Γιατί η εκλογή Τραμπ αλλάζει τα δεδομένα στις ΗΠΑ αλλά και σε διεθνές επίπεδο;  Τη δύσκολη αυτή διερεύνηση επιχειρεί ο Economist που έλαβε σαφή θέση στις αμερικανικές εκλογές, στηρίζοντας την Κάμαλα Χάρις.

Η βρετανική επιθεώρηση, σε άρθρο-ανάλυση θυμίζει αρχικά τις δεσμεύσεις και τις κατά καιρούς δηλώσεις του Τραμπ: «Θα απελάσει εκατομμύρια παράνομους μετανάστες —θα εκτοξεύσει πυραύλους στα καρτέλ ναρκωτικών του Μεξικού— θα χρησιμοποιήσει τον στρατό για να πατάξει τους “ακροαριστερούς τρελούς” που διοικούν το Δημοκρατικό κόμμα».

Ωστόσο, ο Economist θυμίζει πως η πρώτη θητεία του Τραμπ ως προέδρου, δεν ήταν ο κατακλυσμός που πολλοί Δημοκρατικοί είχαν προβλέψει. «Η οικονομία πήγαινε καλά, μέχρι που χτύπησε η πανδημία. Δεν υπήρξαν μεγάλες κρίσεις στην εξωτερική πολιτική. Και παρόλο που ο κ. Τραμπ προσπάθησε να κλέψει τις προεδρικές εκλογές του 2020, απέτυχε».

Πώς θα ήταν λοιπόν μια δεύτερη θητεία Τραμπ σύμφωνα με τον Economist; «Ο Τραμπ όχι μόνο φαίνεται να έχει την πρόθεση να υλοποιήσει κάποιες από τις πιο άγριες δηλώσεις του αν εκλεγεί, αλλά θα είναι και σε καλύτερη θέση να το κάνει σε σχέση με την προηγούμενη φορά» γράφει η βρετανική επιθεώρηση.

«Κατά πάσα πιθανότητα, αν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο, θα δυσκολευτεί να εφαρμόσει πολλές από τις πιο ακραίες ιδέες του, όπως ακριβώς και στην πρώτη του θητεία. Μπορεί να εμποδιστεί από το Κογκρέσο, τα δικαστήρια και τη γραφειοκρατία ή να αποσπαστεί από τα γεγονότα ή να αποθαρρυνθεί από τους βοηθούς του ή να ματαιωθεί από τη δική του ανικανότητα. Υπάρχει όμως μια πιθανότητα -και όχι αμελητέα- να καταφέρει να κάνει κάποια από τα πράγματα για τα οποία μιλάει, με καταστροφικές συνέπειες για την αμερικανική οικονομία, τους θεσμούς της και τον κόσμο. Οι φόβοι ότι μπορεί να βλάψει μόνιμα την αμερικανική δημοκρατία και το κράτος δικαίου δεν είναι υπερβολικοί» επισημαίνει ο Economist.

Μετά από οκτώ χρόνια, ο τραμπισμός είναι πολύ πιο οργανωμένος. Η ατζέντα του Τραμπ επιβραδύνθηκε το 2017 από συνεργάτες που δεν γνώριζαν αρκετά για το διοικητικό δίκαιο και τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης για να κάνουν κάποια πράγματα απτή πραγματικότητα.

Επιπλέον, συνεχίζει ο Economist, ο Τραμπ, θέλοντας να κάνει την κυβέρνηση του να φαίνεται υψηλού επιπέδου, διόρισε μεγαλοστελέχη σε ανώτερες θέσεις, παρόλο που συχνά διαφωνούσαν με τις ιδέες του. Οι ηγέτες μιας δεύτερης διοίκησης Τραμπ, αντίθετα, θα είναι πιστοί. Πολλοί από αυτούς θα πάρουν στο αξίωμα με σχέδια που έχουν ήδη στο μυαλό τους. Οι αρχιτέκτονες του Project 2025 -ενός προγράμματος πολιτικής ατζέντας 900 σελίδων για την επόμενη διοίκηση Τραμπ που καταρτίστηκε από το Heritage Foundation, μια δεξαμενή σκέψης του Τραμπ- διαφώνησαν με τον Τραμπ, αφότου οι Δημοκρατικοί άρχισαν να το χρησιμοποιούν για να του επιτεθούν.

«Αλλά ο Τραμπ ενστερνίζεται παρ’ όλα αυτά τη βασική ιδέα τους ότι θα πρέπει να επιστρέψει στο αξίωμα με προεπιλεγμένο προσωπικό και λεπτομερή σχέδια» προσθέτει το βρετανικό περιοδικό.

Τα οικονομικά σχέδια του  Τραμπ είναι σίγουρα τολμηρά, αλλά όχι με την καλή έννοια. Η πρώτη δόση των Trumponomics είχε την τύχη να εφαρμοστεί κατά τη διάρκεια μιας περιόδου υψηλής ανάπτυξης και χαμηλού πληθωρισμού. Η επόμενη ενσάρκωσή της όχι μόνο θα υιοθετηθεί σε λιγότερο ευνοϊκές συνθήκες, αλλά και η ίδια θα έχει πολύ πιο ανατρεπτικό χαρακτήρα. Η εκστρατεία του προτείνει μια δεύτερη, πολύ μεγαλύτερη αύξηση των δασμών, γενναίες φορολογικές περικοπές, ένα σοκ στην προσφορά εργασίας με τη μορφή μαζικών απελάσεων και επιθέσεις στην ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ.

Ολες αυτά είναι τρομακτικά. «Κανονικά, αν κόβεις το μεταναστευτικό εργατικό δυναμικό, προσπαθείς να προμηθευτείς αγαθά από έξω. Και αν κόβεις αγαθά από έξω, προσπαθείς να βρεις μεταναστευτική εργασία. Αν αποκόψεις και τα δύο, σχεδόν σίγουρα θα έχεις πληθωρισμό, αν όχι στασιμοπληθωρισμό», λέει ο Ανταμ Πόουζεν του Peterson Institute for International Economics.

Το σίγουρο είναι ότι αρχίζει μια νέα εποχή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News