Το βουνό Σάντις στην Ελβετία είναι συνηθισμένο στις «επισκέψεις κεραυνών». Στην κορυφή του, σε ύψος 4.000 μέτρων, στο βόρειο άκρο των Αλπεων, μπορεί κάποιος να βιώσει «θυμωμένες» καταιγίδες. Ισως, όμως, να μην είναι δόκιμο να σταθεί εκεί, καθώς το συγκεκριμένο σημείο είναι κατά πάσα πιθανότητα το περισσότερο ταλαιπωρημένο από κεραυνούς στην Ευρώπη.

Στο βουνό υπάρχει ένας πύργος τηλεπικοινωνιών τον οποίο χτυπούν κατά μέσο όρο 100 κεραυνοί τον χρόνο. Οπως αναφέρουν σε δημοσίευμά τους οι Times του Λονδίνου, διεθνής ερευνητική ομάδα εγκατέστησε ένα λέιζερ σε μέγεθος μεγάλου αυτοκινήτου, που στέλνει στον ουρανό έως 1.000 παλμούς το δευτερόλεπτο. Στη διάρκεια έξι ωρών λειτουργίας, εν μέσω καταιγίδας με κεραυνούς, το λέιζερ εξέτρεψε τέσσερις κεραυνούς από την αρχική πορεία τους.

Ο τρόπος

Η νέα τεχνική λειτουργεί αφαιρώντας τα ηλεκτρόνια στον αέρα, χρησιμοποιώντας ένα πολύ ισχυρό λέιζερ. Αυτή η παρέμβαση καθιστά τον αέρα αγώγιμο, με αποτέλεσμα ο κεραυνός να «οδηγηθεί» προς τη διαδρομή του λέιζερ.

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν με αυτόν τον τρόπο ότι το λέιζερ μπορεί να καθοδηγήσει μακριά τους κεραυνούς και να προστατεύσει μια υποδομή-στόχο.

Η συνηθέστερη μέθοδος προστασίας από κεραυνούς είναι μια ηλεκτρικά αγώγιμη μεταλλική ράβδος, που οδηγεί τον κεραυνό με ασφάλεια στο έδαφος. Μια κινούμενη ακτίνα λέιζερ, που στοχεύει στον ουρανό ως ένα είδος εικονικού αλεξικέραυνου, μπορεί να προσφέρει μια εναλλακτική λύση.

Μέχρι τώρα η ιδέα είχε δοκιμαστεί μόνο σε εργαστηριακές και όχι σε πραγματικές συνθήκες.

Το επίτευγμα μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες μεθόδους αντικεραυνικής προστασίας κρίσιμων υποδομών, όπως σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, αεροδρομίων, εξεδρών εκτόξευσης πυραύλων κ.ά.

Προς το παρόν, όμως, υπάρχει ένα εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί για να δημιουργηθούν τέτοιου είδους συστήματα: η ισχύς τους.

«Η μέγιστη ισχύς που πρέπει να έχει ένα τέτοιο λέιζερ είναι αυτή που απαιτείται για τη λειτουργία δύο πυρηνικών εργοστασίων», αναφέρει ο Ζαν Πιερ Γουλφ του Πανεπιστημίου της Γενεύης, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που εργάζεται πάνω σε αυτή ακριβώς την έρευνα εδώ και δύο δεκαετίες.

Ο Γουλφ δηλώνει εντυπωσιασμένος αλλά και ευτυχισμένος από την επιτυχία του πειράματος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News