Microsoft, Volkswagen, Pfizer, CISCO, Deloitte ηχηρά ονόματα που έχουν δύο κοινά. Είναι μεγάλοι, διεθνώς αναγνωρίσιμοι πολυεθνικοί παίχτες με κεφαλαιοποιήσεις που ζαλίζουν και «ψηφίζουν» Ελλάδα εν μέσω πανδημίας. Λίγο η Microsoft με το Data Center, λίγο η Volkswagen με το πείραμα της Αστυπάλαιας, κάτι η Pfizer που έχει ήδη λάβει λένε σχεδόν 3.000 αιτήσεις για πρόσληψη για το ψηφιακό κέντρο της στην Θεσσαλονίκη, λίγο η πρόσφατη ανακοίνωση για την Next.e.GO και την μονάδα παραγωγής ηλεκτρικών αυτοκινήτων, κάτι κινείται.

Και αυτό το κάτι δεν είναι αμελητέο, καθώς δεν είναι ούτε σχέδια, ούτε σενάρια, ούτε συζητήσεις. Είναι πράξη. Είναι ίσως αναμενόμενο το ενδιαφέρον όλων αυτών των κολοσσών να επικεντρώνεται σε επενδύσεις νέας κοπής. Από την επεξεργασία δεδομένων, μέχρι την ηλεκτροκίνηση και την ανάπτυξη ψηφιακών δεξιοτήτων σε όλα τα επίπεδα.

Αυτά που ίσως δεν ανέμενε κάποιος είναι αφενός η πυκνότητα των επενδυτικών κινήσεων, αφετέρου το ότι δεν μπλοκάρονται εξαιτίας της Covid. Να οφείλεται άραγε αυτή η κινητικότητα στην καλή προετοιμασία και σε μια καλή οικονομική διπλωματία από τους αρμοδίους κυβερνητικούς παράγοντες; Αν και ακούγεται πως – δικαίως μάλλον – ανεβαίνουν οι μετοχές του κ. Φραγκογιάννη, αρμοδίου υφυπουργού Εξωτερικών για την οικονομική διπλωματία και την εξωστρέφεια, εντούτοις οι αποφάσεις μεγάλων κολοσσών να συνδέσουν το όνομα τους και την δραστηριότητα τους σπάνια οφείλεται σε έναν μόνο παράγοντα.

Προοπτικές ανάπτυξης

Εάν το δούμε ουσιαστικά, το πολιτικό περιβάλλον και η διαπίστωση των επιχειρηματιών ότι εδώ μπορούν να έχουν, συνολικά, συνομιλητές που θα τους διευκολύνουν να κάνουν την επένδυση τους είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Ο δεύτερος σημαντικότερος και εξίσου καθοριστικός, είναι οι προοπτικές ανάπτυξης. Η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωζώνης. Αυτό, από μόνο του αποτελεί διαβατήριο ασφαλείας για όσους θέλουν να επενδύσουν στην χώρα. Είναι ένα χαρακτηριστικό που όσο και εάν προσπαθήσαμε τα προηγούμενα χρόνια να το απωλέσουμε, ευτυχώς δεν τα καταφέραμε. Γιατί με αυτό η χώρα εξασφαλίζει πρόσβαση σε ένα μεγάλο πακέτο κονδυλίων τα επόμενα χρόνια – που θα κατευθυνθούν σε επενδύσεις για την μετάβαση στην βιώσιμη, πράσινη και ψηφιακή οικονομία – φθηνό αθρόο δανεισμό με τις πλάτες της ΕΚΤ και παραμονή της σε ένα ασφαλές, από πολιτικής άποψης, κλαμπ που είναι οι χώρες του σκληρού πυρήνα του ευρώ. Πλεονέκτημα που καμία χώρα της περιοχής δεν διαθέτει.

Είναι επίσης σημαντικό καθώς με τα κονδύλια αυτά και τις επενδύσεις στις υποδομές που θα γίνουν τα επόμενα χρόνια – λιμάνια, αεροδρόμια, οδικοί άξονες, θαλάσσιες μεταφορές – θα αναδειχθεί ο ρόλος της Ελλάδας ως κόμβου logistics, software και ενέργειας.

Η αξία που μπορεί να αποκτήσει η χώρα, σε συνδυασμό με την γεωγραφική της θέση , σταυροδρόμι εμπορικών και ενεργειακών δρόμων θα είναι τεράστια. Επιπροσθέτως η Ελλάδα διαθέτει ένα πολύ καλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, μια κρίσιμη μάζα μεγάλων και ανταγωνιστικών επιχειρήσεων και γεωγραφική εγγύτητα σε μεγάλες αγορές: Τα Βαλκάνια, στα οποία αναμένεται να διοχετευθεί πακτωλός κονδυλίων τα επόμενα χρόνια από την ΕΕ για την ανάπτυξη των χώρων που θα εισέρχονται σταδιακά στον πυρήνα της Ένωσης, και την Βόρεια Αφρική που από μόνη της αποτελεί μια ειδική κατηγορία.

Επενδυτικό κλίμα

Εάν αυτό το περιβάλλον συνδεθεί, που συνδέεται, με την τεράστια ρευστότητα διεθνώς, τρισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία αναζητά αποδόσεις και επενδύσεις, την επενδυτική ορμή με κρατικό χρήμα που μοιραία θα ακολουθήσει την μεταπανδημική περίοδο στην Ευρώπη, προκειμένου να επισπευσθούν οι επενδύσεις και η ανάπτυξη νέων, ανταγωνιστικών θέσεων εργασίας, και τους μεγάλους στόχους των Ηνωμένων Εθνών για μια βιώσιμη ανάπτυξη και την Συμφωνία των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή στη σκιά της 4ης και της 5ης Βιομηχανικής Επανάστασης, το πεδίο είναι λαμπρό από πλευράς προοπτικών.

Στην πράξη τώρα είναι δεδομένο πως υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν, πολλά που πρέπει να εκσυγχρονιστούν ή ακόμα και να παρακαμφθούν. Δεν είναι τυχαίες, οι συνεχής αναφορές κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων για την ανάγκη ενός πιο αποδοτικού συστήματος απόδοσης δικαιοσύνης, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με θέματα επενδύσεων. Ούτε οι δηλώσεις για επιτακτική ανάγκη ψηφιοποίησης της δημόσιας διοίκησης, που σε ένα βαθμό παρακάμπτει το κακό κομμάτι του δημοσίου.

Βέβαια όλα αυτά έπρεπε να είχαν γίνει χθες. Με ευθύνη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αλλά κάλλιο αργά, παρά αργότερα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News