Τα εκφυλιστικά χαρακτηριστικά κάθε μορφής άνοιας οδηγούν τον ασθενή σε μια μακροχρόνια απώλεια μνήμης, που τον καθιστά σταδιακά σε νηπιακό επίπεδο επίγνωσης. Γι’ αυτό οι Αμερικανοί αποκαλούν την άνοια και το Αλτσχάιμερ «το μακρύ φιλί για καληνύχτα».

Τα μυστικά της νόσου παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστα, με τους επιστήμονες-ερευνητές να επικεντρώνονται προς το παρόν στην καθυστέρηση των συμπτωμάτων της. Εκατομμύρια ηλικιωμένοι βρίσκονται αντιμέτωποι με αυτή την ύπουλη ασθένεια, με τους συγγενείς τους να βρίσκονται σε απόγνωση μπροστά σε αυτό το σταδιακό νοητικό «ξεθώριασμα» του αγαπημένου τους ανθρώπου.

Ετσι, το μπαλάκι περνάει πλέον στους ίδιους τους ηλικιωμένους, με την επιστήμη να ανακαλύπτει ότι υπάρχουν τρόποι να καθυστερήσει, ή και να αποφευχθεί αυτή η εκφυλιστική νόσος. Μια νέα έρευνα του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου προτρέπει τους ηλικιωμένους να ξεκινήσουν πνευματική, αλλά κυρίως σωματική άσκηση, ακόμα και μετά τα 60 τους.

Η μακροχρόνια μελέτη του κολεγίου εξέτασε στοιχεία από 1.417 ανθρώπους, οι οποίοι συμπλήρωναν για πάνω από 30 χρόνια ερωτηματολόγια σχετικά με το πόσο συχνά εξασκούνταν σωματικώς. Το 53% των συμμετεχόντων στην έρευνα ήταν γυναίκες. Η ομάδα μελέτης ξεκίνησε να τους παρακολουθεί στην ηλικία των 36 ετών και συνέχισε στις ηλικίες των 43, 53, 60–64 και 69 ετών αντιστοίχως.

Το κεντρικό ερώτημα της έρευνας ήταν αν οι συμμετέχοντες είχαν λάβει μέρος σε «αθλήματα και έντονες δραστηριότητες αναψυχής», όπως μπάντμιντον, κολύμπι, χορό, ποδόσφαιρο ή γρήγορους περιπάτους, διάρκειας 30 ή περισσοτέρων λεπτών της ώρας, τις προηγούμενες τέσσερις εβδομάδες. Αν απαντούσαν θετικά, ρωτούνταν πόσο συχνά εξασκούσαν αυτές τις δραστηριότητες κάθε μήνα.

Στη συνέχεια, η ομάδα τούς τοποθετούσε σε τρεις κατηγορίες: μη δραστήριοι (χωρίς σωματική δραστηριότητα επί έναν μήνα), μέτρια δραστήριοι (μία έως τέσσερις φορές τον μήνα) και πολύ δραστήριοι (πέντε ή περισσότερες φορές τον μήνα). Ακολούθησαν τα γνωστικά τεστ, καθώς και αυτά που εξετάζουν την ταχύτητα επεξεργασίας και μνήμης. Αυτά πραγματοποιήθηκαν μόλις οι συμμετέχοντες έφταναν την ηλικία των 69 ετών.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα άτομα που ήταν σωματικά δραστήρια τουλάχιστον μία έως τέσσερις φορές τον μήνα και στις πέντε ξεχωριστές έρευνες, είχαν τα καλύτερα αποτελέσματα στα τεστ. Τα αποτελέσματα είχαν υψηλότερο σκορ από εκείνα των ατόμων που μπορεί να ασκούνταν συχνά (περισσότερες από πέντε φορές τον μήνα) κατά τη διάρκεια τουλάχιστον μιας περιόδου έρευνας, αλλά δεν διατηρούσαν το ίδιο επίπεδο άσκησης στα υπόλοιπα στάδια της ζωής τους.

Οι συγγραφείς της έρευνας κατέληξαν στο ακόλουθο συμπέρασμα: «Η έντονη σωματική δραστηριότητα σε όλες τις χρονικές στιγμές της ενήλικης ζωής συνδέεται με υψηλότερες βαθμολογίες γνωστικής απόδοσης και λεκτικής μνήμης στην ηλικία των 69 ετών. Συγκεκριμένα, τα μεγέθη των επιπτώσεων ήταν παρόμοια σε όλες τις ηλικίες ενηλίκων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ήταν είτε μέτρια είτε περισσότερο σωματικά δραστήριοι, γεγονός που υποδηλώνει ότι η σωματική δραστηριότητα σε οποιαδήποτε στιγμή της ενήλικης ζωής, ακόμη και μόλις μία φορά τον μήνα, συνδέεται με υψηλότερη γνωστική ικανότητα».

Το ενδιαφέρον της έρευνας είναι ότι ακόμα και άτομα που δεν είχαν αθληθεί ποτέ στη ζωή τους, αλλά ξεκίνησαν μια μορφή σωματικής άσκησης μετά τα 60 τους χρόνια, δείχνουν να έχουν καλύτερη γνωστική λειτουργία από εκείνους που δεν έχουν ασκηθεί ποτέ. Φυσικά, το υψηλότερο γνωστικό αποτέλεσμα παρατηρήθηκε σε εκείνους που είχαν παραμείνει σωματικά δραστήριοι καθ’ όλη τη ζωή τους.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό Νευρολογίας, Νευροχειρουργικής και Ψυχιατρικής, διαπίστωσε ότι μέρος της σχέσης μεταξύ της άσκησης και της νοητικής υγείας μπορεί να εξηγηθεί από παραμέτρους όπως η εκπαίδευση, η παιδική ηλικία και το κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο, αλλά η επίδραση της σωματικής άσκησης παρέμεινε σημαντική ακόμη και αφού όλα αυτά είχαν ληφθεί υπόψη.

Η δρ Σούζαν Μίτσελ, επικεφαλής πολιτικής στο «Βρετανικό Ιδρυμα Αλτσχάιμερ», δήλωσε στην Telegraph: «Αυτή η μεγάλη μελέτη, η οποία διήρκεσε τρεις δεκαετίες και συγχρηματοδοτήθηκε από το ίδρυμά μας, δείχνει ότι ποτέ δεν είναι αργά για να αρχίσει να δραστηριοποιείται κανείς, καθώς και πόσο σημαντικό είναι να προσπαθεί να διατηρεί την εξάσκηση σε όλη του τη ζωή».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News