Οι ομάδες καταδρομών διείσδυσαν στο δάσος πέρα από τα σύνορα κατά τη διάρκεια της νύχτας μεταξύ Δευτέρας και Τρίτης, ενώ ένα σμήνος από drones έπληξε ρωσικές βάσεις στην περιοχή του Κουρσκ. Λίγο πριν από το ξημέρωμα άρχισαν να πυροβολούν σημεία ελέγχου και στρατιωτικά φορτηγά που κινούνταν στον αυτοκινητόδρομο. Η στρατιωτική ηγεσία θεώρησε ότι επρόκειτο για επιδρομή των μυστικών υπηρεσιών του Κιέβου ή μαχητών της «Λεγεώνας της Ελεύθερης Ρωσίας», όπως συνέβη πολλές φορές το περασμένο καλοκαίρι, και δεν ανησύχησε ιδιαίτερα. Ωστόσο με το που ξημέρωσε, οι ουκρανικές δυνάμεις εξαπέλυσαν μεγάλης κλίμακας επίθεση –για πρώτη φορά εντός ρωσικής επικράτειας– σε όλα τα φυλάκια κατά μήκος των συνόρων.

Τα παραπάνω παραθέτει σε ρεπορτάζ του ο Τζανλούκα Ντι Φέο, δημοσιογράφος της La Repubblica με ειδίκευση σε στρατιωτικά ζητήματα, γράφοντας για τα «αόρατα στρατεύματα» του Ζελένσκι που τόλμησαν να εισβάλουν στη Ρωσία.

Στο πλαίσιο της εντυπωσιακής όσο και ριψοκίνδυνης επιχείρησης του Κιέβoυ ανέλαβαν δράση τμήματα τουλάχιστον δύο επίλεκτων μονάδων με τεθωρακισμένα και οχήματα υποστήριξης. Eνα τάγμα της 82ης ταξιαρχίας αλεξιπτωτιστών εφόρμησε με αμερικανικά τεθωρακισμένα αυτοκίνητα Stryker με κίνηση σε οκτώ τροχούς. Από την άλλη πλευρά κινήθηκαν τα ερπυστριοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης Bradley (τα οποία προσεφέραν επίσης οι ΗΠΑ) και τα βαρέα άρματα μάχης T64 της 22ης ταξιαρχίας.

Οσον αφορά την αρχική ρωσική αντίδραση, οι φρουρές που αποτελούνται από νεοσύλλεκτους, οι οποίοι υπηρετούν μόνο στην πατρίδα τους, προέβαλαν απεγνωσμένη αντίσταση ενώ οι τσετσένοι μαχητές, μέλη της ομάδας Αχμάτ των ειδικών δυνάμεων της Τσετσενίας, προτίμησαν να υποχωρήσουν, εξοργίζοντας τον τοπικό πληθυσμό.

Οι όποιες απόπειρες αποστολής ενισχύσεων παρεμποδίστηκαν από κομάντος που καιροφυλακτούσαν κοντά σε διασταυρώσεις και έβαλαν κατά αρμάτων μάχης και φορτηγών μεταφοράς. Οι Ρώσοι συνειδητοποίησαν την κρισιμότητα της κατάστασης μόνον όταν είδαν, νωρίς το απόγευμα, τα ουκρανικά αναγνωριστικά τηλεκατευθυνόμενα drones. Οπως εξηγεί στην ανάλυσή του ο Τζανλούκα Ντι Φέο, ο στρατός του Κιέβου κατάφερε να συγκεντρώσει μια ισχυρή ομάδα κρούσης πέριξ του Σούμι (πόλη στη βορειοανατολική Ουκρανία δίπλα στην ρωσο-ουκρανική μεθόριο) η οποία όχι μόνο εισέβαλε στη ρωσική επικράτεια, αλλά άρχισε να κατευθύνεται προς το Κουρσκ, την πρωτεύουσα της ομώνυμης ρωσικής περιφέρειας. «Ολόκληρος ο αμυντικός μηχανισμός καταλήφθηκε εξαπίνης», αναφέρει χαρακτηριστικά ο ιταλός δημοσιογράφος.

Επιπλέον οι Ουκρανοί έστησαν μια αντιαεροπορική ασπίδα, με πολλά αυτοκινούμενα πυροβόλα και τουλάχιστον μία συστοιχία Patriot. Δύο ρωσικά ελικόπτερα καταρρίφθηκαν και τα μαχητικά βομβαρδιστικά εξοπλισμένα με βόμβες ολίσθησης, που αποδεκατίζουν τις ουκρανικές δυνάμεις στο Ντονμπάς, δεν μπόρεσαν να επέμβουν. Πυρά του πυροβολικού και βαλλιστικοί πύραυλοι κατέστρεψαν περί τα δέκα ουκρανικά οχήματα. Υπάρχουν βίντεο ενός Βradley διάτρητου από πυρά έπειτα σύντομη μάχη με εχθρική ομάδα.

Αλλά η επίθεση δεν σταμάτησε, καθώς άλλες φάλαγγες διέσχισαν τα σύνορα, υποστηρίζοντας την επίθεση. Γίνεται λόγος για δύο χιλιάδες στρατιώτες με εκατό τεθωρακισμένα οχήματα, συνοδευόμενα από ειδικά οχήματα του μηχανικού για την καταστροφή οχυρωματικών έργων.

Το απόγευμα της Τετάρτης, μετά από τριάντα έξι ώρες συγκρούσεων, οι ουκρανοί μαχητές πολεμούσαν ανάμεσα στα σπίτια της πόλης Σούτζα, έχοντας, όμως, ήδη καταφέρει να θέσουν υπό τον έλεγχό τους μια σημαντική υποδομή – έναν μεγάλο σταθμό φυσικού αερίου που διοχετεύει αέριο σε αγωγούς που κατευθύνονται προς Ευρώπη. Το μέτωπο της επίθεσης εκτεινόταν κατά μήκος μιας έκτασης μεγαλύτερης των πενήντα χιλιομέτρων ενώ ακόμη και ο αυτοκινητόδρομος προς το Κουρσκ –που απέχει εκατό χιλιόμετρα– είχε αποκλειστεί από τα τανκς των Ουκρανών. Ο Ντι Φέο αναφέρει στο ρεπορτάζ του πως κυκλοφόρησαν φήμες, αν και ανεπιβεβαίωτες, περί πρωτοπόρων τμημάτων που κατευθύνονταν προς τον πυρηνικό σταθμό του Κουρσκ.

Δεν είναι σαφές ποιος ήταν ο στόχος των στρατηγών του Κιέβου. Η εισβολή πραγματοποιήθηκε ενώ οι ουκρανικές δυνάμεις βρίσκονται υπό πίεση εδώ και εβδομάδες, αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα σε πολλές περιοχές, με τον Ντι Φέο να σημειώνει πως κατά τη διάρκεια του περασμένου Σαββατοκύριακου η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω στη Νιου Γιορκ (περιοχή στο Ντονέτσκ), στο Τόρετσκ, στο Προκόρβσκ και στο Τσάσιβ Γιαρ, τόσο πολύ που οι Ουκρανοί πλέον φοβούνται πως οι Ρώσοι θα μπορούσαν να προκαλέσουν ρήγματα στα διάφορα μέτωπα. Στις συγκεκριμένες περιοχές, οι σοβαρές ελλείψεις προσωπικού που αντιμετωπίζει ο ουκρανικός στρατός έχουν άκρως δυσμενή αντίκτυπο, με όσους πολεμούν στην πρώτη γραμμή να αδυνατούν να καλύψουν τα ολοένα περισσότερα κενά.

Ωστόσο αντί να ενισχύσει τα ετοιμόρροπα χαρακώματα, ο ουκρανός ανώτατος διοικητής στρατηγός Σίρσκ «αποφάσισε να μετακινήσει τα τελευταία πολύτιμα πιόνια για να απειλήσει με ματ τον Πούτιν, μεταφέροντας τον πόλεμο μέσα στη Ρωσία», γράφει ο αναλυτής της La Repubblica. «Ενδέχεται να ελπίζει πως θα αναγκάσει το Κρεμλίνο να εκτρέψει μονάδες προς το Κουρσκ και να σταματήσει το σφυροκόπημα στο Ντονμπάς, καθώς και να πετύχει ένα αποτέλεσμα που θα χρησιμοποιήσει ο προπαγανδιστικός μηχανισμός για να τονώσει το ηθικό του πληθυσμού μετά από ένα χρόνο υποχωρήσεων και βομβαρδισμών. Υπάρχουν εκείνοι που κάνουν λόγο για προληπτική ενέργεια, ώστε να αποτραπεί μια στροφή, στα μέσα Αυγούστου, των νέων ρωσικών μεραρχιών που συγκεντρώθηκαν στα μετόπισθεν προς το ευάλωτο Χάρκοβο. Μπορεί επίσης να υφίσταται και ένας πολιτικός υπολογισμός: η επίθεση σε ρωσικά χωριά και υποδομές, εκτός από το πλήγμα που προκαλεί στην αξιοπιστία του Πούτιν, χρησιμεύει για να καταρρίψει οποιοδήποτε σενάριο διαπραγμάτευσης που δεν είναι ευπρόσδεκτο από κυβέρνηση Ζελένσκι», προσθέτει.

Ωστόσο η ουκρανική εισβολή εγκυμονεί πολλούς κινδύνους, καθώς η επίθεση συνεπάγεται πάντα περισσότερες απώλειες σε σχέση με την άμυνα, και το Κίεβο δεν έχει την πολυτέλεια να χάνει άνδρες σε άκρως ριψοκίνδυνες επιχειρήσεις. Επιπλέον η φύση του εδάφους στη συγκεκριμένη περιοχή προσφέρει επίσης λίγα καταφύγια για την αντιμετώπιση της ρωσικής απάντησης, ενώ μια παρατεταμένη επιχείρηση θα μπορούσε να κοστίσει ακριβά στους Ουκρανούς.

Ορισμένοι αναλυτές συγκρίνουν ήδη την ουκρανική εισβολή στο Κουρσκ με τη γερμανική επίθεση στις Αρδέννες τον Δεκέμβριο του 1944: ύστερα από μια αρχική επιτυχία, οι μεραρχίες Πάντσερ αποκλείστηκαν στη Μπαστόν, γεγονός που οδήγησε στην καταστροφή τις τελευταίες τεθωρακισμένες εφεδρείες του Ράιχ. Το μόνο αποτέλεσμα ήταν να καθυστερήσει η εισβολή στη Γερμανία για μερικές εβδομάδες. «Ενδέχεται, όμως, η κυβέρνηση Ζελένσκι να πρέπει επίσης να κερδίσει χρόνο και να συνεχίσει να δείχνει πως νικάει, τουλάχιστον μέχρι τις αμερικανικές εκλογές», καταλήγει ο Τζανλούκα Ντι Φέο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News