Ο Αρμάνι που έγινε τραγούδι

Το να ισχυριστεί κανείς ότι ο Τζόρτζιο Αρμάνι, που γίνεται 90 ετών στις 11 Ιουλίου, έχει επηρεάσει την ποπ κουλτούρα είναι σαν να κομίζει γλαύκα στην Αθηναϊκή Ριβιέρα. Δεν είναι μόνο οι δημιουργίες του που έχουν σαρώσει τον κόσμο της μουσικής και του κινηματογράφου, αλλά και η ίδια η προσωπική «μυθολογία» του που περνά σε νεότερες γενιές.

Το 2019 το δίδυμο «Italo bitches» από τη Σουηδία παρέδωσε το electro-pop κομμάτι με τίτλο «Giorgio Armani», δηλώνοντας τον θαυμασμό του για το στυλ του ιταλού σχεδιαστή, την ίδια στιγμή που κρατούσε αποστάσεις από τον καταναλωτισμό της ετικέτας. Απορρίπτοντας άλλες μεγάλες φίρμες της μόδας, οι δύο καλλιτέχνιδες κατέληγαν: «Τίποτε δεν είναι τελειότερο από τον Τζόρτζιο Αρμάνι».

Την επόμενη χρονιά ο λιθουανός dj Jovani συνεργαζόταν με τον Αυστραλό Seb Mont σε ένα ηλεκτρονικό κομμάτι με τον ίδιο τίτλο. Και εκεί το αντικείμενο του πόθου φορούσε μια δημιουργία του Αρμάνι, γεγονός που ανέβαζε τη διάθεση της ερωτικής εξομολόγησης.

Η «πολιτική» Σοφία Λόρεν

Υπάρχει μια ταινία στη φιλμογραφία της Σοφία Λόρεν (γίνεται 90 στις 20 Σεπτεμβρίου) που ξεχωρίζει επειδή άνετα συγκαταλέγεται στις «πολιτικές» της περιόδου (1977): το «Μια ξεχωριστή μέρα» του Ετορε Σκόλα, όπου συμπρωταγωνιστεί με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι – με τον οποίο βρέθηκαν μαζί στην οθόνη άλλες 10 φορές.

Στο φιλμ αποτυπώνεται η επίσκεψη του Χίτλερ στη Ρώμη – αυτή είναι η ξεχωριστή μέρα για τους πιστούς του φασιστικού κόμματος (η εναρκτήρια σεκάνς, μάλιστα, είναι επίκαιρα εποχής). Ανάμεσα σε όσους πηγαίνουν στην τιμητική παρέλαση είναι ο σύζυγος και τα έξι παιδιά της Αντονιέτα Τιμπέρι. Η ίδια μένει πίσω στην πολυκατοικία και από σύμπτωση γνωρίζει τον Γκαμπριέλε, εκφωνητή ραδιοφώνου. Η επαφή ανάμεσά τους αποκαλύπτει την επιφανειακή ασφάλεια της γυναίκας και την πίκρα του αντιφασίστα Γκαμπριέλε, ο οποίος φανερώνει στην Αντονιέτα ότι είναι ομοφυλόφιλος.

«Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι να προσποιείσαι πως είσαι άλλο από αυτό που είσαι», της λέει. Στις σκηνές που μένουν, οι στιγμές έρωτα που χαρίζει η Αντονιέτα στον γκέι παρτενέρ της, τα λευκά σεντόνια και η εκμάθηση ρούμπας. Μεγάλο Ειδικό Βραβείο Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών.

Μάγκι Σμιθ: Σαίξπηρ στα 17

Και να φανταστεί κανείς ότι η ίδια η Μάγκι Σμιθ, που κλείνει τα 90 στις 28 Δεκεμβρίου, δεν κατατάσσει τον Σαίξπηρ στους πιο αγαπημένους της, παρ’ όλο που έπαιξε ρόλους από την τεράστια πινακοθήκη του βάρδου, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο. Η αρχή της καριέρας της, άλλωστε, είχε τη σφραγίδα του κορυφαίου των κορυφαίων.

Σε ηλικία 17 ετών η ηθοποιός υποδύθηκε τη Βιόλα στη «Δωδέκατη νύχτα», στο Oxford Playhouse. Υποδύθηκε, δηλαδή, μια γυναίκα που μεταμφιεσμένη σε Σεζάριο ερωτεύεται τον Δούκα Ορσίνο, ο οποίος όμως είναι ερωτευμένος με την κόμισσα Ολίβια. Οταν η τελευταία συναντά τη Βιόλα, την ερωτεύεται με τη σειρά της, θεωρώντας ότι είναι άνδρας. Η ερμηνεία της Σμιθ κέρδισε τα εγκωμιαστικά σχόλια ενός θεατρικού κριτικού, γεγονός που αποτέλεσε το εισιτήριο για τον επόμενο σταθμό: το λονδρέζικο Μπροντγουέι.

Ενα Οσκαρ για οκτώ λεπτά

Το Οσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου για την Τζούντι Ντεντς, που θα γίνει 90 στις 9 Δεκεμβρίου, ήρθε το 1998, για ένα πέρασμα οκτώ λεπτών ως βασίλισσα Ελισάβετ Α’ στην ταινία «Ερωτευμένος Σαίξπηρ» (την ίδια χρονιά που η Κέιτ Μπλάνσετ έχασε το Οσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου για τον ίδιο χαρακτήρα από την Γκουίνεθ Πάλτροου του «Ερωτευμένου Σαίξπηρ»).

Είχαν προηγηθεί, το 1977 η Μπεατρίς Στρέιτ για τον ρόλο της Λούιζ Σουμάχερ στο «Δίκτυο» (5 λεπτά και 40 δεύτερα) και η Γκλόρια Γκράχαμ ως Ρόζμαρι στο «Η Ωραία και το Κτήνος» (1952) του Βινσέντε Μινέλι, σε εμφάνιση 9,5 λεπτών.

Τα γενέθλια της ΜπεΜπε

«Τη φοβάμαι την 28η Σεπτεμβρίου… Να δείτε που θα με αναγκάσουν να πεθάνω» έλεγε πριν από λίγες ημέρες σε συνέντευξή της στο «Nice Matin» η μία και μοναδική Μπριζίτ Μπαρντό, που κλείνει τα 90 χρόνια της την ημερομηνία που η ίδια ανέφερε. Εχει άραγε σχέδια; «Τίποτε το ιδιαίτερο. Θα είναι άλλη μια κανονική μέρα στη ζωή μου». Ο στόχος της, άλλωστε, δεν έχει αλλάξει από το 1973, όταν εγκατέλειψε μια κι έξω τον κόσμο του κινηματογράφου και αφοσιώθηκε στην προστασία των ζώων, καταγγέλλοντας σχεδόν κάθε γαλλική κυβέρνηση που έχει περάσει έκτοτε (και τον Μακρόν, βεβαίως βεβαίως, αφήστε που έχει στηρίξει τη Λεπέν στο παρελθόν αποκαλώντας την «Ζαν ντ’ Αρκ του 21ου αιώνα»).

«Το όνειρο και ο στόχος της ζωής μου είναι να δω μία από τις ευχές μου να γίνεται πραγματικότητα. Δεν θέλω να πεθάνω χωρίς να το έχω καταφέρει. Αν ο Θεός μου δώσει ζωή μέχρι τον Σεπτέμβριο, θα φτάσω στο όριο των 90 με τη δύναμη της ελπίδας που ποτέ δεν έχασα σχετικά με τα ζώα. Θέλω να νικήσω!»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News