Ο Αρης Τζίμας δεν είχε σχέση με τον τουρισμό. Ο ίδιος δραστηριοποιείται στις μελέτες και κατασκευές βιομηχανικών κτιρίων.

Μια έκταση έξω από την Πρέβεζα, την πόλη όπου ζει, ήταν η αιτία για το – για χρόνια – όνειρό του να φτιάξει έναν χώρο φιλοξενίας.

Εννιά χιλιόμετρα από την Πρέβεζα, ο παραθαλάσσιος οικισμός του Μύτικα, όπως και άλλα παράλια της Ηπείρου, αναπτύχθηκε από τα μέσα του ’80 με κατασκευές πυκνών συγκροτημάτων μικρών μεζονετών, που ενοικιάζονταν ή αγοράζονταν από κατοίκους όμορων νομών για τις καλοκαιρινές τους διακοπές.

Στις υπόλοιπες εκτάσεις πρωταγωνιστεί το πράσινο ή οι καλλιέργειες, με ελιές, θερμοκήπια, μποστάνια, ανάμεσα σε δρόμους μικρούς, αγροτικούς, που οδηγούν στη θάλασσα.

Στη θάλασσα του Ιονίου, εκεί όπου ο ήλιος δύει συνθέτοντας μια διαφορετική παλέτα χρωμάτων κάθε σούρουπο. Από ροζ και γαλάζιο σε πορτοκαλί και μπλε.

Οσοι γνωρίζουν τον τόπο, μιλούν για ένα μέρος όμορφο, χάρμα ιδέσθαι, με πλούτο αναξιοποίητο, εξαιτίας της υστέρησής του σε εξωστρέφεια και προσλαμβάνουσες.

Μια έκταση οκτώ στρεμμάτων ήταν η αρχή. Πάνω στη θάλασσα. Για τη συνέχεια, λειτούργησε το ένστικτο. Για να οδηγήσει σε μια κατασκευή που μέλημά της είναι να φανούν τα χαρίσματα του τοπίου. Κόντρα στη συνηθισμένη πρακτική της αξιοποίησης κάθε διαθέσιμου τετραγωνικού σε μια παραθαλάσσια έκταση, όπου ο – γαλαντόμος – συντελεστής δόμησης της περιοχής θα επέτρεπε να χτιστεί. Απόδραση, παύση, γαλήνη.

Αυτό ήταν η αρχή. Τη συνέχεια ανέλαβε ο αρχιτέκτονας Σωτήρης Τσέργας και το γραφείο BlocK722 architects. Για να σχεδιάσει επτά σουίτες, μελετημένες με άξονα την αφαίρεση και τη λιτότητα, ώστε να επιτρέπουν την ενσωμάτωση στο περιβάλλον. Αυτό πρωταγωνιστεί. Για να προσφέρει την ηρεμία που αναζήτησαν οι επισκέπτες από το 2021, οπότε το Meraviglia Slow Living λειτούργησε για πρώτη φορά.

Η πορεία δεν ήταν πάντα εύκολη. Η ιδέα ξένιζε. Από τον τοπικό περίγυρο, έως τους τεχνίτες που κλήθηκαν να υλοποιήσουν το κατασκευαστικό σκέλος.

Μα πώς επτά σουίτες, με υψηλή αισθητική και επένδυση στην κατασκευή και τη λειτουργία, θα ήταν ένα βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο όταν το «προϊόν φιλοξενίας» στην Πρέβεζα κυμαίνεται από ξενοδοχεία μεσαίας βαθμίδας, ενοικιαζόμενα στούντιο και βραχυχρόνια μίσθωση; Και γιατί το σχέδιο δεν εκμεταλλευόταν τα τετραγωνικά που έδινε η έκταση;

Αυτές ήταν οι αγωνίες που αναπόφευκτα χρειάστηκε να αντιπαρέλθει στην αρχή ο Αρης Τζίμας, έχοντας ως εμψυχωτή τον Σωτήρη Τσέργα. Γιατί στη συνέχεια η επιβεβαίωση της πίστης στην ιδέα ήρθε με βραβεία από το πρώτο έτος λειτουργίας. Ενώ μόλις πριν λίγες ημέρες διακρίθηκε και με το βραβείο Best Hotel Concept στα World Luxury Hotel Awards.

Οι διακρίσεις συμβαδίζουν με υψηλές πληρότητες, έκταση της σεζόν και τιμή διανυκτέρευσης η οποία είναι υπερπολλαπλάσια (τρεις ή τέσσερις φορές) της μέσης τιμής στην ευρύτερη περιοχή. Με πελάτες από χώρες του εξωτερικού, οι οποίοι ήρθαν και ανακάλυψαν την Πρέβεζα, χάρη στο νέο ξενοδοχείο. Με τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά να είναι πρωτόγνωρα για την περιοχή.

Ο ιδιοκτήτης εξάλλου δεν έμεινε στο concept και την ποιότητα της κατασκευής. Παρ’ όλο που την έχει προσέξει στη λεπτομέρεια. Πέτρα, φυσικά υλικά, φυτεμένες στέγες, χρώματα, τεχνοτροπία τοιχοποιίας η οποία να δίνει την εικόνα του ακατέργαστου, χειροποίητα μωσαϊκά, εργονομία στον χώρο. Ακόμα και η μελέτη του εξωτερικού περιβάλλοντος, πέρα από τα βότανα αξιοποίησε φυτά ώστε να δίνουν μια συνέχεια της εικόνας του κυματισμού από τη θάλασσα, ανάλογα με την κατεύθυνση του αέρα.

Η αρχική ιδέα και στη συνέχεια η αρχιτεκτονική μελέτη, αποτέλεσαν τη βάση για τη δημιουργία ενός σκεπτικού φιλοξενίας και branding από τη Design Ambassador, με την αντίστοιχη τοποθέτηση και στόχευση του στη διεθνή αγορά. Το Meraviglia («Θαύμα» στα Ελληνικά) έχει ήδη ενταχθεί στο δίκτυο Mr. and Mrs. Smith.

Πώς αλλιώς ένα μοντέλο φιλοξενίας υψηλών προδιαγραφών θα μπορούσε να βρει τη θέση του; Ειδικά όταν βρίσκεται σε έναν προορισμό ο οποίος δεν έχει αξιοποιήσει κανένα από τα μοναδικά χαρίσματά του γιατί δεν είναι σε θέση να τα εκτιμήσει; Ή να τα διαφυλάξει;

Και πώς γίνεται μια διανυκτέρευση σε αυτές τις προδιαγραφές να βρίσκει ανταπόκριση, παρά το υψηλό κόστος;

Αυτό έγινε ταυτόχρονα με την ανάληψη του αεροδρομίου του Ακτίου από τη Fraport, το οποίο «άνοιξε» με πλήθος διεθνών πτήσεων από 20 ευρωπαϊκές πόλεις.

Σε μια περιοχή – και όχι μόνο – που η «βαβούρα» θεωρείται επιτυχία, αναπαράγοντας μια πεπατημένη, με την πολυκοσμία να είναι το ζητούμενο και τους ήχους να μπαίνουν στη διαπασών, για να εναλλάσσονται οι ρυθμοί στα καταστήματα εστίασης και τα beach bar, το Meraviglia Slow Living πέρασε στην άλλη όχθη.

Η κατασκευή δίνει χώρο στο τοπίο. Οι ήχοι είναι μόνο από τα στοιχεία της φύσης: τη γη, τον αέρα και τη θάλασσα.

Προφανώς και η ιδέα δεν είναι κάτι που βλέπουμε για πρώτη φορά. Αποτελεί μια παγκόσμια τάση. Είναι όμως αυτό το διαφορετικό, που με την επιτυχία του ίσως δείξει στον περίγυρο που παραξενεύτηκε για την «αιρετική» σκέψη, ποια πολύτιμα στοιχεία της «πρώτης ύλης» θα πρέπει να εκτιμήσει και να αναδείξει.

Γιατί σε αυτή την περίπτωση η βιωσιμότητα είναι και ένα business plan που αποδίδει. Και ίσως αυτό να αποτελέσει απτή απόδειξη για μια περιοχή – που έχει ακόμα περιθώρια χρόνου και χώρου – ότι μια επένδυση ήπιας ανάπτυξης μπορεί να αποφέρει πολλαπλάσια οφέλη.

Μερικές φορές χρειάζεται γι΄ αυτό ένα «θαύμα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News