Με δεδομένα δύο στοιχεία, ότι η λεγόμενη «ουκρανική αντεπίθεση» βάλτωσε και ότι η παροχή της τρέχουσας αμερικανοευρωπαϊκής στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας στο Κίεβο φθάνει στο τέλος της, οι Ρίτσαρντ Χάας και Τσαρλς Κάπτσαν (του Council on Foreign Relations και, κατά το παρελθόν, στελέχη της αμερικανικής διοίκησης) γράφουν σε άρθρο που αναδημοσιεύει η ιταλική Repubblica για να υποστηρίξουν ότι έφτασε η ώρα της αλλαγής, «της συνολικής επανεκτίμησης των στρατηγικών της Ουκρανίας και των εταίρων της». Κατά τους αρθρογράφους, «η δυσάρεστη αλήθεια» είναι ότι «Ουκρανία και Δύση ακολουθούν μη βιώσιμη πορεία».

Το δίδυμο των συγγραφέων χαρακτήρισε «απρόσιτους από στρατηγικής απόψεως» τους στόχους για ρωσική ήττα στο πεδίο, απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων και επιστροφή του Ντονμπάς και τη Κριμαίας στην Ουκρανία. Ετσι η προτεινόμενη από το δίδυμο νέα στρατηγική συνοψίζεται στο εξής ζήτημα: ο Ζελένσκι πρέπει να πειστεί από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση «να διαπραγματευτεί κατάπαυση πυρός με τη Ρωσία» ως «βραχυπρόθεσμο μέτρο» στο πλαίσιο «της προσπάθειας απελευθέρωσης κατά το δυνατόν περισσοτέρων εδαφών». Συγχρόνως πρέπει να προσανατολίσει τη στρατηγική του στην άμυνα και όχι στην επίθεση.

Φυσικά, οι Χάας και Κούπαν παραδέχθηκαν ότι «η αντιμετώπιση της συγκεκριμένης ανησυχητικής πραγματικότητας δεν είναι εύκολη υπόθεση, ούτε για την Ουκρανία ούτε για τη Δύση» σε πολιτικό αλλά και σε γεωπολιτικό επίπεδο. Ωστόσο εγείρεται ένα εύλογο ερώτημα: γιατί να δεχθεί κατάπαυση πυρός η Ρωσία; Κατά τη λογική του άρθρου, επειδή «κανένας από τους εμπολέμους δεν έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο», αν και «η Ρωσία έχει κερδίσει περισσότερο έδαφος από την Ουκρανία κατά τη διάρκεια του 2023».

Οι Ρώσοι, δηλαδή, καλούνται και αυτοί να συνειδητοποιήσουν ότι αμφότεροι οι στρατοί πολέμησαν και μάτωσαν μόνο και μόνο «για να καταλήξουν σε πραγματικό αδιέξοδο». Επίσης, «ο Πούτιν μπορεί να αδράξει την ευκαιρία για να σταματήσει το λουτρό αίματος και για να προσπαθήσει να επαναφέρει τη Ρωσία στο διεθνές παιχνίδι». Οι αρθρογράφοι κατέληξαν στην παραπάνω πρότασή τους αφού διαπίστωσαν ότι η συνεχής τροφοδοσία του Ζελένσκι με πολεμικό υλικό και πακτωλό χρημάτων δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

«Το πρόβλημα είναι ότι ο ουκρανικός στρατός δεν δείχνει κανένα σημάδι ότι μπορεί να διαπεράσει τις τρομερές ρωσικές αμυντικές γραμμές, όσον καιρό και όσο σκληρά και αν πολεμήσει. Η άμυνα έχει πλεονέκτημα έναντι της επίθεσης, και τα ρωσικά στρατεύματα βρίσκονται πίσω από ναρκοπέδια, χαρακώματα, παγίδες και οχυρώσεις. Η Δύση μπορεί να στείλει και άλλα άρματα μάχης, πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και F-16, όμως δεν υπάρχει μαγική φόρμουλα. Ο χρόνος δεν θα λειτουργήσει υπέρ της Ουκρανίας αν ο πόλεμος συνεχιστεί επ’ αόριστον»…

Οι διαβουλεύσεις που θα προτείνουν οι ΗΠΑ στον Ζελένσκι δεν πρέπει να συνοδευτούν από πιέσεις για εγκατάλειψη της θέσης περί αποκατάστασης των ουκρανικών συνόρων στο στάτους κβο του του 1991. Αντιθέτως, λένε οι αρθρογράφοι, οι Αμερικανοί πρέπει να εξηγήσουν στον Ζελένσκι ότι η επίτευξη αυτού του στόχου προϋποθέτει αλλαγή της στρατηγικής. «Κατάπαυση πυρός σημαίνει ότι θα σωθούν ζωές, ότι θα υπάρξει οικονομική ανασυγκρότηση. Θα επιτρέψει στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει τα Δυτικά όπλα για να χτίσει τη μακροπρόθεσμη ασφάλειά της». Αν και εφ’ όσον ο Ζελένσκι πειστεί, «όλες οι ρυθμίσεις της κατάπαυσης πυρός πρέπει να καθοριστούν υπό ευρεία διεθνή εποπτεία, από τον ΟΗΕ ή από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη».

Ενδιαφέρον σημείο του κειμένου των Χάας και Κάπτσαν είναι και το εξής: «Ο αγώνας για την ανακατάληψη της Κριμαίας και μεγάλου μέρους του Ντονμπάς δεν είναι πόλεμος που μπορεί να κερδηθεί, ενώ διακινδυνεύει και τη συνέχιση της Δυτικής υποστήριξης. Είναι πολύ πιο λογικό για την Ουκρανία να διασφαλίσει ότι το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Κιέβου, θα γίνει ευημερούσα και ασφαλής δημοκρατία, παρά να διακινδυνεύσει το μέλλον του έθνους για τον στόχο της ανάκτησης εδαφών που κατέχει η Ρωσία. Η καθιέρωση της Ουκρανίας ως επιτυχημένης δημοκρατίας, ικανής να υπερασπιστεί τον εαυτό της, θα αποτελέσει μεγάλη ήττα για τις ρωσικές φιλοδοξίες».

Πώς θα γλυκάνουν οι Δυτικοί το πικρό χάπι που θα δώσουν στον Ζελένσκι να καταπιεί; «Οι ΗΠΑ και οι ΝΑΤΟϊκές χώρες πρέπει να να προσφέρουν μακροπρόθεσμη οικονομική και στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, αλλά και να εγγυηθούν την ανεξαρτησία της κατά το άρθρο 4 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ, το οποίο απαιτεί άμεσες ενέργεις κάθε φορά που κινδυνεύει η εδαφική ακεραιότητα, η πολιτική ανεξαρτησία και η ασφάλεια ενός κράτους-μέλους.

»Η Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία πρόσφατα ανακοίνωσε την πρόθεσή της να ξεκινήσει ενταξιακές συνομιλίες με το Κίεβο, πρέπει να προσφέρει στην Ουκρανία ειδικό καθεστώς. Επίσης, οι Δυτικοί πρέπει να δηλώσουν ότι οι περισσότερες από τις κυρώσεις τους εις βάρος της Ρωσίας θα παραμείνουν σε ισχύ έως ότου όλοι οι ρώσοι στρατιώτες εγκαταλείψουν την Ουκρανία και ότι θα βοηθήσουν την Ουκρανία να αποκαταστήσει την εδαφική της ακεραιότητα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News