Η ιστορία της Σάνι Λουκ είναι μία από τις πιο σοκαριστικές, από τις πάμπολλες που εδώ και σχεδόν μία εβδομάδα στοιχειώνουν το παγκόσμιο κοινό, με τραγικά θύματα κυρίως αμάχους, από υπερήλικους έως βρέφη, και απάνθρωπους δράστες μαχητές της Χαμάς. Η 22χρονη Γερμανίδα συγκαταλεγόταν μεταξύ των χιλιάδων νέων που διασκέδαζαν σε μουσικό φεστιβάλ, κοντά στα σύνορα της Γάζας, όπου δολοφονήθηκαν εκατοντάδες άνθρωποι τα ξημερώματα της 7ης Οκτωβρίου.

Οι εικόνες που τη δείχνουν πεταμένη πάνω στην καρότσα ενός ημιφορτηγού, ημίγυμνη, με τα πόδια της σπασμένα και τους βασανιστές της να την περιφέρουν ως τρόπαιο, είναι από τις πιο σκληρές από εκείνες που κοινοποίησαν οι ίδιοι οι δράστες.

Ωστόσο η είδηση ότι η νεαρή γυναίκα δεν είναι, τελικά, νεκρή και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της Γάζας «μετατράπηκε, μέσα στις φήμες και τις διαδόσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που τροφοδοτούνται από τα κέντρα της παραπληροφόρησης, σε μια αποκρουστική εκστρατεία παραποίησης της αλήθειας», γράφει ο Στέφανο Καπελίνι της La Repubblica σε άρθρο του.

Εξηγεί πως πολλοί «γνωστοί και λιγότερο γνωστοί ιταλοί υποστηρικτές του τρόμου» εκμεταλλεύτηκαν την είδηση για να υποστηρίξουν ότι τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ψεύδονται για τις ενέργειες των τρομοκρατών, φτάνοντας κάποιοι στο σημείο να ισχυρίζονται ότι οι τρομοκράτες φόρτωσαν την κοπέλα στο ημιφορτηγό για να τη διασώσουν και να τη μεταφέρουν στο νοσοκομείο, «ίσως σε ένα από εκείνα που καταστράφηκαν από τους Ισραηλινούς», όπως έγραψε κάποιος.

Παράλληλα, όπως συνέβη και μετά με τη σφαγή αμάχων από ρώσους στρατιώτες στην Μπούτσα της Ουκρανίας τον Μάρτιο του 2022 («Ολα ήταν σκηνοθετημένα, τα πτώματα κινούνταν!», είχε υποστηριχθεί τότε, μεταξύ πολλών άλλων παραλογισμών), άρχισε μια υποτιθέμενη επιχείρηση επαλήθευσης των γεγονότων (fact checking) σχετικά με τα παιδιά, βρέφη και μωρά, που δολοφονήθηκαν με το πλέον αποτρόπαιο τρόπο στο κιμπούτς Κφαρ Αζά.

Αρκετοί άρχισαν, αμέσως, να μιλούν για fake news, «λες και αν τα βρέφη και τα μωρά δεν αποκεφαλίζονταν και απλώς δολοφονούνταν, η σφαγή θα μπορούσε να μετατραπεί από ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας σε μια νόμιμη ενέργεια εν καιρώ πολέμου», γράφει ο Καπελίνι. «Οπως είναι φυσικό, εννέα στους δέκα από τους χρήστες που βυθίζουν το κεφάλι τους σε αυτή τη βρωμιά σπεύδουν να τονίσουν “Δεν είμαι με τη Χαμάς”, το οποίο είναι ισοδύναμο του “ο Πούτιν είναι δικτάτορας αλλά…”», προσθέτει.

Ο ιταλός δημοσιογράφος αναφέρεται πρωτίστως στην πατρίδα του, αλλά παρόμοιες απόψεις εκφράζονται σε όλες τις χώρες του αποκαλούμενου πολιτισμένου κόσμου, ακόμη και από μερίδα της Aριστεράς, στην οποία «εξαπλώνονται επίσης η ανοησία, η σήψη και το ψεύδος υπό τη σκέπη της ιδεολογικής υπεροψίας».

Στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ορισμένοι φοιτητικοί σύλλογοι συνέταξαν μια δήλωση για να υποστηρίξουν και να επισημάνουν ότι «το Ισραήλ είναι εξ ολοκλήρου υπεύθυνο για τη συνεχιζόμενη βία». Οχι, όμως, με την έννοια που υποδεικνύει η προοδευτική ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, η οποία επέκρινε τις πολιτικές των κυβερνήσεων Νετανιάχου και τις ενέργειες που έχουν διχάσει και αποδυναμώσει τη χώρα. «Κατά την εκδοχή των υποψήφιων δικτατόρων του Χάρβαρντ, το Ισραήλ αυτοσφαγιάζεται», γράφει ο αρθρογράφος της La Repubblica, αναφέροντας πως χρειάστηκε η δημόσια διαμαρτυρία ενός καθηγητή ούτως ώστε, έπειτα από μέρες σιωπής, η διοίκηση του περίφημου πανεπιστημίου να αποδοκιμάσει τις επιθέσεις και τις φρικαλεότητες της Χαμάς.

Στο Λονδίνο και το Παρίσι, ακτιβιστές της Aριστεράς ανέλαβαν την υπεράσπιση των σφαγέων της οργάνωσης, «σαν να ήταν η Χαμάς η Παλαιστίνη, άξιος και νόμιμος διάδοχος όλων όσοι αγωνίστηκαν για ένα αληθινό και ανεξάρτητο κράτος», σημειώνει ο Καπελίνι. Κάποιοι άλλοι θυμήθηκαν το σύνθημα «δύο λαοί, δύο κράτη», παραβλέποντας ότι σύμφωνα με τη Χαμάς, κράτος μπορεί να υπάρξει, μόνον ένα, καθώς το Ισραήλ πρέπει να αφανιστεί. «Είναι η Χαμάς ένα φονταμενταλιστικό κίνημα με μεσαιωνικό όραμα για την κοινωνία; Δεν πειράζει, υπερασπίζεται τον σκοπό του λαού της. Είναι η Χαμάς ένα κίνημα που ασκεί τυφλή και βάρβαρη τρομοκρατία; Υπάρχει μια παλιά συνήθεια να δικαιολογείται στο όνομα της ιδεολογίας», συνοψίζει ο ιταλός δημοσιογράφος.

Ολοκληρώνοντας το καταγγελτικό άρθρο του ο Στέφανο Καπελίνι επικαλείται την εμβληματική Οριάνα Φαλάτσι. Οταν η ατρόμητη και μαχητική ιταλίδα δημοσιογράφος μετέβη στο Αμμάν να πάρει συνέντευξη από Tzορτζ Χαμπάς, τον ιδρυτή του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, το οποίο τότε υποστηριζόταν από τα μαρξιστικά κινήματα της μισής Ευρώπης, ο παλαιστίνιος ηγέτης τής εξήγησε ότι «οι επιθέσεις του Μετώπου δεν βασίζονται στο μέγεθος αλλά στην ποιότητα. Πιστεύουμε ότι το να σκοτώσεις έναν Εβραίο μακριά από ένα πεδίο μάχης είναι πιο αποτελεσματικό από το να σκοτώσεις εκατό Εβραίους στη μάχη».

Ωστόσο, μιλώντας για την τρομοκρατική δράση του Λαϊκού Μετώπου, o Αμπου Λότουφ, ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες της Αλ Φατάχ, του κόμματος του οποίου ήταν αρχηγός ο Γιάσερ Αραφάτ, είχε πει αηδιασμένος «monkey business», «βρωμοδουλειές», θα λέγαμε στα ελληνικά. Πολλοί, ωστόσο, από όσους υπερασπίζονται σήμερα τη Χαμάς ενδέχεται να μη γνωρίζουν ούτε τον Λότουφ ούτε τον Χαμπάς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News