1781
Δέντρα πανύψηλα, βράχια καλυμμένα από τα βρύα, φύλλα βελανιδιάς σκεπάζουν πυκνά το χώμα, καταρράκτες, φαράγγι στη μέση μιας πεδιάδας. Η φύση στην πρωτόλεια μορφή της μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Δράμα | Χριστίνα Πουτέτση/Protagon

Οταν η αφετηρία γίνεται προορισμός

Χριστίνα Πουτέτση Χριστίνα Πουτέτση 3 Ιανουαρίου 2024, 13:31
Δέντρα πανύψηλα, βράχια καλυμμένα από τα βρύα, φύλλα βελανιδιάς σκεπάζουν πυκνά το χώμα, καταρράκτες, φαράγγι στη μέση μιας πεδιάδας. Η φύση στην πρωτόλεια μορφή της μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Δράμα
|Χριστίνα Πουτέτση/Protagon

Οταν η αφετηρία γίνεται προορισμός

Χριστίνα Πουτέτση Χριστίνα Πουτέτση 3 Ιανουαρίου 2024, 13:31

«Έχεις πάει στο Παρανέστι;», με ρωτάει ο Κυριάκος. «Όχι, δεν το γνωρίζω», απαντώ. «Ευκαιρία, να το επισκεφθώ».

Το ραντεβού κλείστηκε για τις 9 το πρωί, έξω από το ξενοδοχείο. Θέλουμε μία ώρα και βάλε για να φθάσουμε.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς, οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές για την εποχή. Στο κέντρο της Δράμας, νωρίς, είναι ήδη στους εννέα βαθμούς και φθάνει έως τους 14.

Το τζιπ είναι έτοιμο, Κυριάκος και Χρήστος οι οδηγοί και ξεναγοί μας.

Κατευθυνόμαστε προς Ξάνθη, από τον παλιό δρόμο. Με την Εγνατία πια, η διαδρομή αυτή έχει αξία περισσότερο περιηγητική. Βγαίνοντας από τη Δράμα, ο δρόμος διασχίζει αμπελώνες που ακόμα «ξεκουράζονται». Στο ύψος της Αδριανής βρίσκονται πολλά οινοποιεία της περιοχής. Το κτήμα Κώστα Λαζαρίδη, το Οινογένεσις, το κτήμα Μανωλεσάκη. Πιο δίπλα, στην Αγορά, το Chateau Nico Lazaridi.

Περνάμε μέσα από το χωριό Νικηφόρος. «Μιχάλης Δογραματζίδης», μου λέει ο Κυριάκος. Είναι το όνομα του δασκάλου του γυμνασίου, ενός καθηγητή Φυσικής με τόσο μεράκι και όρεξη, που κατάφερε να καταστήσει το γυμνάσιο του Νικηφόρου το μοναδικό δημόσιο σχολείο στην Ελλάδα που διαθέτει αστρονομικό παρατηρητήριο και υπαίθριο εργαστήριο φυσικής και πάρκο ηλιακών ρολογιών. Χάρη σε δωρεές και χορηγίες που ενεργοποιήθηκαν για να κάνουν το όνειρο στο μικρό χωριό έξω από τη Δράμα, πραγματικότητα. Και παρά τους λιγοστούς μαθητές του σχολείου, αυτό δέχεται εκατοντάδες άλλους μαθητές και επισκέπτες που θέλουν να παρατηρήσουν τα αστέρια. Ενας από αυτούς ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τον Ιούλιο του 2021, ο οποίος βρέθηκε εκεί για να δει από κοντά την αστρονομική εγκατάσταση και να εκφράσει τον θαυμασμό του προς τον καθηγητή που ξέφυγε από τα τετριμμένα του καθήκοντα, καινοτομώντας και εμπνέοντας.

Οσο συνεχίζει η διαδρομή, αν και το Παρανέστι απέχει μόλις 39 χιλιόμετρα από την πόλη της Δράμας, το τοπίο αγριεύει. Η ευθεία στον κάμπο, δίνει σκυτάλη σε περισσότερες στροφές καθώς οδηγούμε πλάι σε χαράδρα. Στο βάθος ένα σύννεφο πάχνης καλύπτει το χωριό, παρότι η ώρα έχει πάει δέκα. Τα αμπέλια και οι θάμνοι στο πλάι του δρόμου έχουν αντικατασταθεί από ψηλότερα δέντρα, με τα κλαδιά τους γυμνά.

Ο καταρράκτης της Αγίας Βαρβάρας στο Δασικό Σύμπλεγμα Τραχωνίου – Διποτάμων και Δρυμού (δάσος Λεπίδα), συνεχίζοντας βόρεια από το Παρανέστι

Φθάνοντας, το πρώτο που συναντάμε στην είσοδο του χωριού, πλάι στην κοίτη του Νέστου, είναι το Forestis, ένα κέντρο ράφτινγκ, κανόε καγιάκ και πεζοπορίας. Θα σταματήσουμε στην επιστροφή, λέει ο Κυριάκος. Πρέπει να δούμε πρώτα τους καταρράκτες της Αγίας Βαρβάρας.

Περνώντας μέσα από το χωριό, που δεν εμφανίζει καμία κινητικότητα, ο σιδηροδρομικός σταθμός που άνοιξε το 1900, έχει χαρακτηριστεί μνημείο από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.

Περνάμε και συνοριακό φυλάκιο.

Οσο συνεχίζουμε τις στροφές για την ανάβαση προς Διπόταμα και Αρκουδόρεμα, οι εικόνες ομορφαίνουν και αγριεύουν ταυτόχρονα. Σήμα κινητής τηλεφωνίας δεν υπάρχει. Τα δέντρα ψηλά ξεπηδούν από τη μεριά της χαράδρας με τα τρεχούμενα νερά, με κλαδιά απλωμένα. Το φθινόπωρο και την άνοιξη τα χρώματα θα κυριαρχούν. Τώρα η παλέτα είναι γκρι.

Βελανιδιές και σκλήθρα πλαισιώνουν το σκηνικό

Συναντάμε τους πρώτους κυνηγούς που έχουν στήσει καρτέρι στην άγρια ζωή. Είναι πρωί και μπορεί να εμφανιστούν αλεπούδες, λύκοι, αγριογούρουνα, ζαρκάδια. Λιγοστές αρκούδες. Σε αυτά τα μέρη έχουν καταγραφεί περίπου 30, λέει ο Κυριάκος.

Αμα δεις τους πρώτους κυνηγούς, θα ακολουθήσουν και άλλοι. Πράγματι. Οσο μπαίνουμε πιο βαθιά στην περιοχή συναντάμε ζευγάρια κυνηγών που περιμένουν όλοι από τη μεριά που είναι το νερό.

Οι στροφές συνεχίζουν πυκνές, αλλά εμείς σταματάμε στο Αρκουδόρεμα. Εκεί υπάρχει και μια ξύλινη εγκατάσταση που λειτουργούσε ως καφέ και ορμητήριο για τους περιηγητές και φυσιολάτρες. Τον τελευταίο καιρό είναι κλειστό, για λόγους υγείας του ιδιοκτήτη. Παρκάρουμε στο πλάτωμα. Δύο σκυλιά τρέχουν προς το μέρος μας. Εχουν καιρό να δουν κάποιον. Είναι φιλικά. Ψάχνουν τροφή.

Ο Κυριάκος προτείνει να περπατήσουμε προς του καταρράκτες της Αγίας Βαρβάρας. Περνάμε στην απέναντι πλευρά από ένα ξύλινο γεφυράκι, το οποίο όταν φουντώνει το ρέμα το μεταφέρουν ανάλογα για να μην παρασύρεται.

Μια μικρή σιδερένια γέφυρα συνδέει τις δύο όχθες πάνω από το νερό

Πατάμε πάνω σε ένα παχύ στρώμα από καφέ φύλλα βελανιδιάς, που δείχνουν να είναι πασπαλισμένα με ασημένια σκόνη. Εχουν κρυσταλλώσει από το βράδυ. Η θερμοκρασία δείχνει τρεις βαθμούς. Τα στρογγυλά βράχια που πλαισιώνουν τις ψηλές βελανιδιές είναι πράσινα, καλυμμένα από βρύα. Μετά από 300 μέτρα μπροστά μας εμφανίζεται ο καταρράκτης. Τα ορμητικά νερά ρέουν κατά μήκος της διαδρομής που κάναμε. Το καλοκαίρι το πλάτωμα γύρω είναι γεμάτο από κατασκηνωτές, μου λέει ο Κυριάκος. Δεν θα κατεβούμε το μονοπάτι προς την κοίτη, μια και τα παγωμένα φύλλα κάνουν το έδαφος ολισθηρό.

Θα επιστρέψουμε στο αυτοκίνητο. Στην επιστροφή, λίγο πιο εξοικειωμένοι από αυτό που μας περιβάλλει, παρατηρούμε πιο πολύ γύρω μας. Τον ήχο των φύλλων, καθώς πατάμε το πυκνό στρώμα τους. Τον ήχο του νερού που τρέχει από τον βράχο. Για τους ανθρώπους της πόλης, είναι μια πυκνή δόση από τη δύναμη της φύσης. Μια υπενθύμιση της κυριαρχίας της.

Ο γυρισμός δείχνει πιο σύντομος. Οι κυνηγοί είναι ακόμα εκεί. Περιμένουν το θήραμα. Στο Παρανέστι, ακόμα δεν υπάρχει κίνηση. Σταματάμε στο Forestis. Μόλις έχουν βγει από το νερό, το πρωινό γκρουπ του ράφτινγκ. Το παραποτάμιο μονοπάτι πλάι στον Νέστο ξεκουράζει τις αισθήσεις. Βατό, φωτεινό, εκτείνεται μερικά χιλιόμετρα πλάι στο ποτάμι. Σε αυτό ετοιμάζει τον Ιανουάριο ο Κυριάκος ένα γκρουπ πεζοπορίας. Με όλη την οργάνωση που προϋποθέτει μια εξόρμηση στη φύση. Το 2023 ο Κυριάκος Μιχαηλίδης με το γραφείο του Travel Explore διοργάνωσε 14 πεζοπορίες στη φύση της Δράμας. Ανάμεσα σε πολλά άλλα, όπως jeep tours, yoga retreats, ράφτινγκ, βραδιές αστροπαρατήρησης, κλπ.

Κατά μήκος του παραποτάμιου μονοπατιού στον Νέστο

Στα πλατάνια είναι καρφωμένες πλακέτες που γράφουν «VFT». Το μονοπάτι ήταν μέρος και της διαδρομής του αγώνα παρθένου δάσους Virgin Forest Trail 2023.

Στο Παρανέστι διοργανώθηκε επίσης το 2022 για πρώτη φορά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας. Τεχνικός διευθυντής της διοργάνωσης ο Χρήστος Κηπουρός, ο άλλος μας συνοδός και συνεργάτης του Κυριάκου, ο οποίος είναι πρωταθλητής Ποδηλασίας. Οραμά του η ανάδειξη του τόπου, μέσα από τον πλούτο των εμπειριών και τις επιλογές που προσφέρει η φύση της Δράμας. Τόσες που σχεδόν σου προκαλούν αμηχανία. Για το πόσα αγνοείς. Για το πόσα θα μπορούσες ζήσεις σε μια απόσταση μιας ώρας από το σπίτι ή το κατάλυμα που σε φιλοξενεί.

Ο Χρήστος μου λέει ότι στο Παρανέστι υπάρχει και ένας οικισμός της ΔΕΗ, ο οποίος χρησίμευε παλιά για τους τεχνικούς της. Οι οικίσκοι που είναι συντηρημένοι αξιοποιήθηκαν ως εγκαταστάσεις διαμονής για τους αθλητές στις διοργανώσεις που έλαβαν χώρα στο Παρανέστι.

Ο οικισμός των τεχνικών της ΔΕΗ έχει δοθεί στον Δήμο Παρανεστίου, ο οποίος και τον διαχειρίζεται, αν και γραφειοκρατικά ανήκει στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) Παρανεστίου.

Η σιδερένια γέφυρα του τρένου στο Παρανέστι
Τα νερά του Νέστου είναι σχετικά χαμηλά για την εποχή. Από το σημείο αυτό ξεκινά το ράφτινγκ στο Forestis

Αλλά πέρα από μια περιστασιακή χρήση, οι οικίσκοι αυτοί θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και για άλλες δράσεις, οι οποίες να ζωντανέψουν τον τόπο. Όπως ένα eco festival τον μήνα Αύγουστο, μια πρόταση που ο Χρήστος και ο Κυριάκος σε συνεργασία με μια Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρία (ΑΜΚΕ) με πολιτιστικές δράσεις στη Δράμα, ετοιμάζονται να υποβάλουν στον Δήμο Παρανεστίου.

Φθάνοντας στη Δράμα, η θερμοκρασία έχει ανέβει πια στους 14 βαθμούς. Ο Κυριάκος επιμένει ότι πρέπει να δούμε το Φαράγγι του Αγγίτη. «Εκεί δεν θα σε πάει κανείς», μου λέει.

Δεν είναι τόσο γνωστό, γι’ αυτό. Ακόμα και οι Δραμινοί δεν το πολυξέρουν. Δεν έχει σχέση με το σπήλαιο στις πηγές του Αγγίτη.

Το φαράγγι βρίσκεται πιο κοντά στο σπήλαιο της Αλιστράτης.

Η πεδιάδα συνεχίζει πάνω από το φαράγγι του Αγγίτη

Κατευθυνόμαστε προς Σέρρες. Η διαδρομή είναι μια ευθεία. Αριστερά και δεξιά ο κάμπος που περιβάλλεται από το Φαλακρό και το Μενοίκιο όρος. Για μισή ώρα περίπου η εικόνα δεν εναλλάσσεται. Ούτε ο ορίζοντας αφήνει περιθώρια για εκπλήξεις. Πού μπορεί να βρεθεί φαράγγι;

Στις πινακίδες για το σπήλαιο της Αλιστράτης στρίβουμε αριστερά. Ξεραΐλα παντού. Κι εκεί που νομίζεις ότι βλέπεις τον κάμπο να συνεχίζεται, παράλληλα με τον παλιό δρόμο που πάει για Θεσσαλονίκη, η γη κόβεται στα δύο για να περάσουν οι υδάτινοι όγκοι της «Πρασιάδος» λίμνης, η οποία όπως λένε οι ιστορικοί, κάλυπτε την εύφορη πεδιάδα της Δράμας.

Είναι σαν μαγική εικόνα. Αυτό που δεν περιμένεις να συναντήσεις. Το συναρπαστικό που ξεπηδά μέσα από το τετριμμένο. Ένα φαράγγι ύψους πολλών δεκάδων μέτρων, με ορμητικά νερά και φύση στην πρωτόλεια μορφή της. Κι από πάνω, οι καλλιέργειες και ο κάμπος σε επαναφέρουν στην κανονικότητα.

Μπαίνουμε ξανά στο αυτοκίνητο για να πάμε λίγο πιο πέρα, στην είσοδο της σπηλιάς με τις βραχογραφίες. Σε τρία σημεία του φαραγγιού έχουν βρεθεί βραχογραφίες που παριστάνουν καμήλες, ελάφια, ιππείς που κρατούν τα ηνία των αλόγων και ακόντια, αλλά και αφηρημένα σχέδια. Οι βραχογραφίες αυτές είναι φτιαγμένες την εποχή του χαλκού, εξηγεί ο Κυριάκος. Ο οποίος έχει πάρει μαζί του ένα μπουκαλάκι νερό για να τις βρέξει, ώστε να γίνουν διακριτές. Ανεβαίνοντας τα μαρμάρινα σκαλοπάτια που οδηγούν στη σπηλιά, καθόμαστε στο ξύλινο υπόστεγο που έχει στηθεί στη μύτη του γκρεμού, με πανοραμική θέα στο φαράγγι.

Η γη κόβεται στα δύο για να περάσουν οι υδάτινοι όγκοι της «Πρασιάδος» λίμνης

Η αίσθηση είναι πιο έντονη εδώ. Μπορεί να φταίει η προοπτική και το βάθος του φαραγγιού, η έκπληξη του απρόσμενου, η ησυχία και το ανήσυχο των νερών, η ακουστική τους.

Ο Κυριάκος ανοίγει τον σάκο που κουβαλάει στους ώμους από το πρωί, όποτε βγαίναμε από το αυτοκίνητο. Προμήθειες και είδη πρώτης ανάγκης. Ακόμα και αν είμαστε τόσο κοντά στον αστικό πολιτισμό.

Θερμός με νερό καυτό για τσάι ή καφέ, κριτσίνια πολύσπορα και χριστουγεννιάτικα μπισκότα. Όλα αυτά απλώνονται περιποιημένα πάνω σε ένα κολλαριστό κόκκινο – λευκό τραπεζομάντηλο. Τα φλιτζάνια γράφουν «The mountains are calling» και «Adventure is out there».

“Τα βουνά σε καλούν”, “Η περιπέτεια είναι εκεί έξω”, γράφουν πάνω τα φλυτζάνια του Κυριάκου Μιχαηλίδη (travelexplore.gr)

Ισως να ήταν τα πιο νόστιμα κριτσίνια που έχω δοκιμάσει. Καθώς γεμίζω από την απεραντοσύνη που με περιβάλλει και αδειάζω από ό,τι περιττό κουβαλάω από την αστική ζωή.

Ενώ ο Κυριάκος μου δείχνει φωτογραφίες από την Ελατιά, ένα άλλο μοναδικό φυσικό πάρκο της Δράμας, που μας υπόσχεται να μας δείξει το καλοκαίρι. Εκεί που η θερμοκρασία το βράδυ πέφτει στους έξι βαθμούς, τον Δεκαπενταύγουστο.

Είναι τρεις η ώρα το μεσημέρι, όταν γυρίζουμε πια στο ξενοδοχείο. Τα καφέ και τα μεζεδοπωλεία είναι ακόμα γεμάτα από παρέες που έχουν έρθει στη Δράμα για τις γιορτές.

«Τι έχει να κάνεις στη Δράμα;» ακούστηκε να ρωτά κάποιος.


Ιnfo

Ο Κυριάκος Μιχαηλίδης είναι ιδρυτής και ιδιοκτήτης του Γραφείου Γενικού Τουρισμού & Υπαίθριων Δραστηριοτήτων Travel Εxplore, με έδρα τη Δράμα

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...