Οι γυναίκες με τον οργασμό δεν τα πηγαίνουν και τόσο καλά. Ακόμη και οι άνδρες δεν τα πηγαίνουν τόσο καλά, παρότι σ΄αυτούς η διαδικασία είναι απλούστερη και πιο σίγουρη.

Το πρόβλημα με τον οργασμό και στα δύο φύλα είναι πως υπόσχεται πολλά και δίνει λίγα. Επειδή κρατάει πολύ λίγο. Πάρα πολύ λίγο. Από 10-20 δευτερόλεπτα μέχρι δύο λεπτά το πολύ. Και μετά όταν τελειώνει σε αφήνει με μια αίσθηση κενού η οποία σε κάποιους προκαλεί μέχρι και μελαγχολία. Η τάση απομόνωσης από τον ερωτικό σύντροφό τους.

Το επιπλέον πρόβλημα με τον γυναικείο οργασμό είναι πως δεν επιτυγχάνεται πάντα. Και πως όσο πιο σπάνια μια γυναίκα έχει οργασμό, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει να τον νιώσει την επόμενη φορά που θα κάνει σεξ.

Αυτό λοιπόν το πρόβλημα, διατείνεται πως καλύπτει η Νικόλ Ντέιντον, πτυχιούχος Επικοινωνίας των Φύλων, ιδρύτρια του ινστιτούτου σεξουαλικής αγωγής One Taste, δασκάλα της πρακτικής «Οργασμικός διαλογισμός – ένα μονοπάτι σε αυτό που η επιστημονική λογοτεχνία αποκαλεί Εκτεταμένο Οργασμό».

Όπως θα μαντεύετε, σε αυτή την ιστορία παίζουν πολλή γιόγκα, Καμπάλα, βουδιστικός διαλογισμός… Και φυσικά η Ντέιντον έχει γράψει και σχετικό βιβλίο, με τίτλο «Slow Sex: the art and craft of the female orgasm».

Ναι «slow sex» όπως λέμε «slow food». Όπως λέμε «κάν’το αργά για να το απολαύσεις».

Πώς γίνεται λοιπόν το… «αργό σεξ», που οδηγεί στον οργασμικό διαλογισμό, ο οποίος με τη σειρά του φέρνει σε μεγάλη εγγύτητα τους εραστές και τους οδηγεί σε μία διαρκή κατάσταση οργασμού, η οποία μπορεί να τους κάνει να απολαμβάνουν περισσότερο το σεξ;

Οι οδηγίες της Νικόλ Ντέιντον και σαφείς. Πρώτον απαιτούνται δύο άτομα για την πράξη. Αυτά όμως μπορεί να είναι και δύο γυναίκες, όχι μόνο άνδρας και γυναίκα. Είναι προφανές, και όχι μυστικό πως η εμπνεύστρια της πρακτικής έχει πειραματιστεί ερωτικά και με γυναίκες.

Δεύτερον το ένα άτομο (η γυναίκα, βασικά) γδύνεται από τη μέση και κάτω. Το άλλο άτομο φοράει τα ρούχα του κανονικά. Το άτομο που φοράει τα ρούχα μπορεί αν θέλει να φορέσει και χειρουργικά γάντια – εδώ μιλάμε για μια πρακτική «πολύ ασφαλούς σεξ».

Οσον αφορά την πράξη: η ημίγυμνη γυναίκα είναι ξαπλωμένη προς τα πίσω και έχει τοποθετήσει δυο τρία μαξιλάρια στην πλάτη για να ακουμπάει πάνω σ΄αυτά. Ανοίγει τα πόδια. Ο ντυμένος παρτενέρ, κάθεται δίπλα της, ακουμπάει με το ένα χέρι τον ένα μηρό της ημικλινούς γυναίκας και πιέζει με το άλλο την κλειτορίδα της. Πιέζει και χαϊδεύει την κλειτορίδα με τον δείκτη του και συγκεντρώνεται σε αυτήν την πράξη αποκλειστικά. Την ίδια αυτοσυγκέντρωση οφείλει να δείξει και η γυναίκα που δέχεται τις πιέσεις. Πρέπει δηλαδή και οι δύο να σκέφτονται το ίδιο πράγμα για περίπου 15 λεπτά.

Αυτή την ταυτόχρονη αυτοσυγκέντρωση η Ντέιντον την ονομάζει «pleasure by proxy» (απόλαυση δια της εγγύτητας) και ισχυρίζεται πως φέρνει και στους δύο παρτενέρ την ίδια απόλαυση παρότι μόνο η ερωτογενής ζώνη του ενός υπόκειται στη διαδικασία. Συγκεκριμένα αυτός ο ταυτόχρονος ερωτικός διαλογισμός βοηθάει τους παρτενέρ να αφουγκραστούν καλύτερα ο ένας το σώμα του άλλου, τους φέρνει πιο κοντά συναισθηματικά και τους δίνει ένα αίσθημα ικανοποίησης (και όχι κενού, όπως συμβαίνει με τον απλό οργασμό). Το παν εδώ είναι η διάρκεια. Αντί να φτάσεις σε οργασμό γρήγορα και ανυπόμονα και αυτός να διαρκέσει δευτερόλεπτα, να φτάσεις πιο αργά, να κορυφώνεις σταδιακά την ένταση και η όλη διαδικασία να διαρκέσει 15 λεπτά.

Μοιάζει λίγο με το ταντρικό σεξ στον βουδισμό, και ίσως είναι μια σύγχρονη εκδοχή του. Συνδέεται σε κάθε περίτπωση με τη γιόγκα αλλά και με άλλες μορφές διαλογισμού.

Η Νικόλ Ντέιντον λέει πως ο οργασμικός διαλογισμός σε κάνει να αποκτάς συνείδηση της σεξουαλικότητάς σου όπως ο καθιστικός διαλογισμός σε κάνει να αποκτάς συνείδηση της ακινησίας και η γιόγκα σε κάνει να αποκτάς συνείδηση της κίνησης.

Εκείνοι που εφάρμοσαν την τεχνική είτε σε δικό τους χώρο είτε στο ινστιτούτο One Taste στο Σαν Φρανσίσκο, είτε στα διάφορα ανοιχτά σεμινάρια που διοργανώνει η Ντέιντον ανά τις ΗΠΑ, λένε πως με τον οργασμικό διαλογισμό οδηγούνται σε πιο έντονους και βαθείς οργασμούς, αισθάνονται περισσότερο τον εαυτό τους και συνδέονται καλύτερα με τον/την παρτενέρ τους.

Η διαδικασία διαρκεί αυστηρά 15 λεπτά και δεν πρέπει να ακολουθείται από σεξ. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Ντέιντον, τρέφει το μεταιχμιακό (ή αλλιώς λιμβικό) σύστημα του εγκεφάλου. Από το συγκεκριμένο τμήμα ορίζονται η λίμπιντο και τα αισθήματα: «Αυτή η πρακτική είναι σχεδιασμένη για να κρατάει τη γυναίκα σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο αισθησιασμού. Με άλλα λόγια δημιουργεί μια νέα ισορροπία που προετοιμάζει το σώμα για καλύτερο και πιο έντονο σεξ».

Υποσχέσεις; Μπορεί. Αλλά αν έχετε δοκιμάσει την πρακτική slow food, γιατί να μην σκεφτείτε και την αντίστοιχη για σεξ;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News