Κάν’ το όπως ο Μάρλον Μπράντο

Στο δεύτερο μέρος της ταινίας, όταν ο Ντάνκαν (Μαρκ Ράφαλο) και η Μπέλα Μπάξτερ (Εμα Στόουν) φτάνουν στο Λονδίνο, οι ρωγμές στη σχέση τους αναπόφευκτα έχουν μεγαλώσει. Σε ένα στιγμιότυπο ο Ράφαλο πέφτει στα γόνατα φωνάζοντας «Μπέλααα» προς τη γυναίκα που έχει περάσει από την αφέλεια της εφηβείας στην ενηλικίωση. 

Η ομοιότητα είναι κάτι παραπάνω από εμφανής με τον Μάρλον Μπράντο – Στάνλεϊ Κοβάλσκι που φωνάζει «Στέλααα» κάτω από το παράθυρο της γυναίκας του (Κιμ Χάντερ) στο «Λεωφορείον ο Πόθος» (1951) του Τένεσι Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν. 

Η τσάντα του Oσκαρ Ουάιλντ 

Ο Ντάνκαν διηγείται σε κυρίες του Λονδίνου για την παράσταση «Handbag» (Τσάντα) του Ουάιλντ που παίζεται εκείνες τις ημέρες στη βρετανική πρωτεύουσα. Αναφέρεται σε ένα κομβικό αντικείμενο μέσα στο θεατρικό έργο «Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός» (έκανε πρεμιέρα το 1895). Κάποια στιγμή ο πρωταγωνιστής Τζακ Ουόρθινγκ –που πλασάρεται και με το όνομα «Ερνεστ» (δηλαδή «σοβαρός» – εξ ου και ο τίτλος) κάνει πρόταση γάμου στην Γκουέντολεν. 

Η μητέρα της, η τρομερή λαίδη Μπράκνελ, τους πιάνει επ’ αυτοφώρω και απαιτεί από τον Τζακ ορισμένες διευκρινίσεις για το άτομό του. Τρομοκρατείται, λοιπόν, όταν ακούει ότι τον υιοθέτησε ο κύριος που τον βρήκε μωρό σε μια τσάντα στον σταθμό Βικτόρια. Σύμφωνα με την εξαιρετική βιογραφία του Ρίτσαρντ Ελμαν (εκδ. Πατάκη, μτφ. Ελεάννα Πανάγου, 2009), ο Ουάιλντ «ίσως… να αντλούσε το ενδιαφέρον του για τα έκθετα βρέφη, τα ορφανά και τα μυστήρια της γέννησης από την εμπειρία της διευρυμένης οικογένειας του πατέρα του, από τότε που παραθέριζαν όλοι μαζί, τόσο τα γνήσια όσο και τα νόθα τέκνα, στο Γκλενμακνάς, νότια του Δουβλίνου». 

Η γυναίκα φλέγεται

Σε ένα από τα στιγμιότυπα της κρουαζιέρας, ο Ντάνκαν δείχνει στην Μπέλα μια κυρία τα μαλλιά της οποίας έχουν πάρει φωτιά. «Αυτή η γυναίκα καίγεται» (This woman is on fire) λέει με σχετική απάθεια. Είναι ο τίτλος της δυτικογερμανικής ταινίας του 1983 «Η γυναίκα φλέγεται» (ή «καίγεται», όπως είχε περάσει στα ελληνικά) του ολλανδικής καταγωγής σκηνοθέτη Ρόμπερτ βαν Ακερεν.

Και εκεί η Εύα, για να ξεπεράσει την αδιαφορία του άντρα της, γίνεται πόρνη. 

Φελίνι, Μπουνιουέλ, Μπρουκς

Γράφτηκαν και γράφονται αρκετά για τις «αόρατες» επιρροές της ταινίας σε αυτή τη δημιουργική διαδικασία που λέγεται σκηνοθεσία και μοντάζ: από τον Μπουνιουέλ έως τον Τέρι Γκίλιαμ (και δικαίως).

Οπως αποκάλυψε, πάντως, το περιοδικό Empire στο τεύχος Σεπτεμβρίου 2023, ο ίδιος ο Λάνθιμος υπέδειξε στον συν-σεναριογράφο του, Τόνι ΜακΝαμάρα, τρεις ταινίες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως προδιαγραφές για το συνολικό ύφος και τη «διάθεση» του φιλμ: «Και το πλοίο φεύγει» του Φελίνι (1983), «Η ωραία της ημέρας» του Μπουνιουέλ (1967) και το «Φρανκενστάιν Τζούνιορ» του Μελ Μπρουκς (1974).

Διογένης ο Κυνικός 

Στη σκηνή του καταστρώματος η Μπέλα μαθαίνει ότι ο Χάρι Ασλι (Τζέροντ Καρμάικλ), με τον οποίο συζητάει περί φιλοσοφίας, είναι «κυνικός».

Λίγο αργότερα ο Ντάνκαν εμφανίζεται μπροστά της και εκείνη του ζητάει να παραμερίσει επειδή της κρύβει τον ήλιο. Είναι η απάντηση που φέρεται να έδωσε ο Διογένης ο Κυνικός (5ος αι. π.Χ.) προς τον Μέγα Αλέξανδρο, όταν ο τελευταίος τον ρώτησε τι θέλει να του προσφέρει. Από εκείνο το σημείο κι έπειτα η ίδια η Μπέλα γίνεται κυνική στη συμπεριφορά της. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News