610
Νίκος Δένδιας και Λούιτζι ντι Μάιο. Ο ιταλός ΥΠΕΞ έχει ανοιχτό δίαυλο με την Αγκυρα μέσω... Λιβύης | CreativeProtagon

Πού οφείλεται το ιταλικό ξέσπασμα του Νίκου Δένδια

Νίκος Μαρτίνος Νίκος Μαρτίνος 14 Ιανουαρίου 2021, 22:45
Νίκος Δένδιας και Λούιτζι ντι Μάιο. Ο ιταλός ΥΠΕΞ έχει ανοιχτό δίαυλο με την Αγκυρα μέσω... Λιβύης
|CreativeProtagon

Πού οφείλεται το ιταλικό ξέσπασμα του Νίκου Δένδια

Νίκος Μαρτίνος Νίκος Μαρτίνος 14 Ιανουαρίου 2021, 22:45

Οι σχέσεις Αθήνας και Ρώμης έχουν περάσει και από χειρότερες στιγμές. Ωστόσο η αμφιθυμία της Ιταλίας έναντι της Ελλάδας σε μια σειρά από ζητήματα, έχουν καταστήσει τις σχέσεις των δύο χωρών πολλαπλώς δύσκολες, ιδίως το τελευταίο διάστημα. Κάτι που αποδείχτηκε, κατά ασυνήθιστο για τα διπλωματικά ειωθότα τρόπο, στην πρόσφατη συνάντηση του Νίκου Δένδια με τον ιταλό ομόλογό του Λουίτζι ντι Μάιο.

Τι έχει συμβεί, ή μάλλον τι δεν έχει συμβεί; Σε πρώτη ανάγνωση είναι δύο ζητήματα:

Πρώτον, η Ρώμη από τον Ιούνιο δεν έχει κυρώσει ακόμα την συμφωνία με την Ελλάδα για την οριοθέτηση ΑΟΖ στο Ιόνιο.

Δεύτερον, τους μήνες που πέρασαν ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζουζέπε Κόντε αποδείχτηκε ένας εκ των πιο στενών συμμάχων της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ στην προσπάθεια «στεγανοποίησης» της Τουρκίας από πιθανόν σοβαρές ευρωπαϊκές κυρώσεις λόγω της προκλητικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο. Εν ολίγοις, οι Ιταλοί και κωλυσιεργούν στο θέμα της ΑΟΖ και εμφανίζονται ως και «προστάτες» της Άγκυρας, έτοιμοι να βρουν δικαιολογίες για τις κινήσεις του Ταγίπ Ερντογάν.

Δημοσίως, κατά την επίσκεψή του την Τετάρτη στη Ρώμη, ο κ. Δένδιας είπε ότι η Αθήνα θα επιθυμούσε «ισχυρότερη ιταλική στήριξη στο θέμα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας». Και δεν θα μπορούσε να πει πολλά περισσότερα, δημοσίως, σχετικά με τον πραγματικό λόγο της ενόχλησής του —θα ήταν διπλωματικά άκομψο.

Ωστόσο, πίσω από την ενόχληση της ελληνικής πλευράς δεν είναι μόνο τα δύο ζητήματα. Αν και στην Αθήνα προφανώς θα ήθελαν ταχύτερες διαδικασίες κύρωσης της συμφωνίας του περασμένου Ιουνίου, αλλά και πιο σκληρή γλώσσα κατά της Τουρκίας από τον Κόντε στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου, εκείνο που ενοχλεί την ελληνική διπλωματία περισσότερο είναι το παιχνίδι του Λουίτζι ντι Μάιο με τον τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου και η συνολικότερη ευθυγράμμιση της ιταλικής διπλωματίας με την Αγκυρα στο πλέον κρίσιμο για την Ελλάδα σημείο. Πρόκειται για τη στάση της Ιταλίας στο ζήτημα του Τουρκολιβυκού Μνημονίου, που αποτελεί το μοναδικό (ψευδεπίγραφο μεν, υπαρκτό δε) επιχείρημα πάνω στο οποίο στηρίζεται η «Γαλάζια Πατρίδα».

Οι Ντι Μάιο και Τσαβούσογλου έχουν συζητήσει εκτενώς το τελευταίο χρονικό διάστημα για συνεργασία των δύο χωρών στη Λιβύη. Η πετρελαϊκή εταιρεία της Ιταλίας ΕΝΙ, αποτελεί τον ισχυρότερο ενεργειακό παίκτη στη Λιβύη και η Ρώμη φαίνεται να είναι έτοιμη να συνεργαστεί με την Αγκυρα, με κύριο σκοπό την ομαλοποίηση της κατάστασης ανάμεσα στην κυβέρνηση του Αλ Σαράτζ στην Τρίπολη και στην αποσχισμένη Βεγγάζη.

Από την ιταλική πλευρά, πάντως, η συνάντηση Ντι Μάιο-Δένδια κρατήθηκε σε σχεδόν τυπικό επίπεδο. Από το ιταλικό υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασαν την «εκτίμηση» του Ντι Μάιο για την επανέναρξη των διερευνητικών, ενώ αναφέρθηκαν ιδιαιτέρως στην ανάγκη κατάπαυσης του πυρός στη Λιβύη και στην «αμερόληπτη υλοποίηση» της επιχείρησης ΕΙΡΗΝΗ.

Και η ιταλική πλευρά, πάντως, άφησε τις αιχμές της προς την Ελλάδα, καθώς στην ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται ότι ο Λουίτζι ντι Μάιο εξέφρασε προς τον Ελληνα ομόλογό του «την ελπίδα να υπάρχει πλήρης αλληλεγγύη εκ μέρους της Ελλάδας, σχετικά με την υποβολή αιτήματος προς ΕΕ να καταβάλλει μεγαλύτερη προσπάθεια στην άσκηση πίεσης προς τις αιγυπτιακές αρχές ώστε αυτές να προσφέρουν πλήρη συνεργασία εξασφαλίζοντας την προσαγωγή στις δικαστικές αρχές των υπευθύνων της βάρβαρης δολοφονίας του Τζούλιο Ρεγκένι».

Η στάση της Ελλάδας σε ένα τέτοιο ζήτημα, όπως η δολοφονία ενός ιταλού πολίτη στο Κάιρο, είναι αυτονόητη, όμως η ρητορική επιλογή του επικεφαλής της ιταλικής διπλωματίας είναι σε απόλυτη ευθυγράμμιση με εκείνη των στελεχών της κυβέρνησης Ερντογάν που επιχειρούν να περιγράψουν την Αίγυπτο, μια χώρα εχθρική προς την Τουρκία, ως ένα αιμοσταγές καθεστώς.

Οι επόμενοι μήνες στην Ιταλία αναμένεται να είναι ιδιαίτερα ασταθείς και η πιθανότητα προσφυγής σε νέες εκλογές μπορεί να φέρει μια νέα λαϊκιστική δεξιά στην εξουσία. Παρά τις «αντι-τουρκικές» κορώνες του Σαλβίνι και της Λέγκας του Βορρά, λίγοι πιστεύουν ότι η Ρώμη επιθυμεί πραγματικά να μειώσει τις σχέσεις συμφέροντος και αλληλεξάρτησης που την προσδένουν με την Αγκυρα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...