέφτηκα το εξής: γιατί να μην προσπαθήσω να μεταφέρω κάτι από αυτή τη μυθολογία σε έναν ελαφρώς διαφορετικό ρόλο; Ο χαρακτήρας που υποδύομαι, ο “Τζο”, είναι κάποιος που μπορεί να συναντήσεις στο λεωφορείο, πηγαίνοντας στη δουλειά. Ενας άνθρωπος του δρόμου με ένα οδυνηρό παρελθόν που τον έκανε να αποφασίσει να κρυφτεί πίσω από το πιο ανώνυμο επάγγελμα: του σκουπιδιάρη. Κανείς δεν τους δίνει σημασία, παρότι χωρίς αυτούς θα είχαμε σοβαρά προβλήματα. Ο “Τζο” βρίσκει χαλασμένες συσκευές στα σκουπίδια και τις επισκευάζει και υπάρχει ένας ισχυρός συμβολισμός σε όλο αυτό. Ο “Καλός Σαμαρείτης” αναδεικνύει τους φόβους μας στην καθημερινή ζωή και σκέφτεται πώς μπορούμε, και πρέπει, να απαλλαγούμε από το μίσος και τη βία». Μιλάει ο Σιλβέστερ Σταλόνε, με τον Αντριάνο Ερκολάνι της La Repubblica για το «Samaritan», τη νέα ταινία (διαθέσιμη από την 26η Αυγούστου στο Prime Video) του Αυστραλού Τζούλιους Εϊβορι στην οποία πρωταγωνιστεί ο διάσημος αμερικανός ηθοποιός, υποδυόμενος έναν υπερήρωα ο οποίος, όμως, διαφέρει από όλους τους άλλους.

«Τα τελευταία χρόνια, η Marvel και η DC έχουν επιτύχει εξαιρετικά αποτελέσματα με τις παραγωγές τους, ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς το έχουν ήδη δημιουργήσει. Με το “Samaritan” θέλαμε να επαναφέρουμε τη φιγούρα του υπερήρωα σε μια γήινη διάσταση: ο “Τζο” σώζει ανθρώπους πριν τους χτυπήσει ένα αυτοκίνητο, υπερασπίζεται τα παιδιά από τους εγκληματίες που τα απειλούν στους δρόμους. Στην ταινία μας δεν υπάρχουν κίνδυνοι που προέρχονται από άλλα σύμπαντα, η απειλή είναι απτή. Πρόκειται περισσότερο για ένα παραμύθι όσον αφορά την ανάγκη να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ως πολίτες. Δεν μπορώ πλέον να γυρίζω σκηνές δράσης παρόμοιες με εκείνες του “Ράμπο”, δεν θα ήμουν πιστευτός. Κάπως έτσι σκεφτήκαμε τον “Τζο” όχι ως έναν υπερήρωα που πετάει, αλλά απλώς ως άνθρωπο με τεράστια δύναμη, και αυτό τον φέρνει κάπως πιο κοντά στον πραγματικό κόσμο. Ενα είδος Ηρακλή των καιρών μας», εξήγησε ο 76χρονος ηθοποιός, σεναριογράφος και παραγωγός.

Οσον αφορά το μήνυμα της ταινίας «η δυνατότητα εξιλέωσης είναι το παν, μια δεύτερη ευκαιρία μπορεί να σε κάνει να επανορθώσεις λάθη που έχεις κάνει στο παρελθόν. Σχεδόν όλα όσα έχω κάνει στην καριέρα μου αφορούν αυτό το θέμα», είπε ο Σταλόνε. «Το ίδιο ισχύει και για τον “Τζο”: ο μικρός “Σαμ” (τον υποδύεται ο 16χρονος Τζαβόν Γουόλτον) τον αναγκάζει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Είναι ένας άντρας που δεν θέλει να θυμάται τα λάθη του, τις κακές μέρες, ενώ το αγόρι τον αναγκάζει να ξαναζήσει αυτό που ήταν κάποτε, οπότε ο “Τζο”, παρότι δεν  το θέλει, καλείται να αποδεχτεί εκ νέου τη φύση του. Ο “Τζο” μου θύμισε πολύ τον πρώτο “Τζον Ράμπο”, ένα αουτσάιντερ που θα ήθελε να επιστρέψει στην κοινωνία, αλλά δεν ξέρει πώς να ενταχθεί σε αυτήν, κάποιος που θέλει απλά να γυρίσει σπίτι στο τέλος της ημέρας», πρόσθεσε.

Ο «κακός» αντιμέτωπος με τον οποίο έρχεται ο «Καλός Σαμαρείτης» είναι ο «Σάιρους». «Το κλειδί της επιτυχίας για έναν υπερήρωα είναι πάντα ο ανταγωνιστής. Το να υποδύεσαι τον “καλό” είναι πολύ εύκολο ενώ ο ρόλος του “κακού” είναι πολύπλοκος: εάν είναι υπερβολικός δεν θα είναι πιστευτός ως απειλή. Οταν είδα τον Πίλου Ασμπεκ στο “Game of Thrones”, σκέφτηκα πως  είχε κάτι ξεχωριστό, ήταν απειλητικός κυρίως εξαιτίας της ευφυΐας του και αυτό τον καθιστούσε πιστευτό. Είναι ένας ευγενικός άνθρωπος, χαίρεσαι να συνεργάζεσαι μαζί του, αλλά έχει μια σκοτεινή πλευρά την οποία εκφράζει με ένταση όταν υποδύεται», σημείωσε ο Σταλόνε, εξαίροντας τις ταινίες δράσεις.

«Είναι ένα είδος που αξίζει περισσότερο σεβασμό. Οταν ξεκίνησα να υποδύομαι, υπήρχαν ταινίες με καταδιώξεις και γρονθοκοπήματα, αλλά όχι ταινίες δράσης όπως της εννοούμε σήμερα. Εχουν τον δικό τους ακριβή κώδικα, αν αφαιρέσεις τον ήχο, μπορείς ακόμα να καταλάβεις ποια είναι η ιστορία. Αυτό θα πρέπει να μας διαφωτίσει όσον αφορά το πόσο σημαντικό θα μπορούσε να καταστεί αυτό το είδος. Είναι μια σύγχρονη μυθολογία, είναι η αναβίωση του κλασικού ήρωα. Με κολακεύει η ιδέα να μπορώ να πω ιστορίες που γίνονται κατανοητές και εκτιμώνται από διαφορετικούς πολιτισμούς», ανέφερε σχετικά.

Και ολοκληρώνοντας τη συνομιλία του με τον ιταλό δημοσιογράφο, ο Σιλβέστερ Σταλόνε αποκάλυψε το μυστικό της επιτυχίας του. «Ταπεινοφροσύνη και επιθυμία για διασκέδαση. Εως ότου να καθιερωθώ ως ηθοποιός, έκανα πολλές δουλειές: από μπάρμαν μέχρι κλητήρας, έκοβα κεφάλια ψαριών στην αγορά. Ολα αυτά τα επαγγέλματα μού έμαθαν πολλά, μου προσέφεραν εμπειρίες. Και ομολογώ ότι η υποκριτική μου αρέσει πολύ περισσότερο τώρα από όσο όταν ήμουν τριάντα, τριάντα πέντε χρονών. Οταν νόμιζα ότι τα ήξερα όλα και, αντιθέτως, δεν ήξερα τίποτα». 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News