Πόσο χρόνο θες για να διασχίσεις απ΄άκρη σ’ άκρη τη Μ. Βρετανία, κάποια 1,440 χιλιόμετρα; Κανονικά γύρω στις 15 ώρες. Όμως ένας 29χρονος Ουαλός, το παλικάρι ονόματι Τόμας Ντέιβις, θέλησε να σπάσει το ρεκόρ. Και φρόντισε για τα πάντα: τοποθέτησε τις κάμερές του για να καταγράψει τον άθλο, έβαλε ψεύτικες πινακίδες στο προσωπικό του Audi S5, αντιραντάρ για να εντοπίζει τα ραντάρ της αυστηρής βρετανικής Τροχαίας, πρόσθεσε ένα τεράστιο, δεύτερο ρεζερβουάρ στο πορτμπαγκάζ για να μη χρειάζεται να σταματάει κάθε τρεις και λίγο για ανεφοδιασμό και μετά πήγε με το γκάζι να ξύνει τη μοκέτα απ’ το ένα άκρο της Σκωτίας στα νότια όρια του Νησιού.
Ο φέρελπις νέος όντως έσπασε το «ρεκόρ». Χρόνος; Μόνο 9 ώρες και 36 λεπτά ξέφρενης οδήγησης. Για να έχετε μία εικόνα, το προηγούμενο το κατείχε ένας μοτοσικλετιστής που είχε χρειαστεί για την ίδια απόσταση 11 ώρες και 14 λεπτά, με μέση ταχύτητα 125 χλμ/ώ.
Αντίστοιχα του Ντέιβις ήταν 142 χλμ/ώ. Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει 142 μέση; Κάθε μικρό φρενάρισμα, κάθε αυτοκίνητο που είναι μπροστά στον ορίζοντα σού κατεβάζει δραματικά τη μέση ταχύτητα. Που σημαίνει ότι ο «πρωταθλητής» πήγαινε με +200άρες παντού – flat out, που λένε και στην πατρίδα του. Χωρίς σημασία για ό,τι μπορεί να προκύψει. Ζωές, επικινδυνότητα, το ό,τι. Χαμός στο βρετανικό ίσιωμα.
Σ’ όλο αυτό ενήργησε και πονηρά σκεπτόμενος. Καθώς στη Μ. Βρετανία ισχύει ότι παρόμοιες υποθέσεις για υπέρβαση ταχύτητας μπορούν να προωθηθούν δικαστικά εντός εξαμήνου, το παλικάρι επέδειξε υπομονή. Άφησε να περάσει ακόμη περισσότερος χρόνος και μετά ανέβασε το βίντεο στο YouTube. Όπως είπε «το να κατέχεις ένα ρεκόρ έχει πολύ μικρή σημασία αν δεν πεις στον κόσμο για αυτό». Το βίντεο κυκλοφόρησε, έκανε τα κλικ της αυτοεπιβεβαίωσης και μάλιστα προσεκλήθη να μιλήσει για το κατόρθωμά του σε ραδιοφωνική εκπομπή του BBC 2. Τροφή στο κτήνος.
Τελικά, κατόπιν έρευνας της αστυνομίας, εντοπίστηκε το επίμαχο αυτοκίνητο, τα αντιραντάρ, οι πλαστές πινακίδες, το παράνομο ρεζερβουάρ και ανασύρθηκε προς δικαστική εξέταση το «ρεκόρ».
Συγγνώμη, ποιο ρεκόρ, δηλαδή; Σάμπως είναι στο Γκίνες; Υπάρχει μετάλλιο ή ήταν κανένας επίσημα οργανωμένος αγώνας; Όχι, φυσικά. Υπάρχει όμως η δόξα του YouTube. Να γίνεις διάσημος. Με κάθε τίμημα. Να σε μάθει ο κόσμος, να κάνεις κλικ, να γίνεις κάποιος. Ποιος να γίνεις; Αυτός που δεν κατέχει per se την επιβεβαίωση ότι αξίζει και χρειάζεται τη θέα του όχλου. Είναι το καταραμένο το φαίνεσθαι. Η εικόνα. Το κοινό. Γιατί, κατά βάθος, παλικάρι μου, δεν πιστεύεις στον εαυτό σου. Και το σταριλίκι στο Tube είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Κι από κάτω βράζεις.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News